Ateşin Çemberi

45.Bölüm

Merhabaaa güzellerim yeni bölümle karşınızdayım. Nasılsınız iyi misiniz?

Bölüm oldukça uzun sindirerek okuyun lütfen. Bir diğer konuya değinmek istiyorum yorum çok az geliyor bu yüzden SINIR KOYMAK İSTİYORUM.

Sınır:1400

Yıldıza basmayı ve yorum yapmayı unutmayın.

Tik tok hesabım:EsmaAkgl9

INSTAGRAM hesabım: esma_agkl23

Wattpad hesabımdan da takip ederseniz alıntılardan haberdar olabilirsiniz.

Sizi bölümle baş başa bırakıyorum.

İyi okumalar...

Gözlerini kısık bir şekilde açmış bana bakıyordu..

Ateş Karadağ uyanmıştı...

Ateş geri dönmüştü...

"Uyandın."dedim gülümsemeye çalışarak.

O kadar yorgun bakıyordu ki bana, gözlerindeki her neyse acı çektiği belli oluyordu. Belkide Yavuzu seçtiğim için canı yanıyordu ama benim canım daha çok yanıyordu.

Bir hiç uğruna..

Kelimenin tam anlamı buydu...

Bende karşımda yatan adamda bir hiç uğruna yanmıştık.

Neden peki?

İntikam saçmalığından dolayı.

Ateş benim etrafımı ateş çemberiyle çevirmişti ama kendiside o ateşle beraber yanmıştı..

Seviyor muydu beni..

Sevgi gerçekten böyle bir şey mi?

Ama keşke beni öldürseydi, ölümüm onun elinden olsaydı ama yine de bana o sözleri sarf etmeseydi..

Ben beş yıl boyunca sadece acıyla yaşamıştım..

Sevdiğim adamın beni sevmemesi, kızımı kendim büyütmem, onun yüzünden ruhsal hastalıklarımın çıkması kabul edilir değildi.

Gülümsemem solduğun da bakışları yorgunlukla dudaklarımı buldu. Kendi içinde yüzleşiyordu belkide.

Burak hızla yanıma geldiğinde hızla bana sarılmasıyla hiç bir tepki vermedim."Uyandı!"dedi sevinçle."Şükürler olsun!"diyerek benden uzaklaştığında koridora doğru koşup."Hasta uyandı!"diye bağırdığında doktorla hemşire odaya girmişlerdi.

İçerde Ateşle ilgilenirlerken onun bakışları hala bendeydi, yüzümde mimik kıbırdamadan onu izliyordum. Göz yaşlarım yanaklarımda kurumuştu.

"Ben diğerlerini çağırayım."diyerek Burak yanımdan çekip gitmişti.

Doktor odadan çıktığın da bakışlarım doktora çevrildi."Geçmiş olsun."dedi memnuniyetle. "Durumu gayet iyi, tehlikeyi atlattı diyebiliriz öğlene kadar bir sorun olmazsa normal odaya alabiliriz."dediğinde başımı salladım. "Tekrardan geçmiş olsun iyi günler."

"Teşekkür ederim."diye fısıldadım.

Gülümseyerek başını sallayıp yanımdan geçtiğinde bende derin nefes almıştım. Zeynep koşarak yanıma geldiğini gördüğümde."Abim! Abim nasıl uyanmış mı?"diye sorduğunda başımı salladığım da bakışları yoğun bakımın camına çevrildi."Şükürler olsun!"dedi titrek bir sesle.

Süleyman beyde görüş alanıma girdiğin de burda fazlalık olduğumu hissettim."Oğlum!"dediğinde Ateşin ifadesiz yüzü birden kaşları çatılmıştı. Babasıyla konuşmadığı belliydi ama şaşırtan nokta benimde babasının yanında olmamdı. "Aslanım!"dedi.