ATEŞİN ÇEMBERİ 1 YAŞIN DA 🔥❤️
Geçen seni bu zamanlarda yazmaya başlamıştım o kadar acemilikle doluydum ki, ilk tecrübemdi hem tedirginlik hemde güvensizlik vardı ama sizlerle berbaer kendimi geliştirdim ve eminim ki dahada gelişeceğim.
Bazen üstüme geldiler bazen yazmak istemedim bazen ara verdim ama hep şunu söyledim kendime kimse okumasada eğlenmek için kendin için yazmaya devam et.
Söylemek istediğim o kadar şey var ki ama sözcüklere sığamaz
1 yaşındayız ve ben duygusal bir kekim şuanda;)
Bu yolda benimle ilk günden beri yanımda olan okuyucularıma aramıza yeni katılan okuyuculara çok teşekkür ederim, bu benim için çok özel
Ve sizleri çok seviyorum:)
Merhaba Ateşin Çemberi okuyucuları nasılsınız iyi'misiniz ❤️
Bu haftayı o kadar kötü geçirdim ki hastalıktan dolayı bölüm düzeni de bozuldu ne yazik ki, ama inanın ki kaç gün gözümü açamadım.
Bölüm dün gece gelecekti bu seferde bilgisayarin azizliğine uğradım sizi bekletmeyi sevmiyorum ama aksilikler peşimi bir türlü bırakmadı.
Neyse ki size telefi etmek için up uzun bir bölüm yazdım umarım keyifle okursunuz.
Tik tok hesabım EsmaAkgl9 yeni bölüm alıntılarını ordan paylaşıyorum beni takip ederseniz sevinirim 🔥
Lütfen yorum yapmayı ve yıldıza basmayı unutmayın
Bir saniyenizi almaz ve yorum sayısı oldukça düşmüş düşüncelerinizi merak ediyorum emeğimin karşılığını almak istiyorum şimdiden teşekkür ederim ❤️
Keyifli okumalar....
"Buyurun hanımlar"dedi polis memuru bize yol açtığın da, Zeynep önden çıkmıştı, diğer polis memuru bana ters ters bakıyordu.
Ben de Zeynep'in arkasından çıktığım da, Nurullah kapının önünde telefonla konuşuyordu.Büyük bir ihtimalle Ateşle konuşuyordu.
Konuşursa da konuşsun şahsen umurumda bile değildi, ona kaç kere o kadının numarasını silmesini istemiştim ama o silmemişti.
Bunca derdimin içinde bir de bununla uğraşıyordum.
Hayır bir kere daha birisini, bu sebepten kaybedemezdim.
Göz ucuyla Nurullah'a baktığım da bakışlarının bende olduğunu gördüm "Ben bu kadının yanın da oturmam diyorum, niye hala üsteliyorsun Yağız!"dedi yan tarafımdaki polis.
"Hanımefendi ne yaptıda arabaya binmiyorsun?"diye sordu isminin Yağız olduğunu öğrendiğim polis memuru.
"Ömrü hayatım da duymadığım hikayeler anlattı, o kafayla eve gittim az daha karımla boşanıyordum!"dedi yüzünü buruşturarak bana yan bir bakış atmıştı.
"Hikayemi? Ben onları gerçekten yaşadım"dedim savunurcasına.
"Siz onların hepsini yaşadınız ve hâlâ nasıl hayatta kaldığınızı aklım almıyor"dedi başını iki yana sallayarak.
"Yani orada haklısınız açıkçası ben de merak ediyorum ama bir şey sormak istiyorum.Ben o günü tam olarak hatırlayamıyorum, size o gün tam anlamıyla ne yaptım?"diye sordum merakla.
"Neyi anlatmadınız ki? önce kadınların erkeklerden neler çektiğini ne kadar, kötü bir varlık olduğumuzu sonra ise bir filin üstüne çıkarak,nasıl edildiğinizi anlattınız!"dedi diğer polis memuruna döndüğün de, işaret parmağıyla beni göstererek"Yetmedi o sırada karım aradı,kocanız sizi sevmiyor diye de bağırdı!"dedi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Ateşin Çemberi
Ficção Adolescente"Beni sevdiğini söyledin!" "Yalandı" dedi acımasızca Yapma diyemedim, beni bununla imtihan etme diyemedim. Ne yapmam gerekiyordu?
