The Chosen

49: Experimented

Third Person's Point of View.

Inside a hospital room, Justin is laying cold on a hospital bed, surrounded with machines and monitors that are operated by different doctors who's running some tests for his situation. Namutawi ang tunog ng heart beat monitor sa loob ng tahimik na silid. Tila nakikipagkompetens'ya sa ingay ang keyboard ng computer na mabilis at banayad na pagtitipa ng isang doctor sa tabi ni Justin na tuluyan nang nawalan ng kamalayan.

"Monitor his vitals," ani ng doktor na nasa harap ng monitor sa nurse na nasa gilid n'ya. Agad namang tumalima ang nurse sa sinabi at agad na sinuri ang natutulog na si Justin.

"Everything is stable, Doc," anang nurse. "Except for his body temperature that's been going down."

"Add another dose of the mixture and observe its effect for the next 10 minutes," the doctor instructed.

"Yes, doc."

The nurse got something from a rack of test tubes that contains a cyan-coloured liquid from a certain storage. He extracted the liquid using a syringe. He then injected it directly into Justin's wrist.

Nagpatuloy sa pagtatrabaho ang mga doktor para suriin si Justin. No one knew what's happening except for the man who suddenly went inside the room. His presence made everyone stop on their tracks at lumingon sa bagong dating. Mabilis silang yumuko para bigyang-galang ang kakapasok pa lamang.

"How's everything?" tanong ng malamig at baritonong tinig nito.

"Everything is going well, Mister Strauss. Mas maayos ang gamot na 'to kaysa sa nauna. 80% ang chance na magiging successful ang eksperimento sa pagkakataong ito," sagot ng isang doctor.

Nagtangis ang bagang ni Strauss sa narinig at sinamaan ng tingin ang sumagot na doctor.

"80%? Saan naman napunta ang biente porsyentong tyansang natira?" pagalit nitong tanong.

Napayuko ang doctor. "Ipagpatawad n'yo po. Ibabase ang porsiyento sa kung paano magrereact ang ability ng subject sa gamot na itinurok sa kan'ya. Sa ngayon po ay hindi nagrereact ang ability n'ya kaya malaki ang tyansa na magiging matagumpay ito ngayon."

"Bullshit! Hindi kayo pupuwedeng magbigay ng gan'yang numero kung hindi pa kayo umaabot sa kalahating phase ng experiment! Don't make me hope that that 80% will be successful kung gayong hindi pa pala kayo umabot sa totoong sadya ng experiment na ito!" His angry voice roared inside the room that made some of them flinch. He slammed his palms onto the metal table na muli na namang nagpaigtad sa mga doktor. "Ayusin n'yo 'yang mga trabaho n'yo kung ayaw n'yong mawalan ng hininga ora mismo! Ayokong matulad ang batang 'yan sa naunang eksperimento kaya umayos kayo! Hindi ko kayo binabayaran para suwayin ang ipinag-uutos ko, mga tanga!"

"Ma-Masusunod p-po, Mister S-Strauss."

"Dapat lang!" he exclaimed and glared at his men. Nang dumako ang kan'yang tingin sa nurse na nag-aasikaso kay Justin, mabilis n'ya iyong tinawag. "Zayir!"

"Yes, Sir?" he answered at the man.

"Sum all the reports regarding this experiment and hand it to me first thing in the morning tomorrow. Am I understood?" he ordered.

Zayir nod his head. "Expect the needed report first thing in the morning in your office, Sir."

"Good," he answered before fixing his coat. "Continue what you're doing. Ayokong may mabalitaang palpak sa trabahong ito kung ayaw n'yong matulad sa unang eksperimento."

And with that, he stormed out of the room.

••••••

Seven's Point of View.