HE'S MINE..💕

Chapter 42.💘

MAKI POV.

Ng mapa tingin ako sa relo ko, ay patay! Tapos na pala ang game..

" Yahiko.. kailangan na nating maka balik." Sabi ko..

" Pero.. hindi pa natin nagagawa ng Tama, pano na__."

" Yahiko.. wag kang masyadong mag alala ok, kaya natin to.. Basta subukan lang natin, kung hindi man natin magawa, ayos lang.. atleast nag effort parin tayo na gawin to.." Ngiting sabi ko.

Ngumiti naman sya at tumango, pumunta na kami don at nakita namin ang ka team namin na pagod na pagod at pawisan.

Kahit ako kina kabahan, ni isang tama wala kaming nagawa, puro palpak.. ang kailangan ko nalang gawin, mag tiwala at isipin na kakayanin namin to.

" Kayo pala Maki." Hini hingal na sabi ni Ryota.. ngumiti naman ako at napa tingin sa score..

" Magaling ang ginawa nyo! Sana pag husayan pa nating lahat, Alam kong lahat tayo kina kabahan. Pero sana.. pag nasa harap na tayo ng kalaban, wag nyong iisipin na hindi natin sila kaya, kahit sila pa ang pinaka magaling sa buong mundo, Alam kong meron rin makakatalo sa kanila, wag nyong iisipin na mas malayo na sila nainyo, dahil yan din ang dahilan ng pag baksak nyo.. Normal lang na kabahan tayo dahil tao lang tayo, ang mas mahalagang isipin, ay Kung paano natin Matatalo ang Raimon, dahil ang pag aalala.. ay hindi makakatulong satin, Kaya sana maging matatag tayong lahat!." Ngiti at masiglang Sabi ko.

" Tama sya.." Sabi ni Captain Daiki..

" Salamat Maki, napalakas mo ang loob namin." Naka ngiting Sabi ni Ryota at tinap ako sa balikat..

" Wala yon, gusto kolang naman I share ang mga iniisip ko. Pero masaya ako na marinig na, napalakas ko ang loob nyo." Sabi ko..

" Para kang captain kung mag salita." Sabi ni Ranmaru, at uminom ng tubig.

" Hayaan mona Ranmaru, tama naman ang sinabi nya.. kahit ako ang Captain, hindi ko manlang naisip yon." Sabi ni Captain Daiki..

Pag katapos ng pag papahinga, nag ready na kami dahil mag sisimula na ang game..

" Ahhm.. Maki." Tawag sakin ni Manager Kyouko, kaya nginitian ko naman sya.

" Bakit?."

" Ahhm.. Galingan mo, maraming umaasa sayo, at syempre kasama nako don." Nahihiyang sabi nya..

" Hmm.. pag bubutihan ko." Sabi ko, pumunta nako sa gitna at nag ready, samin ang bola at si Ranmaru ang mag serve..

Ng pag kahampas nya ng bola. Saktong danggi sa net kaya mabilis na nag si kilong ang kalaban..

Tamang tama lang ang serve nya. Ang galing talaga.. so ng mangyare yon, tumindi na ang labanan..

At kami naman ni Yahiko, pilit paring ginagawa ang practice namin kanina, pero hindi parin namin magawa.

Kaya nag sisitawanan ang mga kalaban namin, at sinasabi.. ano bayang pinag gagagawa nyo? Para kayong batang nag lalaro, hahaha..

Yun yung sabi nila, tss.. atleast nag sisikap parin kaming gawin kahit na mahirap, tss..

Pinag patuloy lang namin ang ginagawa namin, kahit naiinis na sila Satsujin at Ranmaru, Hindi nalang namin Pina pansin..

" Kayong dalawa! Tumigil nanga kayo sa ginagawa nyo! Matatalo tayo!." Sabi ni Satsujin..

" Seryosohin nyo naman ang game! Dahil dyan sa walang kwenta nyong ginagawa, matatalo tayo.. at pag natalo tayo, sisiguraduhin kong mag babayad kayo." Inis na sabi ni Ranmaru..