Boyfriend,not Best friend

08

ZAWGYI

ခ်န္ေယာလ္အတြက္ လူႀကီးတစ္‌ေယာက္ျဖစ္ၿပီလို႔ စတင္ခံစားရတဲ့အခ်ိန္က အသက္(၂၀)ႏွစ္ျပည့္‌တဲ့‌ေန႔တုန္းကျဖစ္ၿပီး ဆယ္ေက်ာ္သက္ျဖစ္ၿပီလို႔ ခံစားခဲ့ရတဲ့အခ်ိန္က ဆယ္ႏွစ္ျပည့္ေမြးေန႔မွာဆိုတာ သိပ္ထူးဆန္းတဲ့အေၾကာင္းအရာေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ ဒါေပမဲ့ တစ္ပတ္ျပန္လည္လာတဲ့ကံတရားေၾကာင့္ ဆယ္ႏွစ္ျပည့္ေမြးေန႔ကို ခ်န္ေယာလ္က ဒုတိယအႀကိမ္ထပ္ျဖတ္သန္းခဲ့ရတယ္။

ငယ္ငယ္တုန္းက အသက္တစ္ႏွစ္ပိုႀကီးလာရင္ ခ်န္ေယာလ္ေပ်ာ္ခဲ့တယ္။ အခုေတာ့ ခ်န္ေယာလ္အတြက္ ေမြးေန႔က ဘာမွမထူးျခားဘူး။ ေမြးေန႔ကိတ္ေလးတစ္ခု၊ သူငယ္ခ်င္းအနည္းငယ္နဲ႔ မိသားစု၀င္ေတြပဲရွိတဲ့ ခ်န္ေယာလ္ရဲ့ ဆယ္ႏွစ္ျပည့္ေမြးေန႔ပြဲေလးက တနဂၤေႏြနံနက္ခင္းေလးမွာ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရႊင္ၿပီးေျမာက္ခဲ့တယ္။

ေမြးေန႔လက္ေဆာင္ေတြက အကၤ်ီ၊ ေဘာင္းဘီ၊ အ႐ုပ္ေတြျဖစ္ၿပီး ဘတ္ဟၽြန္းေပးလာတဲ့ ဒိုင္ယာရီစာအုပ္ေလးကေတာ့ အားလုံးထဲမွာ ထူးထူးျခားျခားပါပဲ။ အရင္တုန္းကလည္း ဘတ္ဟၽြန္းက ဒိုင္ယာရီစာအုပ္ကိုပဲ ေမြးေန႔လက္ေဆာင္အျဖစ္ ေပးခဲ့လားဆိုတာ ခ်န္ေယာလ္စဥ္းစားမရခဲ့ဘူး။ အဲ့လိုပဲ အဲ့ဒီစာအုပ္ကို အသုံးျပဳခဲ့လားဆိုတာလည္း မမွတ္မိေတာ့ဘူး။ ဒါေပမဲ့ ငယ္ငယ္က ခ်န္ေယာလ္ရဲ့ အေဆာ့မက္ပုံ၊ ကစားမက္ပုံနဲ႔ဆို ဘတ္ဟၽြန္းရဲ့စာအုပ္ေလးက ေခ်ာင္တစ္ခုမွာ ထိုးသိပ္ခံထားရမွာေသခ်ာသေလာက္ပဲ။

အခုေတာ့ ခ်န္ေယာလ္က စာအုပ္ေလးကို သေဘာတက်ၾကည့္ေနမိတယ္။ သူငယ္ခ်င္းရဲ့ေမြးေန႔မွာ ဒိုင္ယာရီစာအုပ္ေပးတဲ့ ဆယ္ႏွစ္သားေကာင္ေလးက ဘတ္ဟၽြန္းတစ္ေယာက္ပဲရွိမယ္ထင္ပါရဲ့။

"ေက်းဇူးပဲ ဘတ္ဟၽြန္း"

ခ်န္ေယာလ္က ဒိုင္ယာရီစာအုပ္ေလးအတြက္ ေက်းဇူးတင္စကားဆိုတဲ့အခါ ဘတ္ဟၽြန္းက မ်က္လုံးေလးေတြေမွးစင္းသြားတဲ့အထိ ရယ္ျပခဲ့တယ္။

အဲဒီေန႔ကစၿပီးေတာ့ ခ်န္ေယာလ္က ညမအိပ္ခင္ ဒိုင္ယာရီေရးတတ္လာတယ္။ အေၾကာင္းအရာေထြေထြထူးထူးမရွိတဲ့ေန႔ရက္ေတြကို 'ဒီ‌ေန႔လည္း မေန႔ကလိုပါပဲ 'လို႔ ေခါင္းစဥ္တပ္ခဲ့ၿပီး မေန႔ကနဲ႔မတူတဲ့ေန႔ရက္ေတြမွာေတာ့ တစ္မ်က္ႏွာစာေလာက္ စာစီကုံးခဲ့တယ္။