Boyfriend,not Best friend

37

ZAWGYI

"ခ်န္‌ေယာလ္...ငါတို႔ တစ္ရက္ေတြ႕ၾကရေအာင္"

ဒါက ဘတ္ခ္ဟၽြန္းဘက္က ေနာက္ဆုံးပို႔ထားတဲ့စာျဖစ္ၿပီး ခ်န္ေယာလ္ကေတာ့ 'အင္း ေတြ႕ၾကမယ္'လို႔ ျပန္ပို႔ျဖစ္ခဲ့ၿပီး...သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ရဲ့အျပန္အလွန္စာပို႔ျခင္းက အဆုံးသတ္သြားခဲ့တယ္။ ကိစၥတစ္ခုခုေၾကာင့္ အႀကီးအက်ယ္စိတ္ဝမ္းကြဲရန္ျဖစ္ခဲ့တာမ်ိဳးမဟုတ္ဘဲ၊ ကိစၥေသးေသးေလးတစ္ခုေၾကာင့္ စိတ္ထဲ အဖုအထစ္ျဖစ္ခဲ့တာမ်ိဳးေတာင္မရွိဘဲ...အေနေဝးလို႔ ေအးစက္စိမ္းကားသြားတဲ့ဆက္ဆံေရးမွာ အဆုံးထိ တရားခံရွာမေတြ႕ခဲ့ဘူး၊ အေၾကာင္းျပခ်က္မရွိခဲ့ဘူး။ ဒီလိုနဲ႔ပဲ ေဝးသထက္ေဝးရင္း အဆက္အသြယ္ျပတ္ခဲ့ၾကရင္း...ျပန္ေတြ႕ၾကတဲ့အခ်ိန္မွာေတာ့ ခ်န္ေယာလ္က အျဖဴေရာင္သတို႔သား၀တ္စုံကို ၀တ္ဆင္ထားၿပီး ေဘးမွာ သူ႔လက္ကို ခ်ိတ္တြဲထားတဲ့ အျဖဴေရာင္သတို႔သမီးလွလွေလးနဲ႔။

"မေတြ႕တာ ၾကာၿပီေနာ္"

မည္းနက္‌ေနတဲ့ အေနာက္တိုင္းဝတ္စုံကို ေသသပ္စြာ ဝတ္ဆင္ထားတဲ့ ဘတ္ခ္ဟၽြန္းဟာ အနက္ေရာင္ မ်က္မွန္ကိုင္းေအာက္က မ်က္၀န္းက်ဥ္းက်ဥ္းေတြ ပိတ္သြားတဲ့အထိ၊ ႏႈတ္ခမ္းက ေလးေထာင့္ဆန္ဆန္ေကြးဝိုက္သြားတဲ့အထိ ရယ္ျပရင္း။

အဲဒီအခိုက္အတန႔္မွာ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ဟာ တစ္သက္စာအတြက္ ႏွလုံးသားခ်င္းေဝးကြာသြားခဲ့ၿပီျဖစ္ေၾကာင္း ခ်န္ေယာလ္နားလည္ခဲ့တယ္။

ႏႈတ္ဆက္စကားမဆိုဘဲ ေဝးကြာခဲ့ၾကၿပီး ႀကိဳတင္မခ်ိန္းခ်က္ထားဘဲ ျပန္လည္ဆုံေတြ႕ခဲ့ၾကရင္း သူတို႔ႏွစ္ေယာက္လုံးဟာ ငယ္သူငယ္ခ်င္းေတြဆိုတဲ့ ေခါင္းစဥ္ေအာက္မွာပဲ ေနာက္ဆုံးထြက္သက္အထိ ရွိေနခဲ့ၾကတယ္။

အခုဘ၀မွာေတာ့ အရာရာက ေျပာင္းလဲသြားခဲ့ၿပီ။ အရင္ဘဝက ခ်န္ေယာလ္ဟာ မိန္းကေလးတစ္ေယာက္နဲ႔ေတြ႕ၿပီး လက္ထပ္ခဲ့တဲ့အခ်ိန္မွာ အခုဘ၀ ခ်န္ေယာလ္ကေတာ့ တစ္ကိုယ္တည္း ရွင္သန္ျဖတ္သန္းလို႔ေကာင္းေနဆဲ။ ဘတ္ခ္ဟၽြန္းကလည္း သူ႔အနားမွာ ရွိေနဆဲ၊ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ဟာလည္း အရင္းႏွီးဆုံးသူငယ္ခ်င္းေတြအျဖစ္ အနီးကပ္ဆုံးရွိေနဆဲ။