HE'S MINE..💕

Chapter 43.💘

AYANE POV.

Sobrang sakit ng ulo ko, at sobra din akong nilalamig, kaya nag pahatid nako kay manong..

Ng maka rating kami sa school, agad nakong bumaba, nanghihina at hirap na hirap kong igalaw ang buo kong katawan..

Habang nag lalakad ako, bigla nalang sumakit ang tyan ko, kaasar.. bakit ba araw araw nalang?

Naka upo lang ako sa gitna ng gate, hindi ko kayang mag lakad, pero ayokong umabsent.

Nanghihina naman akong tumayo, hindi dapat ako ganito, lagi kaya akong malakas.. pero bakit? Bakit nakakaramdam nako ng ganito at pang hihina?

Medyo nanlalabo ang paningin ko kaya kukurap kurap ako, Alam kong kulang lang ako sa tulog..

Ok lang ako, malakas ako.. Hmm, malakas ako kaya dapat walang maka Alam na mahina ako.

Ng bigla nanaman sumakit ang tyan ko, masakit din ang likod ko.. halos ata lahat ng parte sa katawan ko suma sakit na.

" Kaasar.." Nanghihina na bulong ko sa sarili ko.

" Ayane? AYANE!!." Ng marinig ko ang boses nayon, nakita ko ang nag aalala nilang muka.

Ngumiti ako pero bigla ding nawala ng kumirot ng sobra ang tyan ko.

" Ayane.. Sabi naman namin sayo na wag kana munang pumasok.. bakit ba ang tigas ng ulo mo?." Nag aalalang tanong nya.. at inalalayan akong tumayo..

" Pasensya na.. Ayok__ Mmm.." Napa pikit nalang ako ng mariin..

" Frost.. dalin mona sya sa clinic, bibili ako ng pag kain.. bilis!." Sabi ni Emiko at agad na tumakbo papalayo.

" Tara na Ayane.." Sabi nya, at binuhat ako, at patakbong dinala sa clinic..

Nananakit parin ang tyan ko. Kasalanan koto, Alam kona nga ang sakit ko, hindi parin ako nakakakain ng tama at sa pag tulog.

Hindi ko alam kung bakit, pero palagi akong busog pero hindi naman ako maka tulog..

Pag katapos akong I check ng nurse, kinausap nya naman si Frost, at tanging tango lang ang lagi nyang Sina sagot..

" Ayane.. malala pala ang sakit mo, bakit kapa pumasok?." Sabi nya at kinapitan ang noo ko.

" Aishh.. ang init oh.. Ayane bakit ba napapabayaan mona ang sarili mo? Nangangayayat kana, di ka naman ganyan noon ah." Nag aalalang sabi nya.

" Pasensya na."

" Hyys.. lagi ka nalang humi hingi ng pasensya, Ayane.. hindi maganda ang sunod sunod na sakit na napupunta sayo, ulcer at animia, sunod naman may lagnat ka, ano paba ang dadating? Alam mobang maari moyang ikamatay yang sakit nayan!?." Sabi nya, at halatang halata sa muka nya ang sobrang pag aalala.

Napa Iwas nalang ako ng tingin, lagi ko nalang pinag aalala ang mga tao, hanggang ngayon kasi.. naguguluhan pako.

" Pasensya na talaga." Sabi ko, kasabay ng pag sara ng pinto, at pag lapit sakin ni Emiko.

" Ayos kana ba Ayane? Hoy ikaw! Pina galitan mo nanaman ba tong si Ayane!? Gusto mo masipa!?." Inis na sabi ni Emiko.. kaya napa buntong hininga naman si Frost.

" Ano kaba Emiko? Concern lang ako kay Ayane.. kaya sinasabihan kosya."

" Tama sya Emiko.. Lagi nalang kasi akong pabigat, hayaan nyo pag lumakas nako babawi ako sa mga kabutihang ginawa nyo.. Salamat." Sabi ko at nag pilit ng ngiti..

Naupo ako dahil pakakainin nako ni Emiko, ang swerte ko dahil ang babait ng mga naging kaibigan ko.

" Ano kaba Ayane.. kaibigan mo kami kaya bakit ka namin pababayaan, ok lang kahit hindi ka maka bawi, ang mahalaga lang naman lumakas at maging ok ka." Sabi nya at nilagay sa paper plate ng kanin at ulam.