Ateşin Çemberi

56.Bölüm

Merhaba bebekler

Nasılsınız iyi misiniz?

Beni soracak olursanız aranız da takip edenler bilir, yine sanırım salgına yakalandım. Siz bölümü okurken ben kendime naneli limon yapıp onu içeceğim.

Yorum sayısına göre erken bölüm gelecek..

Uzun bir bölüm oldu.

Yorum yapmayı ve lütfen yıldıza basmayı unutmayın. Okuyup geçmeyelim, yorumlarınız beni motive ediyor.

Instagram hesabım: esma_agkl23

Tik tok hesabım:EsmaAkgl9

Waattpad hesabım:EsmaAkgl9

Beni takip ederseniz alıntılardan ve duyurulardan haberdar olabilirsiniz:)

İyi okumalar....

Bakışları etrafta kısaca gezdiğin de derin nefes alarak bana döndü tekrardan."Madem herkes burada."dedi gülümsemeye çalışarak, adımları çekmeceye yönelerek içinden bir dosya çıkarttı. Tam karşıma geçtiğin de dosyayı bana uzattı.

"Nedir bu?"diye sordum.

"Kızıma soyadımı veriyorum..."dediğin de bakışlarım aramızdaki dosyaya kaydı."Aden Karadağ olacak."

Şaşkınlıkla bakışlarım gözlerini bulduğun da ne kadar ciddi olduğuna baktım."Nasıl?"diye sorduğum da, omuzlarını dikleştirerek bana baktı.

"Duydun. Kızımı nüfusuma alıyorum."dedi bakışları kısaca Adene dönerek, yeniden beni odak noktasına aldı."Yarın avukatım gelecek sende imza attıktan sonra kısa süre de bu iş bitmiş olacak."

"Bana söylemedin?"

Dudaklarını aralayacakken kapı çalmıştı. Tekrardan konuşmak istediğin de, Oğuz ve teyzem yanıma gelmesiyle susmuştu."Bunları sonra konuşmaya ne dersiniz?"diye Oğuz serseri bir tavırla gülümseyerek bana göz kırptığın da, dik dik yüzüne bakarak kaşlarımı çattım."Güzelim genç yaşta yüzün kırışacak! Kaşlarını çatmaktan bak benden söylemesi.."hala aynı yüz ifadesiyle yüzüne baktığım da, pes eder gibi ellerini havaya kaldırarak teslim olmuştu."Tamam sustum!"

Teyzemin bakışları bana döndüğün de gülümsemeye çalıştı, ama ben ona buz gibi bir surat ifadesiyle baktığım için gerildiğini görebiliyordum. "Nasılsın teyzeciğim?"diye sordu mesafeli bir tonda.

"İyiyim."dedim düz bir sesle.

"Yaren..."sustu kendine bir kaç saniye verdi kendince."Beni görmek istemediğini biliyorum ama ben sen ve Adeni çok özledim. Oğuzdan haberini alıyorum ama kendim de görmem istedim."dedi.

"Gördün işte. İyiyim.."dediğim de Ateş yanımdan ayrılmıştı. Bakışlarım bir köşede Zeynepi bulduğun da, Ateş onu kenara çekmiş bir şey konuşuyorlardı. Muhtemelen Burakı Zeynep çağırmıştı. Bu yüzden Ateşin yüz ifadesinden anladığım kadarıyla Zeynepe kızıyordu.

"Teyzeciğim yapma ne olur böyle! Ne kadar üzüldüğümü görmüyor musun?"diye sorduğun da teyzem, yeniden bakışlarım ona çevrildi. Gözleri dolu dolu bana bakıyordu."Sen benim canımın canısın. Sana bir kötülük değmesin diye sakladım gerçekleri, tamam yanlış yapmış olabilirim ama o an sadece bu doğru geldi bana."