Ateşin Çemberi

48.Bölüm

Uzun bir aradan sonra merhaba herkese..

Sabrınız için teşekkür ederim ve hemen bölüme geçiyorum..

Tik tok hesabım: EsmaAkgl9

Instagram hesabım: esma_agkl23

Beni takip ederseniz duyurulardan ve alıntılardan haberdar olabilirsiniz☺️

İyi okumalar...

"Abla beni seviyor musun?"

"Öleceğim güne kadar senden nefret edeceğim!"

"Sende ölme abla..."

Özür dilerim çocukluğum...

Uçurumun dibinde öylece bekliyordum. Donmuş bir vaziyette uçurumun dibine bakıyordum, bundan beş saniye önce aşağıya cansız bedeni savrulmuştu.

Bunu ben yapmıştım...

Sonunda beni kardeş katilide yapmışlardı!

Bu acımasız hayat beni bunada itmişti.

Şimdiye kadar çok insan öldürmüştüm ama bu niye benim canımı yakıyordu, oysa ki biz ablamla kardeşlik bağını koparalı çok olmamışmıydı.

Neydi bu?

Başka bir evrende en güzel haliyle abla kardeş olmayı isterdim.

Hisizleşmek kelimenin tam anlamı buydu, bütün duygularım alınmış gibiydi hiç bir şey hisetmiyordum.

Zaman beni acımasız bir kadına çevirmişti.

Kardeşini öldürecek kadar gözü dönen bir kadına!

"Ayağa kalk!"

Duyduğum sesle hissizce başımı kaldırıp karşıma baktığım da abimi gördüm."Öldü."dedim normal bir şeymiş gibi konuşarak.

"Kızın korkuyor.. kalk yerden."dediğin de bakışlarım arabanın yanında, Ateşe sarılmış Adeni gördüğüm de yutkundum."Seni tehlike olarak algılıyor."

Elini uzattı.

Dik duruşuyla bana baktığın da eline baktım.

"Tutsana?"dedi

Tuttum.

Ayağa kalktım.

Gülümser gibi olduğun da elimi geri çektim.

Hızlı adımlarla arabaya doğru ilerlediğim de, Ateşle Adenin karşısına geçmiştim ki, Aden korktuğu için Ateşe daha da sığınmıştı.

Kızım benden korkuyordu.

Canım yandı..

"Ade-"diyemeden Ateş Adeni kucağına alarak arabanın kapısını açıp arabaya bindi.

Bir eli omzumda hissettiğim de arkamı döndüm "Bizimle gel ikisi yalnız kalsın biraz."dedi Yavuz

Son kez ikisine bakıp kafamı salladım.

Ateş bana bir iki saniye bakıp Adene döndüğün de, göğsümün ortasına sanki bıçak saplanıyormuş hissi veriyordu. Hayır bundan beş yıl öncesine kadar böyle bir tablo hayal etmemiştim.

Kocam ben ve kızımla mutlu bir tablo hayal ediyordum.

Ama bunu değil..

Yavuz önden yürüdüğünde, bende hissizce onu takip ediyordum. Abim hızlı adımlarla bize yetişip siyah minibüse binmişti, hemen sonrasında Yavuz bindiğinde son kez arkamı dönüp uçurumun başına baktım.