Ateşin Çemberi

33 Bölüm

Merhaba güzellerim nasılsınız iyimisiniz?

Çok güzel bir bölüm oldu her satırı içime sinerek yazdım umarım sizde benim gibi beğenirsiniz, uzun bir bölüm oldu.

Arkadaşlar lütfen oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın.

Siz okurken bende yorumlarda sizlerle olacağım.

İyi okumalar🔥

Yorum sınırı:1500

Uzun süreden sonra uçak piste inmiş ve ben yarı uyanıklıkla ayakta zor duruyordum. Korumalar valizleri arabaya taşımak için yanımızdan geçtiğinde, ben onları esneyerek izliyordum.

Ateş benden uzakta telefonla konuşuyordu kaç dakikadır onun gelmesini bekliyordum. Sözde tatile gelmiştik beyefendi hala telefon görüşmeleri yapıyordu.

Karanlık çoktan çökmüştü ama her yer ışıl ışıldı, ve oldukça sıcaktı kollarımı göğsümde birleştirerek Ateşi biraz daha beklemeye başladım.

Korumalardan birisi bana yaklaşarak "Yenge bavulları yerleştirdik, siz buyrun arabada bekleyin"demesiyle başımı salladım.

Ateşe son bir bakış atarak arabaya yöneldim, arabanın ön yolcu koltuğuna oturduğum da, Ateşin bakışları bana dönmüştü.

Başımı cama çevirerek ona bakmamaya çalıştım, beni kaç dakikadır bekletiyordu.

Telefonuma bildirim gelmesiyle, ekrana tıkladığım da, Ecrinden mesaj geldiğini görmüştüm.

Ecrin...
Seni çok seviyorum unutma olur mu?

Kaşlarımı çatarak ekrana baktığım sırada, arabanın kapısı açılarak bakışlarım Ateşe dönmüştü.

"Çok beklettim mi?"dedi bakışları telefonuma çevrildiğinde "Noldu?"diye sordu.

"Yok birşey"

Telefonu çantama geri koyduğumda Ateşin bakışları hâlâ yüzümde dolaşıyordu"Yüzünü asma"dedi elimi tutarak"Buraya senin surat asman için getirmedim, kocaman gülümse ve anın tadını çıkartalım"dedi

Başımı hafiften sallayarak"Haklısın, sanırım, aklım Sena da kaldı"dedim kısık bir sesle"Ona iyi bakarlar mı?"gözlerini kısarak bana baktığında "O daha çok küçük, böyle birşeyle yaşaması çok zor"dedim derin nefes alarak.

"Anlıyorum, onun için zordur mutlaka ama o iyi olacak merak etme Burakta, Samette onunla ilgileniyor olacak"dedi güven verircesine elimi sıkarak"Hadi şimdi gülümse"dedi

Zorda olsa gülümseyerek aşık olduğum karanlık gözlerine baktım bir kaç saniye"Beni bazen sinir etsende harika birisisin"dedim gülümseyerek, bakışları gülümsememe takıldı.

Yutkunarak bakışlarını yüzümden çekerek, elinide geri çekmişti arabayı çalıştırdığında"Mükkemel değilim"dedi bakışları yoldaydı kaşlarımı hafifçe çatarak yan profilinden baktığımda, oda kaşlarını çatarak yola baktığını gördüm"Ama senin için deneyeceğim"

Elimi kaldırıp direksiyonun üstündeki elinin üstüne koyduğum da birkez daha yutkunuşunu duymuştum"Sen zaten mükkemel birisisin, diğerleri ne düşünüyor umrumda değil ama benim için sen mükkemelsin"dedim bakışları kısaca bana dönüp tekrardan yola odaklanmıştı"Ne düşünüyorsun?"diye sordum.

"Ne yaptım da Allah seni bana verdi diye düşünüyorum?"dedi konuyu dağıtmak ister gibi dudaklarının kenarı yukarıya doğru kıvrılmıştı.

"İyi birşey'mi söyledin, yoksa kötü birşey mi?"diye sordum kısık gözlerle yan profiline bakarak.