A/N: Sensya na po..na delay ng na delay ng nadelay ng nadelay.....
Andami nangyari sa life! Hehe! By the way,dedicated po ito kay isabelle21 dahil sa pagtadtad ng votes sa story na to. Hi classmate! Thank you sa pagbasa sa story,sobrang na-overwhelm naman ako, di na nakatiis na macomplete! Haha! Dont worry hinihintay ko pa rin yung bago mong one shot na mapublish! Peace!!!! ^______^ V
_______________________________________________________
Carrie's POV :
Isa isa kong tiningnan ang mukha ng mga kasama ko. Hindi pa rin kasi dumadating yung food na inorder kaya nakatunganga lang kami.
Grabe si Trish hanggang ngayon poker face pa rin,masama kasi ang loob nya sa pagsama nila Aiden. Ewan ko ba sa babaita na to! Napaka sungit at siga sa mga classmates at schoomates namin! Buti na lang excempted ako!
Si Aiden naman naglalaro lang ng games sa phone nya, ewan ko kung ano ah,pero hula ko racing! Grabe kasi kung maka hawak dun sa phone parang manubela ng sasakyan tapos yung expression pa nya pfffft!! Parang intense na intense yung pinagdadaanan may pakagat kagat pa sa labi!
At si Caleb my ay este Caleb the president naman eh
.... NAKATINGIN SA AKIN!!
Oh shet! Hindi ko alam kung ano ang magiging reaksyon ko kaya tumingin na lang ako sa iba.
Grabe ang puso ko parang gusto ng kumawala sa dibdib ko. Nagulat ako dun ah!
Narinig ko naman syang nagchuckle kaya napatingin ulit ako sakanya. Aish! Nakakahiya! Ano ba Carrie umayos ka nga !
" Mukhang kinikilatis mo kami lahat dito ah." Pabiro nyang sabi sabay tawa ulit.
"Hindi noh!" Depensa ko naman.
"Ok lang, normal lang naman yun,transfery ka."
"Hindi nga eh.Kulit!" Sabi ko sabay pout. Ayaw pa maniwala. Pero wait sinabihan ko syang makulit,ay shem!
Tumawa naman sya ulit sa sinabi ko. Grabe ah mukha ba kong clown?
"Ok..ok..pffft! Pero wait maiba tayo, ayos na ba ?"
BINABASA MO ANG
We are ENEMIES right?(D.I.Y.B.K)
HumorParehong makulit....Parehong walang balak magpatalo.. Laging nagaaway..Konting salita ng isa ay para na silang bombang sasabog..Magbati pa kaya ang aso't pusa? Matahimik na kaya ang buhay ng mga ka estudyante nila? O magpatuloy pa rin ang gyerahan n...