Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
|Seni sevdiler...|
Elimdeki tepsiyi devirmemek için içimden binbir dua sıralarken mutfaktan çıkmış salona doğru yavaşça ileliyordum. En az benim kadar gergin duran annem ve babam , onların tam karşısındaki koltukta oturan Bay Min ve Bayan Min , son olarak da tekli koltukta oturan eşim görüş açıma girince sanki hiç değilmişim gibi daha da çok stres olmuştum. Yüz ifademi sabit tutmaya çalışıp tamamen içeri girdiğimde başta misafirlerimiz olmak üzre sırayla çayları ve atıştırmalıkları ikram ettim. Ardından da annemin yanındaki boş yerimi aldım. Geldiklerinden beri mutfaktan bir türlü çıkamadığım için şu ana kadar ne konuştukları hakkında bir bilgim yoktu. Şimdi de herkes sessiz sakin tatlılarını yiyor , çaylarını yudumluyordu. Bense ne kadar çok tatlı sevsem de stresten yiyemiyor , sadece çatalımla oynuyordum. Kafamı kaldırıp çaktırmadan göz ucuyla Yoongi'ye baktığımda gayet sakindi. Tabi ona göre bir sorun yoktu , anlaşsalarda anlaşmasalarda evlenecekti benimle , öyle diyordu yani. Lakin benim için durum aynı değildi. Annem ve babamın ezilmesini istemiyordum. Sonuçta ikisi de omegaydı ve karşılarındaki eski kral alfa ve eşi omega kraliçeydi. Bu sebeple eğer aralarında anlaşmazlık çıkarsa evlenmeyi ertelemek zorunda kalırdım. Yoongi'yi de dinlemezdim.
"Tatlı çok lezzetli olmuş Jimin , ellerine sağlık." Bayan Min'in otoriter sesini duyduğumda titrekçe nefes aldım. Pekâlâ Jim , şu ana kadar kendini rezil etmemeyi başardığına göre bundan sonra da başarabilirsin değil mi? Hadi nazikçe cevap ver!
"Afiyet olsun efendim , teşekkür ederim." Dedim elimden geldiğince saygılı olmaya çalışarak. Sesim yine de çekingen çıkmıştı. Gözlerimi kucağımda birleştirdiğim ellerimden çekip Yoongi'ye baktım yeniden. Dudaklarını dişliyordu sanki gülmemeye çalışır gibi? Dalga mı geçiyordu benimle!? Ne kadar gergin olduğumu hissetmiyor muydu!? Buna rağmen eğleniyor muydu birde!? Kaşlarımı çatmamaya çalıştım. Şu an sakin kalmalıydım. Müstakbel kayınvalidem ve kayınpederim beni cazgır bir omega olarak bilmemeliydi. Daha sonra Yoongi'nin cezasını verirdim ben.
"Bay Min , isteseniz biz balkona geçelim. Omegalar da rahatça sohbet etsinler , kaynaşsınlar , ne dersiniz?" Canım babam! Hiç çekinmeden , cesurca konuşuyordu işte benim aksime...
"Harika olur Bay Park." Omega babam , Alfa Min ve deltam Salondan ayrılıp bizi yanlız bıraktıklarında biraz rahatlamıştım. Sanırım alfa ve deltanın güçlü aurası iyi gelmemişti bana. Aslında normal bir zamanda rahatsız olmazdım -özellikle de eşimden- lakin şu an hiç olmadığım kadar hassastım.
"Siz neler yapıyorsunuz Bayan Park , Anlatmak istemez misiniz?"
•••
Gün sonunda Min ailesi teşekkür etmişler , bir dahaki buluşmada bizi saraya davet etmişlerdi. Bunu duyunca sevinçten havalara uçmamak için zor tutmuştum kendimi. Demek ki iyi anlaşmışlardı işte , bu harikaydı! Ayrıca Yoongi'nin gitmeden önce kulağıma eğilip 'seni sevdiler , özellikle de annem' demesi mutluluğuma mutluluk katmıştı. Pijamalarımı giyip yumuşaklığını özlediğim yatağıma girdim. Birkaç gün burada , ailemin evinde kalacaktım. Daha sonra onlarla birlikte saraya dönecektim. Taehyung'dan birkaç günlüğüne izin almıştım bile. Huzurla gözlerimi kapatıp derin bir uykuya dalmak için son adımımı atmış oldum. Ertesi gün doğacak olan güneşin beraberinde iyi şeyler getireceğine inanıyordum içtenlikle.
