Like Strangers Do

Chapter 7

Even though we're in a country side or in a province, we still have a party, we're still teenager and we also need to chill and have our own fun. But the difference is that we don't usually went at a bar or pubs but at a open field.

We have many open fields here. Makikita mo lang ay ang nag kalat na mga kabataan at mga kotse. So much different from the city. Every Friday night we usually have our parties here.
Napatingin ako sa pinto nang bumukas iyon at niluwa si Fabian na nakasuot ng simpleng puting t-shirt na halos kumapit na sa katawan nito. He rest his back at my door while looking at me. I looked at myself and I'm wearing a black dress with a high ponytail.

"Ready? " he asked me. I nodded my head as an answer. Ilang beses palang ako nakakapunta sa mga party na ganito dahil wala naman ako masyadong kilala sa party but because of Fabian I'm going to that party.

Most of the well known kids are the one who facilitate that party. Habang nasa byahe ay nakatingin lang ako sa daan,madilim ang ibang part ng malawak na kalsada.

"Pupunta ba ang ibang kapatid mo? " I asked him. He looked at me before nodding his head. " But not Marina, she's still young to go at that kind of party. " tumango ako sa sinabi nito.

Nang makarating kami sa open field party kung saan gaganapin ang party ay agad kaming bumaba sa sasakyan. May mga nakasabit na ilaw na paligid at kung saan-saan nakaparada ang mga mamahalin nitong sasakyan. Hinawakan ni Fabian ang kamay ko at hinila ako papunta kung saan sina Favio.

"Hey, Titania! " ngumiti ako kay Favio nang sabihin nya iyon. Nakaupo sila sa hood ng sasakyan nito habang may hawak na pulang baso.

"Titania, mabuti naman at nakapunta ka ulit. Mag iisang taon na din simula nang huli kitang nakita dito. " ngumiti ako kay Fare nang sabihin nya iyon. She's one of the circle of friends if Favio.

"Yeah, it's been a while. " sagot ko. Naging mas busy kasi ako ng mga nakaraang buwan dahil sa pag apply ko ng trabaho at pag apply ko din ng scholarship sa Italy.

"I heard your father is coming home, baka may kasama nang ibang babae. " nawala ang ngiti ko nang bigla iyong sabihin ni Lila. I prevent myself from talking back. I felt Fabian squeeze my hand.

"You can't talk about her father like that, Lila. " matigas na sana ni Fabian.

Hindi ko alam pero biglang bumigat ang dibdib ko dahil sa sinabi ni Lila. "Why don't you just go and walk away, Lila. You're not part of our circle. " mataray na sabi ni Fare dito. Namula ang mukha ni Lila dahil sa hiya at inis at agad itong umalis.

Nakahinga ako ng maluwag nang ibahin na nila ang topic. Napatingin ako kay Fabian nang abutan ako nito ng pulang baso na alam ko ay alak ang laman. Umupo ito sa hood ng sasakyan nya at humiga doon. Nanatili akong nakaupo at hawak ang baso.

"Do you know that the north star is very important because it is the sky marker that lead and guide you to a purposeful direction." napatingin ako sa langit nang sabihin nya iyon. There are many stars in the sky right now but I don't know where is the North Star.

"It also symbolize beacon of inspiration and  hope to many. So don't lose hope because Tito will come home. " nilapag ko ang baso sa gilid ng kotse nito at humiga sa tabi nito. I looked at the bright sky full of stars.

"Where is the North Star right now? " I asked him. He raised her right hand and point where it is. I sighed heavily. Papa will come home to us. Napating ako sa pinakagitnang part ng field kung saan may nakasinding malaking bonfire.

May tumawag kay Fabian na isa sa mga kakilala nito na nakaupo sa gilid ng bonfire. Tumingin saakin  si Fabian bago mag paalam na pupuntahan nya muna iyon. Naiwan akong nakaupo sa hood ng sasakyan nito. Ubos na din ang binigay saakin  ni Fabian kanina.

"Alone? " napatingin ako sa bagong dating na lalaki. He's smiling at me while holding a red cup on his hand. His hair are messy and he's wearing a black shirt and a faded jeans.

"No, may kasama ako. " sagot ko sa tanong nito. He nodded his head, he looked really handsome, with his tanned skin, pointed nose.

"Oh,  boyfriend?" I shakes my head as an answer. Hindi pamilyar saakin ang mukha nito, mukhang nag ba-bakasyon lang ito dito.

"You're a local here? " he asked me using his baritone voice. I nodded my head.

"Ikaw? " I asked him. "Just for a vacation." he answered.
Sabay kaming napatingin sa gitnang part ng field nang tumunog ang malakas na music, mabuti nalang at malayo mula dito ang mga bahay.

May mga ibang tao ka din ang sumasayaw doon. Napailing nalang ako at muling bumalik ang tingin sa lalaki na nakatingin na pala saakin.

"Wanna dance? " napaawang ang labi ko nang sabihin nya iyon. Napatingin ako sa nakalahad nitong kamay, aabutin ko na sana iyon nang may humawak sa pulso ko. Napatingin ako kung sino iyon nang makita ko si Fabian. Mariin itong nakatingin sa lalaki na nasa harap ko.

"Fabian! " gulat kong tawag sa pangalan nito. Nakuha ko ang atensyon nito pero ramdam ko pa rin ang tensyon sa pagitan nilang dalawa.

"Fabian, it's been a long time. I'm just talking with your friend here. " sabay tingin nito  sa pwesto ko. I saw Fabian's jaw clenched.

Mukhang napansin din nina Favio at Franco and tensyon sa pagitan nang dalawa kaya agad silang lumapit sa pwesto namin. Narinig kong may binulong si Franco sa kapatid nito at nilayo na din nila ang lalaki mula kay Fabian.

"By the way,  it's nice to meet you, love" tumayo ang balahibo ko sa katawan nang sabihin iyon ni lalaki bago tuluyang umalis. Nanatiling hawak ni Fabian ang kamay ko.

"Fabian! " pagkuha ko sa atesyon nito. Tumingin ito saakin gamit ang seryoso nitong mukha.

"Uwi na tayo. "I whispered and he nodded his head. Nauna akong pumasok sa loob ng jeep wrangler nito habang ito naman ay nag paalam muna kina Franco at Favio.

Habang nasa byahe ay nakatingin lang ako sa bintana ng sasakyan. Palaisipan pa din saakin  kung bakit ganun nalang kalakas ang tensyon sa pagitan nilang dalawa.

"Sino yung lalaki kanina? " tanong ko bago tumingin kay Fabian. Nakasandal and siko nito sa bintana habang ang isang kamay naman ay nasa manibela.

"He's nothing, Titania. " Hindi na muli akong nag tanong dahil alam ko naman na hindi lang naman iyon sasagutin ni Fabian lalo na ramdam ko pa din ang galit nito.

"Are you fine?  Did he touch you? " bakas sa boses nito ang pagaalala. Ngumiti ako sakanya.

"I'm fine. " sagot ko dito. Nang makarating kami sa labas ng bahay ay agad akong bumaba at nag paalam.

Nang makarating ako sa loob ng kwarto ko ay pumunta ako sa isang upuan na malapit sa bintana, tanging sinag lang ng buwan ang nag sisilbing ilaw sa madilim kong kwarto.

Even though it's midnight I don't feel any sleepiness. Nilabas ko ang blangkong canvas at ang mga pang pinta ko. I looked up at the sky and start drawing what my imagination lead me to.

After I painted I put the canvas beside my bed. It's a dark blue with a touch of light and a north star constellation. North Star will lead you back to us, papa.