|Bir garip yavru meselesi...|
"Aman Tanrım , Aman Tanrım olaylara gel! Hem ben size demiştim değil mi? Demiştim işte! Ben ki Jennie Kim asla ama asla haksız çık-mam."
"Yeter Jennie anladık sen en haklımızsın."
"Kudurma Taehyung-ah."
"Kes sesini." Jennie Taehyung'a alayla dil çıkartırken , Jimin sadece onları izlemekle yetiniyordu.
"Şimdi sadece bekleyecek miyiz? Hiçbir şey yapmayacak mıyız?" Ortaya atılan soru ile artık konuşması gerektiğini anladı Jimin.
"Hayır yapmayacağız Jen , zaten gerek de yok. Yoongi halletmiş işte. Geriye ifşa etmesi kalmış bir tek."
"Oh bee nasıl rahatladım bilemezsiniz."
"Ben de Jen , ben de..."
"Bunun nesi var böyle. Geldiğinde de bir garipti zaten." Tae'ye hitaben konuşsa da omega duymamış , dalgınca ellerine bakmaya devam ediyordu.
"Bilmiyorum ki." Jimin de anlam verememişti. Kendi dertlerinden resmen arkadaşlarını ihmal etmişti. Kendisine öfkelenmeyi bırakıp ayağı kalktı ve Taehyung'un yanına oturdu. Ellerini tutup kendisine bakmasını salladı omeganın.
"Neyin var Tae? Çok dalgın görünüyorsun." Jennie de kafasını onaylarcacasına sallayınca derince nefes alıp sessizliğini bozdu.
"Dün gece Jungkook kokumun yanında başka bir koku daha aldığını söyledi." Jimin ve Jennie birbirlerine şaşkınca bakarak düşündükleri şeyin olup olmadığını sorguladılar ilk önce. Başka olabilecek bir şey olmadığına göre gerçekten düşündükleri olmalıydı.
Jennie mutlulukla bir çığlık attığında Jimin arkadaşının düşünceli halinden sevincini yaşayamıyordu."Tanrım bugün ne güzel bir gün böyle! İstediğim her şey sırayla gerçekleşiyor resmen!" Taehyung burukça gülümsedi Jennie'nin bu sevincine. Keşke kendisi de en başında sevinebilseydi de alfasının kalbini kırmasaydı diye düşündü.
"Sorun nedir Tae?" Sarı saçlı çocuğun sorusuna birkaç saniye sessiz kaldı. Boncuk gözleri sulanırken dolgun dudakları büzüldü ve ağzından ufak çaplı bir hıçkırık kaçmasını engelleyemedi.
"Jungkook'u çok üzdüm. B-bebeğimi istemediğimi d-düşünüyor." Jimin ve Jennie biricik arkadaşlarının bu haline üzülürlerken ne diyeceklerini bilememişlerdi. Taehyung'un bir bebek için daha hazır olmadığını biliyorlardı , hatta bu konu hakkında daha önce de konuşmuşlardı , halledildi sanıyorladı. Şimdi omeganın bu tutumuna anlam verememişlerdi.
"Ama biz seninle bu konuyu daha önce konuşmuştuk Tae-Tae. Neden şimdi tekrar başa döndün bakalım , hm?"
"B-bilmiyorum Jennie. Çok şaşırdım gerçekten bir bebek beklemiyordum. Ne diyeceğimi bilemedim ve ağlamaya başladığımda Jungkook istemediğimi düşündü işte. Daha kendimi açıklayamadan çıktı gitti. B-Ben Jungkook'umun kanından olan yavrumu neden i-istemeyeyim ki!" Ağlaması daha da arttığında ikisi de sımsıkı sarıldı titreyen bedene. Hiçbir şey söylemeyip içini dökmesine müsaade ettiler.
Bir süre sonra odada yankılanan hıçkırıklar azaldığında jimin kollarını çekmeden arkadaşından ayrıldı."Kendini bu kadar yıpratmamalısın , artık bir can daha taşıyorsun canım. Hem eminim ki Jungkook seni çok bekletmeden yanına gelecektir. Kurdunun babalık iç güdüleri fazla ayrı kalmanıza izin vermez."
"Jiminnie haklı. Hem , eğer istersen bu gece alfan geleseye kadar benimle kalabilirsin. Ne dersin?"
"Teşekkür ederim Jen lakin gitsem daha iyi olur. Dediğiniz gibi Jungkook beni görmek isteyebilir."
"Sen bilirsin minik. Daha iyi hissediyor musun?"
"Hm hm. Size minnettarım çocuklar. İyi ki varsınız , hayatımdaki en büyük şanslarımdansınız. Sizi seviyorum."
"Omo~ biz de seni seviyoruz Tae-Tae." Geri kalan vakitlerde ise Jennie soytarılık yapıp durmuş , hamile omeganın moralini biraz da olsa düzeltmişti. Her ne kadar deli dolu bir kız olsa da , asla onsuz yapamayacaklarının farkındaydı Jimin. Taehyung'un da dediği gibi ; iyi ki onlara sahipti...
•••
Akşam yemeğinin ardından Jimin ve Yoongi hemen odalarına çekilmişlerdi. Pijamalarını giyip yataklarına girdiklerinde her gece olduğu gibi 'uyku öncesi yapılan tatlış sohbetler' adlı aktivitelerini gerçekleştiriyorlardı.
"Jungkook bana da anlattı olanları bebeğim. Taehyung'un yavrularını istemediğini düşünmüş , o an da eşini kırmamak istediğinden çıkmış gitmiş. Şimdi de köpek gibi pişman zaten. Ben konuştum merak etme , yanına gidip Özür dileyecek omegasından."
"Umarım Taehyungie'm daha fazla üzülmez."
"Bundan sonra sağlığıyla beraber psikolojisine de dikkat etmesi gerek. Ruh halleri yavruyu etkileyebilirmiş." Jimin kocasının bu bilgili tavrına şaşırmıştı. Kafasını koyduğu göğüsten kaldırıp deltaya baktı 'sen bunları nereden biliyorsun?' dercesine.
"Ne? Omega hamilelikleri ve bebek gelişimi hakkında bir sürü kitap okudum ben , fazla olmasa da bir şeyler biliyorum."
"Bu konulara ilgili olduğunu düşünmezdim açıkçası , şaşırdım."
"Nedenmiş? Bizim de yavrularımız olacağı zaman onlara iyi bir baba ve sana da iyi bir eş olmak istiyorum." Jimin'in işittiği sözler ile kalbi hızlandı. Yavruları olma düşüncesi onu epey bir heyecanlandırmıştı. Aklından ister istemez hamile olduğu ve deltanın onunla ilgilendiği görüntüler bile geçiyordu.
Yoongi omegasının hayal bile kurmaya başlamasına gülümseyerek ince beldeki kolunu sıklaştırdı ve zayıf bedeni iyice kendine bastırdı."İster miydin yavrularımız olmasını , hm?" Cevabını bildiği halde sormuştu. Belki de Jimin'in ağzından duymak istiyordu.
"Zamanı gelince elbet olacaktır. Bence biraz daha beklemeliyiz Yoonnie. Hem biz birbirimizi ne kadar bekledik , yavrumuzu da bekleriz öyle değil mi?"
"Tabi bekleriz birtanem lakin bu sefer çok beklemeyeceğiz söz veriyorum sana. Yakında her şeyi düzene sokacağım."
|18.01.22|
•Papatyalar'a•
ŞİMDİ OKUDUĞUN
•Papatya•
Fanfiction"Soru sorma Jimin , sadece bekleyemez misin?" "Beklerim. Neden beklerim bilmiyorum ama beklerim. " |21.05.21 |08.02.22