𝘽𝙣𝙝𝙖 𝙍𝙚𝙖𝙘𝙩𝙞𝙤𝙣𝙨 & 𝙊𝙣𝙚-𝙎𝙝𝙤𝙩𝙨

Tepki 34

- - -

Tepki : Kafede onlarla buluşmak için beklerken yan masadaki kişi benliği ile bedenimizi kontrol ediyor ve bizi öpüyor. Bunu o sırada görüp ordan ayrılıyorlar. Onlarla karşılaştığımızda sorgusuz bir şekilde kavga ediyoruz. Psikolojik veya fiziksel şiddet uyguluyorlar. Bundan dolayı orayı terkediyoruz fakat saldırıya uğruyoruz. Bizi ara sokakta yaralı buluyorlar. Tepkileri? ben_y_are_n

- - -

~ Izuku Midoriya ~

Kavgadan ve öncesi için zaten moralmanları bozuktu. Sen uzun süre gelmeyince vicdanen de rahatsız oldu. Seni aradı fakat açmadın. Seni aramaya çıktı. Seni kan yara bere kaplı bulunca apar topar hastaneye götürmek için kucakladı.

Sana müdahale edilirken içi birbirini yiyordu. Sana bağırdığı, çağırdığı, söylediği sözler için binlerce kez pişman olduktan sonra gelen iyi haberle rahat nefes alıp yanına geldi.

Senin ona kırgın olmanı bekliyordu. Fakat onu terkedecek kadar beklemiyordu. İyileştikten sonra onu terkedince evdeki boşluk onu bu evi terkedip başka bir eve taşınmaya itti. Seni çok arayıp peşinden koşsa da seni unutması gerektiğine karar verip kahramanlığa odaklandı.
.
.
.
.
.
.
.
.
.

- - -

~ Katsuki Bakugou ~

Evdeyken indirlmemiş cam nesne bırakmadı. Eve geldiğinde ise "Sıçtım." demen olasıydı. Kavga ederken seni ittirip üstünde baskı kurmaya çalışacak kadar kendini kaybedince olay yerini terkettin.

O ise hala sakinleşememişti. Sana kızgın bir biçimde evi yıkarken zamanla öfkesi yanlızlıkla beraber dindi. Ortalarda olmamanla seni aradı. Açmayınca içindeki kurtlar hareketlendi. "Ya başına bir şey gelmişse?"... Seni ararken yaralı bir biçimde görünce seni hızlıca eve götürdü.

Yüzüne ve diğer hafif yaralarına pansuman yaptı. Ağır yaran olmadığı için bir süre uyudun. Zaman içinde hiç konuşmamıştınız. Ama sen nasıl kırılmışsan evde seni bulamamıştı. Eşyalarını da toplamış olmanla terkedildiğini idrak edince köpek gibi seni aradı. Bulana kadar da bırakmaya pek gönüllü değil.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.