MARİS

EYFEL'İN KURŞUNU

Başlamadan önce oy kullanmayı unutmayın Ve yorumlarınız beni çok mutlu ediyor unutmayınn 💖

Ve gece olur Ay'ın gökyüzündeki yerini alması gerekir. Ve bugün Ay biraz geç parladı ,ama ben hiç umudumu kaybetmedim,beklemeye devam ettim çünkü,Ay gelip parlayacaktı gökyüzünde,bunu biliyordum.

İnanırsan istediğin şey birgün gerçek olurmuş derlerdi,garipserdim ama doğruymuş. Bir gerekçe ile de olsa ben onun elini tutmuştum bu an benim için bir yıldızın parlamaması kadar imkansızken o yıldız bugün söndü,ve ben o eli tuttum.

Ve yıldız tekrar yandı,bizim mutluluğumuza,benim kalbimin sıcaklığına tekrar yandı ve umudumu hiçbir zaman kaybetmemem gerektiğini söyledi. Ve ben yıldıza fısıldayarak 'sen dahil buradaki tüm yıldızlar sönüne kadar umudum hep olacak' ve yıldız gülümseyerek gökyüzündeki yerini aldı.

Gözlerim zorda olsa ona bakmamaya çalışıyordu Ve bu biraz zordu. Onun güzel saf duruşu karşısında normal davranmak epey zordu ama kendime hakim olmaya çalışıyordum.

Biri bana güzel bir hikayesini anlatmaya başlasa ilk cümlesinden ağlamaya başlardım sanırım. Çünkü o kadar ki içim kıpır kıpırdı biri dokunsa mutluluktan hem ağlayıp hem gülecektim. Ve içimde ona sarılma duygusu vardı bu Ne zaman olur tahminen bilmiyorum ama onun ile karşılaştığım gün kadar o anıda bekleyecektim.

"Biz gidelim o zaman artık,tekrardan tanıştığımıza memnun oldum iyi akşamlar." Manas Levent bey ve bazı kişiler ile vedalaşırken bende bir kenarda onu bekliyordum.

Selim,Erdal, Nisa Ve Banu yine önden gittikleri için Manas ile aynı arabaya tekrardan binecektim. Sanırım hayat yüzümüzü güldürüyor gibiydi,hiç yaşamadığım kadar güzel bir gün yaşamıştım bügün. Daha fazlası gerçeklikten çıkabilirdi.

"Geçelimmi?" Manas bana doğru dönüp önünü gösterdiğinde başımı sallayarak önden ilerlemeye başladım.

Elbisemden tutarak uzun koridoru geçtik. Araba şöförü yine kapıyı açtığında yine ilk ben ardından Manas geçti içeriye. Yerleştikten sonra hemen araba haraket etti.

Yol boyunca yine sessizdik,ölüm sonrası sessizlik mi derler,mutluluk sonrası sessizlikmi? Ben buna mutluluktan oluşan kuru sessizlik derim peki sen Manas,sen ne dersin bu duruma?

Ona doğru hafif döndüğümde benim aksime sol tarafa doğru dünüktü. Çok ağır bir düşünce şekli vardı, ne düşünüyordu acaba merak etmemek elde değildi.

Sizi bu kadar yaralayan nedir,size ne yaptılar da böyle durgun Ve sessiniz. Oysa ki sizin gülüşünüz sessizliğinize ağır basar. Bir gülüşünüz tüm üzüntümü silebilirken sessizce ışıklı yolları izliyorsunuz siz. Yaşadığınız duygu sizi iyi hissettiriyorsa da bir şey diyemezdim. Manas,ben senin kırık kalbine aşık oldum.

Seni ilk gördüğüm günde bu şekilde duruyordun. Yeni farkediyordum da bakışların hiç değişmemiş hislerin,duyguların sana Ne yaşattılar da böylesin kim bilir.

Araba yavaşça durduğunda Manas önden geçip aşağı indi. Bende Peşinden ilerleyerek indim. Önden yürüyerek otele girdik. Gözlerim kısaca etrafı ararken tanıdık birini arıyordu gözlerim. Ama büyük ihtimal kıyafetlerini değiştirmek için odalara çekilmişlerdi.

Birlikte asansöre doğru yürüyerek bindik. Altıncı kat düğmesine bastıktan sonra başımı arkaya doğru yatırıp boynumun gevşemesini sağladım. Dıştan garip göründüğümü hissettiğimde çaktırmadan başımı yere indirdim.