Teach Me Tacenda (Teach Series #5)

Kabanata 10

Kabanata 10:

My lips protruded as I stared at the woman in front of me, who was sipping iced coffee. Ate Angel, Dr. Jace's wife, and Kuya Travis' best friend.

Hindi kami gano'n ka-close pero kilala ko siya bilang matalik na kaibigan siya ng dating asawa ni Ate, kaya bago pa niya maging asawa si Dr. Jace ay nakikita ko na siya. Hindi ko inaasahan na magkikita kami rito sa labas dahil ang huli kong natatanda na pagkikita namin ay binisita niya ang asawa sa institution at nasaktong nasa opisina ako noon.

"Pineapple lang sa'yo? What else do you want pa ba? Ako naman ang mag-pay," konyong pilipit na tanong niya habang may ngiti sa labi.

Wala akong makitang takot o pagkailang sa kanya habang kaharap ako.

Na para bang hindi niya alam na galing akong mental.

"May trabaho pa ho ako," sabi ko sa mahinang boses.

Nakakaintimida ang ganda niya, para siyang model. Nakikita ko na siya noon at mas masasabi kong mas gumanda siya.

"Sige na, just ubos your juice na lang, then you may go na." Narinig ko ang mahinang hagikgik niya nang makita ang pagngiwi ko dahil sa paraan ng pagsasalita niya, na para bang kanina pa niya inaabangan ang reaaksyon kong iyon.

Hindi ko alam pero tumango ako at nagsimulang inumin ang in-order niyang juice.

When we first met near at the shop, she quickly yanked me away. Sinabihan ko siyang magpapaalam ako sa trabaho ko, naabutan namin si Tonyo na kakatapos lang kumain at ang Totoy ay natulala naman nang makita kami. Hanggang makaalis kami ay nakanganga lang siya kay Ate Angel, hindi ko alam kung naintindihan ba niya ang paalam ko.

Para siyang natuod doon, sana ay ayos lang siya. Mukha pa naman hikain ang isang 'yon, kawawa naman.

"Bakit mo nga pala ako dinala rito? Uh, A-Ate."

Hindi ko alam ang itatawag ko sa kanya, she's a couple of years older than me.

Nakita kong kumurap-kurap siya, palihim akong namamangha sa paggalaw ng kanyang mahabang pilikmata.

Ang ganda rin ng kutis niya, parang walang peklat at mukha naman siyang mabait, bagay sila ni Dr. Jace.

"Actually may imi-meet akong pasyente roon sana ako pupunta tapos na-see kita, I believe you know him naman. I'm his nurse kasi, he's blind," sabi niya sa malungkot na boses.

Kumunot ang noo ko dahil sa tinuran niya, unti-unti kong prinoseso ang sinabi niya, doon ko naalalang Nurse nga pala siya.

Bulag na kilala ko, sino?

Matagal ako sa loob kaya hindi ko na rin alam ang mga nangyari, halos hindi ko na rin maalala ang iba kong kakilala.

"Kapag ba tinanong ko kung sino ay sasabihin mo?"

Tumawa siya nang malakas kaya halos pagtinginan kami ng ibang taong kumakain.

"Of course . . . hindi rin."

"Eh bakit sinabi mo pa sa akin?" Hindi ko maitago ang bahagyang inis sa aking tono, tumaas ang sulok ng kanyang labi animong may nakakatawa sa mukha ko.

"Wala lang, so you'll isip na who that guy hindi ba? Para may challenge. Oh, not sure pala kung guy talaga." Naningkit ang aking mata dahil sa pinagsasabi niya, ayos lang ba siya? Parang sa kanya ata tine-testing ni Dr. Jace 'yong mga gamot, parang bangang pa siya e.

"What about you? Kumusta ka naman? Hmm, you look good na ha, not that panget ka before, maputla ka kasi no'n, ngayon medyo gumaganda na ang pangangatawan mo. Alagang bebe boy mo ba 'yan?" Bakas ang pang-aasar sa kanyang tono, ngayon alam ko na kung paano natatagalan ni Dr. Jace ang mga kausap niya sa institution.