Ateşin Çemberi

Bölüm 7

(Arkadaşlar yıldıza basmayı ve çokça yorum yapmayı unutmayın sizleri seviyorum)

İyi okumalar...

10.21.2019

Camdan dışarı baktığım da, bardaktan boşalırcasına yağmur yağıyordu, ben yine elimde kahve kupasıyla yağmuru izliyordum. Dışarıyı izlerken bir süre sonra siyah lüks bir araba bizim sokağa girerek kapının önünde durmuştu.

Hayır bu araba Ali'nin arabasıydı, ablam da araban'ın içindeydi, camdan merakla aşağıya baktığım da, ablam ve Ali neden aynı arabayla gelmişlerdi ki? bizim evin önüne gelmişlerdi.

Bir süre daha camdan aşağıya baktım ama ne ablam arabadan, ne de Ali arabadan inmişti bir süre sonra ablam arabadan çıkıp apartmana doğru yürümüştü.

Ali de hızla sokaktan çıkıp gitmişti, elimdeki kahve kupasını masaya bırakarak, kapıya doğru geldiğim'de ablamda anahtarla kapıyı açmaya çalışıyordu, ablam kapıyı açmadan ben kapıyı açtığım da şaşkınlıkla bana baktı."Sen evde miydin? ben seni dışarıya çıktın zannediyordum"dedi şaşkınlıkla.

Kaşlarımı çatarak yüzünü bir kaç saniye incelediğimde"Yok abla evdeydim bugün dışarı çıkmadım, yağmur yağıyor da."dediğim de başını sallamıştı."Sen nereden geliyordun Ali ile"diye sordum.

"Ali'mi? şey ya kızlarla buluştuk yağmur yağdı bir anda, yolda'da Ali geçiyordu arabayla beni bıraktı sağ olsun."dediğin de yüzünü incelediğimi gördüğün de."Hayırdır Yaren beni sorguyamı çekiyorsun?"dedi umursamaz bir tavırla bir yandan da montunu çıkarıp askıya asmıştı.

"Sorguya çektiğim yok, sadece merak ettim. Neyse hadi gel açsındır."dediğim de salona geçecekken. "Yemek hazırlamıştım beraber yiyelim."dedim.

"Ay yok! ben dışarıda yedim aç değilim"dedi aynan'ın karşısına geçip saçlarını düzelterek. Saçları yağmurdan ıslanmıştı, tam arkamı dönüp mutfağa gidecekken boynunda kızarıklıklar gördüm. Kaşlarımı çatarak boynuna baktığım da aynadan oda bana bakınca arkasını dönüp bana baktı."Ne oldu Yaren yüzümü mü ezberliyorsun! Bir şey mi var yüzümde"dedi kaşlarını çatarak

Boynunu işaret ederek"Hayır senin boynuna ne oldu?"diye sordum.

Eli boynuna gittiğinde"Ne olmuş boynuma?"diye sordu aynadan kendine bakarak.

"Kızarmış ne oldu boynuna?"dedim ama o eliyle kapatıyordu.

"Önemli bir şey değil"dedi başından atmak için kestirip atmıştı.

"Emin misin? kızarmış birazda."dediğim de alt dudağımı ıslatarak."Kızarma gibi de değilde şey gibi"dedim kaşlarımı kaldırarak.

"Ne saçmalıyorsun sen Yaren! bir şey yok dedim ya!"diyerek sesini yükselterek hızla odasına gittiğin de bir süre öylece arkasından bakmıştım.

-

Yine camdan dışarı bakıyordum yağmur yağıyordu tıpkı o günkü gibi, ama bu sefer ihaneti öğrenmiştim. Yağmur o günkü gibi bardaktan boşalırcasına yağıyordu, dışarıda rüzgarın uğultusu camları çarpıyordu.

Bu kasvetli havalar beni hep korkutuyordu. Burak'la son konuşmamızdan sonra odadan çıkıp gitmişti. Onun bu kadar yüreğin'in yandığını hiç fark etmemiştim, gerçekten onun nefesini benim ışığımı söndürmüşlerdi.

Burak siniri yüzünden karısını ve çocuğunu kaybettiğini düşünüyordu. O yüzden bu zamana kadar hep bana sakinliğini koruyordu, o yüzden böyle bir insan olmaya karar vermişti belkide.