Yume at Moonlight: Lady Rubia The Untold

Chapter 3: New Neighbor

• Alora •

Hindi ko alam kung gaano katagal na ang lumipas mula nung nakilala ko si Kai. Gustong gusto ko na sya makita ulit. At aaminin kong sa ikli ng oras na pinagsamahan namin ay walang mapaglagyan ang tuwa ko. Sya ang pinakaunang batang nakaasaran ko at nakatuwaan ko. Siya din yung pinakauna na nakapagpalabas ng totoong ugali ko. Tss. Kainis.

"And why is our Alora smiling alone? Can you tell me what's on your mind?" Nabigla naman ako sa tanong ni Mama and I think nakaramdam ako ng instant blush.

Ano nalang kaya ang magiging reaction ni Mama kung malalaman nyang, yung kalaro kong lalake ang tumatakbo sa isip ko all this time? Like, duh. As if I'm gonna tell Mama that. Aasarin lang ako nyan.

I shooked my head and replied, "It's nothing Ma, don't mind me."

Tiningnan naman ako ni Mama, tinging hindi naniniwala.

"Mama, wala nga yun." Sabi ko sakanya and then I pouted. I heard her giggled and patted my head.

"Okay. You can go to your room now and rest. Maaga kapa bukas sa school mo." Sabi nya at niligpit na yung mga pinagkainan namin for dinner. Oo nga pala, day-off ng mga maid namin ngayon kaya sari-sarili muna kami ng household chores. Ugh.

"Okay mom." I replied and gave her a goodnight kiss on her cheeks. Umakyat na ako sa kwarto and took a bath before going to sleep. Sinarado ko na rin yung glass door na papunta sa may veranda ng room ko at binaba ang kurtina.

Nahiga ako sa kama at napabuntong hininga. Kamusta na kaya si Kai? I hope he's okay. Sana magkita na ulit kami. Sobrang tagal na nung panahon na yun. We were just 8 back then. Hindi ko sure kung 8 yrs. old din sya nung mga panahong yun but I'm sure magka-edad lang kami.

At ngayon, I can't believe I'm already 17. Pakiramdam ko ang bilis lumipas ng panahon. 9 years narin pala.

9 years and still no sign of him.

°°°

Nagising nalang ako sa ingay ng alarm clock ko. Tamad na tamad pa akong bumangon nun but I have to. After a few seconds, I finally decided to get off my bed.

I took a shower and quickly wore my uniform. Hindi ko na masyado inayos ang mahaba at kulay itim kong buhok, I just brushed it hinayaan ko nalang na nakalugay. And the I grabbed my back and went downstairs.

Agad ko silang binati ng makita ko na sila sa dining table, at si Ate Laura ay mukhang malapit ng matapos sa pagkain nya.

Kumain na din ako at pagkatapos nun ay dumiretso na kami sa aming Kierah para ihatid na sa aming school.

°°°

Kilala kaming magkapatid dito sa school, or should I say Yusuzumia High. Hindi naman sa nagyayabang pero kilala talaga ang Arcania Family dito sa South Crescent. We are known as the wealthiest Rihonjin and the most powerful bloodline of sorcerer and sorceress ever known. And that gave us fame too, but nah. I don't mind it.

My sister is studying at the third level. While I'm on the second level. Which means mas lamang ang kaalaman nya kesa sakin. And hindi kami magkaklaseㅡof course and we're also definetely in different buildings.

"Bye sis. Take care." She said and then winked at me. I smiled then nodded at her as a response.

And the boring hours came again. Hindi sa nagmamayabang (ulit) pero top 1 ako sa ranking ng buong second level ng studies. I've always done excellent works.

Ayoko namang ipahiya ang family koㅡlalong-lalo pa na well-known ang family namin dito.

Half-Royal blood din kami, which is nagpapadagdag sa lakas namin. Half-Royal blood kami kasi kamag-anak namin ang Achrid Family, sina Queen Telesia at King Viqsus sa Center Crescent. Ang pinaka-source, main o sentro ng mundong ito. Malakas talaga ang bloodline namin.