Like Strangers Do

Chapter 41

I look at the wall infront of me. I'm painting the nursery room of our baby boy. I painted it color sky blue. I felt Fabian's hand wrapped around my waist. The tip of his nose touched my nape and my neck. I'm sweaty and my hands are full of paint from the brush and wall.

"Is it beautiful? " I asked him while looking at the wall. He hummed before answering.

"You always paint beautiful things and I love everything about it  " he answered. I smiled before looking at him and hooking my arms around his neck.

"I love you, Fabian! " I whispered.

"I love you more! " he kissed my lips and I kissed him back.

***
"Are you okay? " Fabian asked me while we're walking around the house. Tomorrow is my due date and we're hoping that maybe tomorrow or later our baby boy will come out to his world. Hawak ni Fabian ang kamay ko habang papasok kami sa loob.

I smiled at him. Kanina pa ito tanong ng tanong kung ano ang nararamdaman ko o kung okay lang ako. He's so paranoid.

"Yeah, mukhang hindi pa ngayon lalabas si baby Falls. Relax ka lang daw. " I answered him. Matapos naming mag lakad-lakad ay umupo ako sa upuan sa balcony ng kwarto namin. Hawak ko ang paint brush at nasa harap ko naman ang canvas.

I started painting the scenery of our future house. I painted it as a simple house with huge garden area. Napapaligiran ng grass ang bahay at kita ang pag lubog ng araw. I also put a hills at the back of the house while the sun is setting down. The sky is a mixture of yellow, red and orange. Those colors makes me feel relax and fresh.

Nakahawak ako sa tiyan ko nang bigla nang maramdaman ko ang pag galaw nito. Hinaplos ko ito at napangiwi dahil sa medyo kirot na naramdaman ko.

"Lalabas ka na ba, Falls? " I asked my son while still rubbing my stomach. Binaba ko ang paint brush at dahan-dahan tumayo at nag lakad palabas ng kwarto namin. The hall is quite so I start calling Fabian's name.

"Fabian!" palakas na palakas na tawag ko sa pangalan nito. Pababa na ako ng hagdan nang makita ko si Meliza na nasa ibaba at nakatingin saakin. I smiled at her.

"Baby, call your papa. Lalabas na ata si Falls. " nakita ko ang paglaki ng mga mata nito dahil sa sinabi ko. Napahawak ako sa hagdan nang biglang kumirot ulit ang tiyan ko. Agad tumakbo si Meliza palabas ng bahay at papunta sa garden. Huminga ako ng malalim habang nag hihintay.

"Well, well, well. Andito ka lang pala. Kanina pa kita hinahanap, Titania! " napatingin ako sa likod ko at nakita ko si Makisa. Hindi ko agad ito namukhaan dahil hindi ko masyadong makita ang mukha nito dahil nakasuot ito ng hoodie. Napaawang ang labi ko nang makita ko ulit itong humakbang palapit saakin.

"Makisa! " tawag ko sa pangalan nito.

She smiled at me. " Don't call my name!  It disgust me hear you call my name! Inagaw mo ang lahat saakin! " she gritted her teeth. My heart starts beating faster while holding at the stairs. Napahawak ako sa tiyan ko.

Napatingin ako sa legs ko nang maramdaman ko ang parang tubig na tumulo doon. Bumalik ang tingin ko kay Makisa na ngayon ay nakatingin din sa legs ko.

"Well! Sa tingin ko good timing ang pag bisita ko! " nakangising sabi nito. My hearts pounded because of nervousness. My baby. Nag simula akong dahan-dahan mag lakad palayo sat hagdan.

"Wala ako inagaw sayo!,Makisa! " I shouted. I prayed that Fabian and the others can here my voice.

Lumapit saakin  si Meliza na matalim ang mga tingin. Hinawakan nito ang braso ko at sinandal ako sa hawakan ni hagdan. I looked down and my heart starts beating faster. I might fall from here!  Nanginginig ang buong katawan ko habang nakatingin ako sakanya.