𝘽𝙣𝙝𝙖 𝙍𝙚𝙖𝙘𝙩𝙞𝙤𝙣𝙨 & 𝙊𝙣𝙚-𝙎𝙝𝙤𝙩𝙨

• Katsuki Bakugou •

- - -

One-shot : Bakugou × Female Y/N

• Angst •

- - -

Elinde tuttuğun test çubuğu ile ağlıyordun. "Tanrım... Ben bittim!" Erkek arkadaşın bunu öğrenince neler olacak diye düşünürken sadece ağlıyordun.

Evde dolaşıp eve söylediğin hamburgeri ıssırırken kapı açıldı. Bakugou içeri girdi. "Ben geldim!"... Cevap verecek cesareti bırak yüzüne bakacak özgüveni kendine bulamıyorsun.

Bakugou bir şeylerin ters gittiğini anladı. Yanına oturdu. Burnuna bir makas attıktan sonra "Gene ne yaptım?" diyerek hatayı kendinde aradı. Evet Y/N, bu adama hamile olduğunu nasıl söyleyeceksin? Bence direk söyle kısa ve acısız olması en iyisi.

Y/N : Katsu... Ben - ben hamileyim.

Bakugou : Ha?

Sana gözlerini dikti. İşte! Memnun olmadığı burdan anladın! Başlıyoruz..

Bakugou : Taşşak mı geçiyorsun?!

Y/N : Saçmalama!

Bakugou : Siktir, bi veletle uğraşamam ben!

Y/N : Ne demek uğraşamam?! *Birden ayağa kalkar*

Rencide edilmiş hissettin. Birlikte yaptığınız bu şeyin sorumluluğunu almak istememesi yeterince seni sinirlendirmeye yetmişti.

Y/N : Ciddi misin?!

Bakugou : Yarın git hastaneye aldır şunu.

Y/N : Aldırmıyorum!

Bakugou : Y/N! Salak saçma konuşma dediğimi yap!

Y/N : Neden - Oh çünkü senin kanından olan bi çocuk senin "Gençlik!" hayallerine engel olacak değil mi?! Sonuçta bir numaralı kahraman olmak senin için benden de önemli!

Bakugou : Aynen öyle ne sikim düşünürsen düşün!

Y/N : Belli zaten! Baksana şu hale! Kaç yıl oldu herkes çoluk çocuğa karışmış ben hala teklif bekliyorum?!

Bakugou : Siktir etsene. *Ayağa kalkar*, Odaya geçer*

Y/N : Ugh! *Geri oturur*

Seni umursamadı bile. Sen ise soğuyan yemeğine bakıp sinirle yatakodanıza gittin. Onun soyunmuş olmasına aldırmadan telefonunu şarjdan aldın. Kapıyı sertçe yüzüne kapattıktan sonra kanepeye geri oturdun ve bir kaç siteden bakmam gereken bir kaç yere bakıp telefonunu bir köşeye attın. Odaya geri döndüğünde hızlıca kendi valizini alıp eşyalarını valize tıkmaya başladın. Aslında bunları sinirle yaptığın için sana saniyeler gibi gelmiş olabilir ama ciddiyim. Üç dört saat sürecek işi yarım saatte bitirmen bir dünya rekoru olabilir. Çünkü valizin kapıda her yer alt üst olmuş vaziyette yatakodasından gelen "NAPTIN SEN?!" bağırtısıyla sevgilin bornozuyla yanına geldi.

Bakugou : Kendini ne sikim sanıyorsun sen?!

Y/N : Bilmem?! Sence?!

Bakugou : *Valize ayağı ile vurur* Al şunu içeri bi yere gitmiyorsun!

Y/N : Öyle bi giderim ki! Bir daha yüzümü dahi göremezsin!

Bakugou : İyi. Siktir git! Seninle uğraşamam artık yeter bıktım senden!

Y/N : Aynen! Zaten çöp muamelesi gördüğüm bu evde bir dakika daha kalmam! *Valizini alır*

Bakugou : Siktir git! *Evden çıkartır* *Kapıyı yüzüne kapatır*

Y/N : Ugh! *Kapıya tekme atar*

Valizini çekiştire çekiştire giderken bulduğun taşı cama fırlatıp kırmayı ihmal etmedin. Camdan sana bağırırken onu her yerden engellemekle meşguldün. Gözlerin yaşlı fakat kendinden emin olarak çıktığın evden bambaşka bir sen olmuştun. Bir adamın dizinin dibinde yaşamaktansa hayatını gerçekten değecek bir şey için adamayı seçmek mamtıklıydı. Sana yaptığı son ve tek iyilik olan bu bebeğe ömrünü adamayı hazırdın.

~

Gene Japonya'da fakat şehirden uzak küçük bir kasabaya yerleşmiştin. Küçük bir ev bulmuştun. Yerleştiğin mahalle gayet sakin ve sevecendi. Sana evi seve seve veren kadınla da çok iyi anlaşmıştın. Eşyaları tek başına yenileyip yerleştiğin ve kendi işini görüp geçindiğin bu yerde de doğum yapmış ve kızın D/N'ye (Daughter/Name) kavuşmuştun.

D/N sana benziyordu aynı senin saçlarınla etrafa ışık saçarken babasından aldığı kan rengi gözlerle Bakugou'yu sana anımsatsa da huyu en azından ona çekmemişti. Nazik, sevecen ve sessizdi. Sana bayağı düşkündü. Kızına yalan söylemedin. "Baban beni sevdi mi bilemiyorum ama bizi istemedi." diyerek onun aklındaki soru işaretlerine bir süre de olsa son vermiştin.

Sıkıntılar bitmiş ve kızınla beraber yaşadığın bu kasaba bayağı sessizleşmeye başlamıştı. Fazla eğitim seçeneği de olmadığı için kızın on yaşında şehire geri dönmüştün. Sokaklarda ev ararken küçük bir apartmanda ikinci katta ferah bir ev buldun. Beraber eve yerleşmiş ve satın aldığın ve artık size ait olan bu evi kızın çoktan ev yapımı resimleri ile süslemeye başlamıştı.

Eşyaları yerleştirmiş ve market alışverişi içim dışarı çıkmıştınız. Hava ılıktı. İlkbaharı hissederken kızın koşarak bir kalabalığın arasına girdi. Kalabakıkta bir kaç adam ve kadının çevresi muhabirlerle doluydu. Endişelenip kızına seslenirken kızını kucaklamış ve seni işaret eden kızınla Bakugou'yu karşında bulman bir oldu. Diğerlerini de tanımıştın. Yıllardır rekabet ettiği kahramanlardı.

Y/N : D/N! Buraya gel!

Bakugou D/N'yi indirdi. D/N sana koşup sarıldığında yerin dibine girmek istiyordun. Kızının elini tutup oradan kaçarcasına yürürken kolunda hissettiğin el ile kalbine sağlanan hançerle "Y/N..." demesi canını yakmıştı. "Konuşalım... Lütfen."

- - -

Yazar-chan'nın canı sıkkın bu yüzden Angst yazmak beni rahatlatıyor <3

Umarım beğenirsiniz <3