11 Bölüm

36.2K 1.7K 446
                                    

(yıldıza basmayı ve yorumlarda düşüncelerinizi belirtirseniz sevinirim iyi okumalar bebeklerim)

Ama tekrardan ağlamaya başladığımda tekrardan kafamı göğsüne yasladı"Siktir ağlama sen ağladıkça ben arkamda ki orospu çocuğunu daha beter hale getirmek istiyorum"dedi öfkeyle

"Korktum çok korktum"dedim

"Şişt yanındayım" dedi saçlarımı okşayarak

"Gidelim Ateş burdan"dedim başımı kaldırarak gözlerine baktığımda kafasını olumlu anlamda salladı

Benden ayrılmadan Buraka döndü"Bu orospu çocuğunu depoya götürün onunla bizzat ben ilgileneceğim"dedi

Burak kafasını sallayıp yerde ki adamın kolundan tutmasıyla Adam acı içinde Feryat etti.Ateş kolunu kırmıştı Burakta Kırık kolunu tutmuştu.

Adam acı içinde yerde kıvranıp ağlıyordu ona bakmak istemediğimden,dolayı kafamı Ateşin göğüsüne yaslayıp ona sokuldum ama hala adamın yerde inlemelerini duyuyordum.

"Kalk lan ibne"Burak'ın sesiyle tüylerim diken diken olmuştu

Ateş bunu anlamış gibi beni dahada sarmalamıştı kollarında üşüyordum

Ateş gelmeseydi beni kurtarmasaydı tecavüze uğrayacaktım, napardım bunları düşündükçe daha da ağlıyordum,ayakta duracak halim bile yoktu bacaklarım titriyordu

"Yaren ağlama, titriyorsun sen"dedi Ateş fısıltıyla,hızla bir kolunu belime diğer kolunuda bacaklarımın arkasından tutarak beni kucakladı

Ses edemedim bırak diyemedim yoksa yere yığılıp kalacaktım,başımı sıcak göğsüne yaslayıp kollarımı boynuna doladım

Ayaz kokusu burnumu dolduruyordu ayazın soğuğu koktuğuna rağmen sıcacıktı göğsü

"Burak şu şerefsizi götür!" Ateşin bağırmasıyla irkilip ona daha da sokuldum

"Abi kalkmıyor yerden şerefsiz fena dayak yemiş "Dedi Burak

"Onu daha inim inim inleteceğim bu daha hiç birşey !"Dedi sertçe vücudu kaskatı kesilmişti sinirden

Ateş hızlı adımlarla yürümeye başladı
Gözlerim kapalıydı sadece Ateşin kokusunu ve sıcaklığını hissediyordum

Ateş bir anda kafamın üstünden öpmesiyle bende kasıldım"Eve gidiyoruz biraz daha sabret iyi olacaksın ben burdayım korkma"Dedi fısıltıyla dudakları saçlarımın dibindeydi ve benim daha'da ürpermeme neden oluyordu

Beni neden öpüyordu kucağına alıyordu,neden beni kurtarmıştı bilmiyordum ama iyiki gelmişti

Biraz daha yürüdüğün'de beni sabit tutarak zorda olsa cebinden telefonunu çıkartıp birisini aramaya çalıştı, karşıdan telefon açıldığında

"Hemen otelin arkasına gel arabayla"Dedi karşı taraftakin'in konuşmasına müsade etmeyerek telonu kapatıp cebine koydu tekrardan elini belime sardı

"Yaren konuş benimle iyimisin"Dedi ılımlı bir tonda,kafamı göğsünden hiç çekmemiştim

"Yaren benimle konuş ?"Dedi tekrardan

"Konuşmak istemiyorum"Dedim fısıltıyla artık ağlamıyordum ama iç çekişlerimi duyuyordu

"Neden buraya geldin?"Dedi

"Konuşmak istemiyorum"Dedim yeniden hatta hiç konuşmak istemiyordum şuan sadece güvende ve uyumak istiyordum

"Tamam sen ne zaman anlatırsan dinlerim"Dedi anlayışla

Ateşin ÇemberiHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin