Boyfriend,not Best friend

53

ZAWGYI

ဒီ‌ေန႔ ခ်န္ေယာလ္စိတ္ထဲ တႏုံ႔ႏုံ႔ျဖစ္ေနတဲ့ကိစၥတစ္ခုရွိတယ္။ အေၾကာင္းရင္းကေတာ့ ဘတ္ခ္ဟၽြန္းရဲ့ ဘယ္ဘက္လက္သူႂကြယ္မွာ ခန႔္ခန႔္ထည္ထည္ရွိ‌‌ေနတဲ့ လက္စြပ္တစ္ကြင္းေၾကာင့္ပဲ။

နံနက္က အလုပ္မသြားခင္ ခပ္သုတ္သုတ္ေရာက္လာၿပီး ျပန္ထြက္သြားလို႔ အဲဒီအေၾကာင္းနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ဘာမွမေမးလိုက္နိုင္ေပမဲ့ ဖ်တ္ခနဲလွမ္းျမင္လိုက္႐ုံနဲ႔တင္ အဲဒီလက္စြပ္က ခ်စ္သူသက္တမ္းတစ္ႏွစ္ျပည့္တုန္းက သူေပးခဲ့တဲ့ လက္စြပ္ေလးမဟုတ္မွန္း ေသခ်ာသိလိုက္တယ္။

ၿပီးေတာ့ ဘတ္ခ္ဟၽြန္းဆိုတာကလည္း ရႈပ္ရႈပ္ယွက္ယွက္ အသုံးအေဆာင္ေတြ မႀကိဳက္တတ္ဘဲ ရိုးရိုးရွင္းရွင္း အေရာင္မွိုင္းမွိုင္း အဘိုးအိုေပါက္စပုံစံမို႔ သူ႔ဘာသာ ဝယ္ဝတ္ထားတဲ့ လက္စြပ္လည္း မျဖစ္နိုင္ဘူး။

ဒါေၾကာင့္ ခ်န္ေယာလ္က တစ္ေနကုန္ အလုပ္လုပ္ေနခ်ိန္ေတာက္ေလၽွာက္ အဲဒီလက္စြပ္အေၾကာင္းပဲ စဥ္းစားေနမိတယ္။

'ဒီည ငါ့အိမ္လာမွာမလား'

ထူးထူးဆန္းဆန္း ဘတ္ခ္ဟၽြန္းဆီက စာဝင္လာတယ္။

ဒီေန႔မွ ထူးဆန္းတာေတြခ်ည္းျဖစ္ေနတာမို႔ ခ်န္ေယာလ္စိတ္ထဲပိုရႈပ္သြားမိတယ္။ ပုံမွန္ဆို ဘတ္ခ္ဟၽြန္းက ဒီလိုစာမ်ိဳး သူ႔ဆီပို႔ေလ့မရွိဘူး။ သူကပဲ အလုပ္ၿပီးမွ ဖုန္းလွမ္းဆက္တတ္တယ္။ တစ္ခါတေလဆို ဖုန္းေတာင္ မဆက္ဘဲ အိမ္ကိုတန္းသြားလိုက္တာပဲ။ အဲ့လိုမ်ိဳး အခ်ိန္းအခ်က္မလုပ္ထားေပမဲ့ တစ္ခါမွလည္း မလြဲမွားဖူးတာ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္က စိတ္ခ်င္းဆက္ႏြယ္ေနလို႔ျဖစ္လိမ့္မယ္။

ဒီေန႔က်ေတာ့ ဘတ္ခ္ဟၽြန္းက ေန႔လယ္ပိုင္းမွာတင္ သူ႔ကို စာပို႔ၿပီးေမးလာတယ္။ ဒီစာက လာမွာေသခ်ာေၾကာင္း လွမ္းအတည္ျပဳသလိုပဲ။ ေနာက္ကြယ္မွာ တစ္ခုခုရွိေနတယ္။ အဲဒီအေၾကာင္းအရာက သူမသိတဲ့ လက္စြပ္နဲ႔မ်ား ဆက္စပ္ေနမလားေတြးမိေတာ့ ခ်န္ေယာလ္က သိခ်င္စိတ္ကို ထိန္းခ်ဳပ္မရနိုင္စြာပဲ အလုပ္ၿပီးၿပီးခ်င္းမွာတင္ ဘတ္ခ္ဟၽြန္းအိမ္ကို သြားလိုက္ေတာ့တယ္။