Boyfriend,not Best friend

49

ZAWGYI

ခ်စ္သူအျဖစ္ ျဖတ္သန္းတဲ့ ေန႔ရက္ေတြဟာ အရင္နဲ႔ ဘာမွသိပ္မကြာျခားသလို ထင္ရေပမဲ့ တကယ့္တကယ္က် ထူးျခားမႈ‌ေသးေသးေလးေတြရွိတယ္။ ဥပမာေျပာရရင္ ခ်န္ေယာလ္က ဆိုင္ခြဲအသစ္မွာ အိပ္ျဖစ္တဲ့‌ရက္ေတြ ပိုမ်ားလာၿပီး ဘတ္ခ္ဟၽြန္းကလည္း ဆိုင္ခြဲအသစ္ကို ေန႔လယ္စာစားခ်ိန္တစ္မ်ိဳး၊ ‌အလုပ္ကျပန္ခ်ိန္တစ္မ်ိဳး အားရင္အားသလို ေရာက္လာတတ္တာ၊ ၿပီးေတာ့ တစ္‌ေယာက္တည္းေနတဲ့ ဘတ္ခ္ဟၽြန္းအိမ္မွာ ခ်န္ေယာလ္လိုက္အိပ္ျဖစ္တဲ့ညေတြ ပိုမ်ားလာခဲ့တာ။ ဒါေပမဲ့ အလုပ္ကိုယ္စီေၾကာင့္ တစ္ပတ္‌‌ေက်ာ္ ႏွစ္ပတ္ေလာက္မွပဲ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ အတူတူရွိျဖစ္ၾကတယ္။

ဒီေန႔ေတာ့ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ တြဲျဖစ္တာ တစ္လျပည့္တဲ့ေန႔အျပင္ ႏွစ္ေယာက္လုံးလည္း အလုပ္အားတဲ့ရက္တစ္ထပ္တည္းက်တာမို႔...အဝတ္အစားအပိုတစ္စုံႀကိဳထည့္လာတဲ့ ခ်န္ေယာလ္က ညဘက္အလုပ္ဆင္းကတည္းက ဘတ္ခ္ဟၽြန္းအိမ္ကို ေရာက္လာခဲ့တယ္။

.
.
.

နံနက္ခင္းေနေရာင္ျခည္က အဝတ္မဲ့ေနတဲ့ခႏၶာကိုယ္တစ္ခုေပၚမွာ။ ဘတ္ခ္ဟၽြန္းကေတာ့ အေအးမခံနိုင္လို႔ ေစာင္လုံေအာင္ျခဳံၿပီး အိပ္‌ေပမဲ့ အေအးႀကိဳက္တဲ့ခ်န္ေယာလ္ကေတာ့ ေဘာင္းဘီတိုေလးတစ္ထည္နဲ႔ပဲ ေစာင္အျပင္‌ေရာက္ေနတာမို႔ ျပတင္းေပါက္က ျဖာက်လာတဲ့ ခပ္ေႏြးေႏြးေနေရာင္ျခည္က သူ႔ကိုယ္ေပၚမွာ အလင္းက်ေနတယ္။

နိုး‌ေနေပမဲ့ မထခ်င္ေသးတဲ့ ခ်န္ေယာလ္က ဘတ္ခ္ဟၽြန္းခါးကို အေနာက္ကေန ေပြ႕ဖက္ထားတယ္။

"ခ်န္ေယာလ္... နိုးၿပီလား"

"မနိုးေသးဘူး"

မနိုးေသးဘူးဆိုၿပီး စကားျပန္လာတဲ့ ခ်န္ေယာလ္ေၾကာင့္ ဘတ္ခ္ဟၽြန္းက အိပ္ခ်င္မူးတူးျဖစ္ေနလ်က္က ရယ္လိုက္မိေသးတယ္။

"မထေသးဘူးလား"

"ဒီတိုင္း‌ေလးပဲ ခဏ‌ေနဦး"

ခါးတစ္ဝိုက္ ပိုၿပီးရစ္တြယ္လာတဲ့ လက္တစ္ဖက္၊ လည္ပင္းနား ပိုတိုးလာတဲ့ အထိအေတြ႕၊ အကၤ်ီကင္းမဲ့ေနတဲ့ လည္ပင္းတစ္‌ေလၽွာက္ ဖိကပ္နမ္းရွိုက္လာတဲ့ ႏႈတ္ခမ္းထူထူ။