My Naive Girl Stalker (Published under IMMAC Pub)

MNGS 48

Warning: R18 - Offensive language and sexual connotation.
***
Ayaw matapos ng luha ko. Tuloy-tuloy ang pagpatak. Parang hindi nauubos.

Mainit ang palad ni Dave habang hinahagod ang likod ko. Nakasakay ako sa kotse niya at pabalik na kami ng Manila. Huminto lamang siya dahil hindi ako tumitigil sa pag-iyak.

Kahit ayaw ko, makulit ang luha ko. Lalo na kapag naaalala ko ang poot sa titig ni Tristan. Huwag na lang iyong malungkot na mga mata ni Lola Claudia. Huwag din 'yong mapanlait na tingin ni Tita Bridget at Zahara. The way Tristan looked at me was difficult to forget. He was enraged. Furious.

"Tahan na, Lyna. Ano ba kasi ang relasyon ninyo ni Sir? Bakit ganoon na lang ang paghusga nila sa 'yo? Bakit niya 'ko sinuntok?" sunod-sunod na tanong ni Dave.

Suminghot ako. "W-Wala..." I shook my head. "Wala kaming relasyon," hirap na pag-amin ko. Totoo naman iyon. Kailan ba sinabi sa akin ni Tristan na gusto niya ako? Gusto niya ako sa kama. Iyon lang! Lalong sumasakit ang dibdib ko.

"The way he looks at you, Lyna..." He let out a deep sigh. "I don't know. Now that you're still crying and—"

"D-Dave, alam mong wala na tayo..."

"But I thought..."

"Ikaw ang tumapos sa kung ano ang mayroon tayo."

"Pero hindi kita makalimutan, Lyna."

Mapait akong natawa. "Naririnig mo ba ang sinasabi mo, Dave? Nananahimik na 'ko bago ka pa dumating."

"Lyna, hindi na ba talaga puwede?" tanong niyang may panghihinayang.

Biglang tumunog ang cellphone na nasa bulsa ko. Hindi ko pinansin subalit hindi iyon tumitigil. Kinuha ko para patayin nang mabasa ko ang pangalang rumehistro.

Blue calling...

Ipinikit ko ang mga mata. Gulong-gulo ang utak ko. Hindi ako makapagdesisyon. Pero wala namang kasalanan si Blue sa nangyayari sa buhay ko. He was there when I want someone to listen to me. I even used him for my personal fantasy. And fantasy is constant. It's an illusion. It will never come true.

I decided to answer the call.

"Hello... B-Blue?" I mumbled.

He did not answer. But I know he's listening on the other line. I could hear him breathing.

"Sino iyan, Lyna? Si Sir Tristan ba?" Kumunot ang noo ni Dave.

"N-No!"

"Huwag kang magsinungaling sa 'kin. That man was so into you," mariin niyang sabi. Hinawakan niya ang panga na tinamaan ni Tristan kanina. "Nangako tayo noon sa isa't-isa. Pakakasal tayo. Gagawa tayo ng pamilya. Lyna, hindi ko iyon nalilimutan. And I'm here to prove that to you because I still love you!"

Biglang nawala ang nasa kabilang linya. Great. Now Blue knew the drama of my life. Pinatay niya ang tawag dahil hindi na niya nanaisin pang sumawsaw sa buhay ng isang hindi niya nakikilalang babae. And he already knows my real name. Just so great!

Ibinulsa kong muli ang cellphone. My life has always been a mess.

"Ihatid mo na 'ko, Dave." Pinunasan ko ang mukha ko. Ilang ulit akong bumuntonghininga. "Kung hindi pa tayo aalis, bababa na 'ko."

His lips formed into a thin line. He exhaled roughly and turn the engine on.

Nagpahatid ako sa condo ni Tristan.

"Thank you," walang buhay na sabi ko nang huminto ang sasakyan ni Dave.

"Gusto kong samahan ka, Lyna."