(yıldıza basmayı ve yorum yapmayı unutmayın iyi okumalar ❤️)
"Sakin ol iyi değilsin sen şu arabayı sağa çek adam akıllı konuşalım lütfen" dedim direksiyondaki elinin üzerine elimi koyarak Ateşe döndüm.
Ateşte bana bakıyordu taki karşıdan gelen korno sesiyle arabayı sağa kırıp, savrulana kadar dudaklarımın arasından bir çığlık kopmuştu çoktan.
Ateş son anda frene basıp durdurmuştu arabayı. Dehşet içinde Ateşe baktım, kalbim göğsümden çıkacaktı korkudan,eğer son anda arabanın hakimiyetini kuramasaydı şerampolden aşağı uçacaktık.
Derin derin nefes alıp ellerimle kafamı tutup avuçlarımla sertçe yüzümü kappatım. Ellerim tir tir titriyordu, Ateşin bir anda neden delirdiğini aklım almıyordu bizi şarampole uçuracak kadar neden delirdiğini bilmiyordum.
Allah kahretsin ki bilmiyordum hala tir tir titriyordum. Aldığım derin soluklar yüreğime batıyordu. Ateşe bakma gereği bile duymadım umrumda bile değildi bizi az kalsın öldürecekti.
"Yaren?"dedi sonunda Ateş fısıldayarak.
Hiç bir cevap veremedim sadece elimle yüzümü kapatıp nefes alıp veriyordum.Kafamın üstünde Ateşin elini hissedince, hızla ellerimi yüzümden çekip öfkeyle Ateşe bakıp elini kafadamdan çektim.
"İyi misin?"diye sordu korkulu gözlerle bana bakarak.
İyi miydim? az daha bizi öldürecekti.
"Yaren birşey söyle lütfen iyi misin?"diye sordu bir kez daha, endişeyle bana baktı tekrardan elini kaldırıp saçıma dokunacakken, hızla arabanın kapısını açıp kendimi dışarı attım.
Temiz hava yüzüme çarptığında derin bir nefes alıp gözlerimi kapattım.Tekrardan arabanın kapısı açılıp kapanınca arkamı dönmedim, ellerimi hırsa saçlarımdan geçirip bir öne bir arkaya yürümeye başladım, biraz ön tarafa baktığımda uçurumu gördüğümde dehşetle gözlerim açıldı.
Kafamı iki yana sallayarak yüzümü tekrardan kapattım, hala ormanlık tarafındaydık çok nadir araba geçiriyordu burdan.
"Yaren ?"Ateşin sesini duymamla kafamı hırsa iki yana salladım tekrardan.
"Bizi Öldürecektin" dedim fısıldayarak ellerimle yüzümü kappatığım için sesim boğuk çıkmıştı ama şuanda ağlamak hatta çığlık atmak istiyordum.
"Yaren ben bir an kendimi kaybettim"dedi Ateş ellerimi yüzümden çektiğimde, Ateş endişeyle gözlerime bakıyordu.
"Kendini kaybettin"dedim tekrardan fısıldayarak.
Ateşin"Evet "demesiyle gülmeye başladım, bana delirmişim gibi bakıyordu ama haklıydı delirecektim yakında.
"BİZİ ÖLDÜRECEKTİN KENDİMİ Mİ KAYBETTİM DİYORSUN!"diye avazım çıktığı kadar bağırıp göğsünden iteklediğimde, bir adım geriye sendelemişti.
"Yaren?"dedi tekrardan çaresizce kafasını iki yana sallamıştı.
"Manyakmısın sen şuraya bak !bak şarampole uçacaktık az daha öldürecektin bizi"dedim öfkeyle sinirden gözlerim dolmuştu.
"Niyetim o değildi"dedi ona dehşetle tekrardan baktım
"Niyetim o değildi ne demek ya? öldürecektin diyorum bizi!"dedim öfkeyle.
Yolun ortasında şuanda kimse yoktu, tek bir araba bile geçmiyordu, sadece benim bağırma sesim ormanlık alanda yankılanıyordu ama saatlerce bağırıp çığlık atsamda içimdekileri dökemezdim.
"Ben seni öldüremem"dedi fısıltıyla, kaşlarımı çatıp ona dik dik bakmaya başladım.
"Ne ?"diye sordum anlamsızca.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Ateşin Çemberi
Roman pour Adolescents"Beni sevdiğini söyledin!" "Yalandı" dedi acımasızca Yapma diyemedim, beni bununla imtihan etme diyemedim. Ne yapmam gerekiyordu?
