ZAWGYI
ပတ္ဝန္းက်င္တစ္ခုလုံးဟာ ေမွာင္မည္းတိတ္ဆိတ္ေနတယ္။ နားထဲမွာ ေရစီးသံခပ္ၿငိမ့္ၿငိမ့္ၾကားေနရျခင္းက ခ်န္ေယာလ္ဟာ ျမစ္ကမ္းနံေဘးမွာ ရပ္ေနခဲ့တာမို႔လို႔။
ခ်န္ေယာလ္မ်က္ဝန္းေတြဟာ အေမွာင္ထုနဲ႔ အသားက်လြန္းစြာပဲ ဘယ္ေနရာကို စိုက္ၾကည့္ေနမလဲဆိုတာ သိေနတယ္။ တစ္ေနရာတည္းကိုပဲ မမွိတ္မသုန္ေငးၾကည့္ေနတဲ့ မ်က္ဝန္းေတြထဲ ေတာက္ပၾကည္ႏူးျခင္းေတြ ဖုံးလႊမ္းေနခဲ့သလို ႏႈတ္ခမ္းေတြမွာလည္း ႏူးညံ့ၾကင္နာစြာ ျပဳံးရိပ္သန္းေနခဲ့တယ္။
အေဝးက ေလၽွာက္လွမ္းလာတဲ့ လူရိပ္ေလးတစ္ခုကို သူေတြ႕ရတယ္။ ျဖဴဆြတ္ေနတဲ့ဆံပင္ေတြနဲ႔ တုန္တုန္ယင္ယင္ ေလၽွာက္လာတဲ့ အဘိုးအိုေလးဟာ ေနရာအသစ္အဆန္းကို အထူးတဆန္းလိုက္ၾကည့္ေနတယ္။
"ဘတ္ခ္ဟၽြန္း"
ခ်န္ေယာလ္ လွမ္းေခၚလိုက္ေတာ့ အဘိုးအိုေလးက ေခါင္းေလးေထာင္ၿပီး အေမွာင္ထုထဲ လွည့္ပတ္ရွာတယ္။ ေနာက္ဆုံးေတာ့ ခ်န္ေယာလ္ကို ရွာေတြ႕သြားတဲ့အခါ ေႏွးေကြးတုံခ်ိစြာ တစ္လွမ္းခ်င္း အားယူေလၽွာက္ေနရတဲ့ ေျခလွမ္းေတြဟာ တျဖည္းျဖည္း ျမန္ဆန္လာတယ္။ အဘိုးအိုေလးရဲ့ ဆံပင္ျဖဴျဖဴေတြက ျဖည္းျဖည္းခ်င္း မည္းနက္သြားၿပီး ပါးေရတြန႔္ေနတဲ့ အသားအရည္ေတြကလည္း တျဖည္းျဖည္း တင္းရင္းသြားတယ္။ ခါးကိုင္းကိုင္းအဘိုးအိုအသြင္ကေန ႏုပ်ိဳေပါ့ပါးတဲ့လူငယ္ေလးအျဖစ္ ေျပာင္းလဲလာတဲ့ ဘတ္ခ္ဟၽြန္းရဲ့ ေျခလွမ္းေတြဟာ သြက္လက္လာရာကေန အေျပးအလႊား ခုန္ေပါက္ရင္း ခ်န္ေယာလ္ဆီ ဦးတည္လာတယ္။
ခ်န္ေယာလ္က လက္ႏွစ္ဖက္ကို ဆန႔္တန္းလို႔ ဆီးႀကိဳတဲ့အခါ ရင္ခြင္ထဲ ပစ္ဝင္လာတဲ့ အေႏြးဓာတ္ေလး။ အရွိန္ေၾကာင့္ အေနာက္ကို ယိုင္က်သြားတဲ့ ခ်န္ေယာလ္က ရင္ခြင္ထဲက ဘတ္ခ္ဟၽြန္းကိုေတာ့ လြတ္ထြက္မသြားေအာင္ တင္းတင္းက်ပ္က်ပ္ ေထြးေပြ႕ထားလ်က္။
"မင္း ေစာင့္ေနတာပဲ"
"ကိုယ္ ေျပာခဲ့သားပဲ၊ မင္းကို တစ္ဖက္သတ္ခ်စ္တာအျပင္ ေစာင့္ရတာကလည္း ကိုယ္အကၽြမ္းက်င္ဆုံးအလုပ္ျဖစ္ေနၿပီလို႔ေလ"
ESTÁS LEYENDO
Boyfriend,not Best friend
Fanfic𝑳𝒆𝒕'𝒔 𝒈𝒓𝒐𝒘 𝒐𝒍𝒅 𝒕𝒐𝒈𝒆𝒕𝒉𝒆𝒓. ❣️ChanYeol×BaekHyun❣️ {Zawgyi+Unicode}
