4 Bölüm

40.4K 2.3K 931
                                    

(yapmanız gereken sadece küçük yıldıza basmanız arkadaşlar iyi okumalar)

Bir sabah babam uyurken odaya girip yatağın kenarına kıvrılmıştım, babam beni fark edince arkasını dönmüştü hemen. Üstümde yorganda yoktu üşüyordum ama babamın yanında olup belki bana sarılır diye çok beklemiştim.

Hande ile uyurdu ben de çok özenirdim., belki bir kere sarılırda okulda arkadaşlarımı anlatırdım diye.

Çok beklemiştim öyle saatlerce ne kadar beklediğimi hatırlamıyordum bile. Bir süre sonra uykuya dalmıştım, uyandığımda babam yoktu gitmişti hep babamla bir gün sarılır uyuruz diye çok beklemiştim ben.

Sonra babam eve geldiğinde bana neden sarılmadığını sordum, babamda o gece içmişti alkol kokusu bütün eve sinmiş gibiydi.

Sarsak adımlarla bana doğru gelip kolumdan tutuğu gibi beni zifiri karanlık bir odaya kapatmıştı. Ben eskileri düşünürken babamın sesi düşüncelerimi bölmüştü.

"Benden uzak dur artık Ateş Karadağ! Yaren'i sana verdim, artık kızımdan uzak dur"dediğin de artık babam demeye dilim varmıyordu.

Ne demişti az önce?

Yareni sana verdim kızımdan uzak dur!

Ben de onun kızı değil miydim? ben de onun kanından canındandım.

"Kızını aldım doğru ama senin adını şöhretini bütün varlığını da alacağım Yusuf! bu sadece bedel di diğer kızının canına dokunmadığım bedel"dedi karanlık bir tonda."Seni inim inim inleteceğim! senin yaptıkların gibi"

Babamın sesi tekrardan kulaklarımda çınlamıştı"Her şeyimi alabilirsin! Handeye dokunma yeter o benim her şeyim"dedi sözde babam.

O benim her şeyim..

Ben neyindim baba?

Önümde dikilen adam tekrardan konuşmuştu"Seni bulamayacağımı mı sandın? Seni öyle bir hale sokacağım ki seni kimse tanıyamayacak, karşın da bu kadar sakin duruyorsam öfkeme yenilmemek için, yoksa şimdi seni çoktan bin parçaya bölmüştüm"dediğin de başım dönüyordu artık. Ciğerlerimi çektiğim nefes yetersiz gelmeye başlamıştı.

"Beni mahvettin zaten!"

"Defol git evimden! diğer kızına dokunmayacağım ama sen sürünerek gebereceksin! sen ölmeyi bile hak etmiyorsun!"dedi kendini zor zapt ediyormuş gibi "Sen acı çektikçe ben zevk alacağım! sen süründükçe ben zevk alacağım.. Kızını aldım namın bile kalmadı şimdi defol!" birden gürleyerek, ben hala yerde dizlerimin üstünde oturuyordum, donmuş bir halde boş bakışlarımla yere odaklanmıştım. Anlamakta idrak edemiyordum.

"Tamam sakin ol gidiyorum Ateş Karadağ! sakin ol." korkulu sesini duymuştum, tekrar babam arkasını dönecekken.

"YUSUF AKSU"diye bağırdım, babam olduğu yerde durdu. Ayağa kalkıp zar zor ona doğru yürüdüm, tam önüne gelip gözlerine bütün nefretimle baktım "Yalan mıydı?"babam anlamamış gözlerle bana baktı yakasını tutup onu sertçe kendime çektim"BANA KIZIM DEMEN, SARILMAN, HAL HATIRIMI SORMAN, BENİ GÖRMEYE GELMEN, HEPSİ YALANMIYDI HEPSİ Mİ?"

"Yalandı"dedi tek solukta, kafamı iki yana salladım bu kadarını yapmaz dediğim herkes daha beterini yapmıştı bana." Senden hep nefret ettim! sen benim için hep bir fazlalıktın, seni görmeye bile tahammülüm yokken sen hep yanıma geliyordun.. sırf seni görmemek için yurt dışına gittim ben, şimdi de senden kurtuluyorum"dedi tiksinircesine bana bakarak.

Arkamdaki manyak gür bir kahkaha atmıştı"Demek kızını görmemek için yurt dışına çıktın ha"dedi gülmeye devam ederek.

Arkamda ki adamı umursamayarak tekrardan babama döndüm"Baba bu kadar da değil! değil dimi bu kadar acımasız olamazsın?"dedim yutkunarak.

Ateşin ÇemberiHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin