İyi okumalar dilerim herkesin merak ettiği şeylerden derlenmiş bir bölüm🖤
(yazarın anlatımı ile)
Hayatımızın bize sürprizleri olabilirdi,ama bunu önceden bilmemiz mümkün değildi.Hayatımızı sıradan yaşayabiliriz veya gerici,üzüntülü,mutlu bu bizim yaptığımız haraketlere ve yaşadığımız duygulara bağlıydı.
Genç kız şuan yerde yatıyordu.Ağrılarını unutmak için uzun bir uykuya dalmıştı.Ama hissettiği ağrıyı,acıyı kimseye anlatamazdı.Çünkü bu ağrı yaşanamayacak kadar kötü, en beter duygulardan biriydi.
Genç kız yerde yatarak kurtarılmayı bekliyordu.Etrafın da yakın olanlar olayın şokunu atlatmak ister gibi bir oyana bir şu yana koşuyorlardı.
Uzakta olan bir çift evlilik yıl dönümünü kutlayarak yemek yiyorlardı.Başka bir çift sokakta ki bank da oturarak anın tadını çıkarıyorlardı.Ve daha uzakta olan bir başka aile evladının,sevdiğinin ölüm haberi ile yıkılıyordu.
Olduğunuz alanda siz ne yaşıyorsanız her insan aynı duyguyu yaşamıyordu.Hayat her anın,her duygunun,her bir farklı haberin karşısında devam ediyordu.
Ama genç kızın etrafında ki insanlara göre dünya
durmuştu,dönmüyordu.İsterseler bu kız onların arkadaşı olsun isterseler evladı bu acıyı herkes hissederdi.
Maris'in belinden kavrayan Manas üzücü ve korkak bir halde sadece genç kızı tutuyordu etrafına bir şeyler söylüyordu.
"Ambulans gelmedimi hala?" dedi genç adam yanında ki arkadaşı Onur'a.Kim bilir bu kaçıncı soruşuydu.
"Abi sakin ol gelir şimdi." Dedi Onur. Oda Manas kadar korkuyordu olacaklardan.Ama arkadaşının aksine daha sakin duruyordu.
Genç kız her şeyden habersiz yatarken yağmur yağmaya başladı.İlk damlalar onun yüzüne düştü.Yağmur ilk onu ıslattı,yağmur ağladığını ilk genç kıza belli etti.
Senin ağladığını biliyoruz genç kız,ama bunu belli edemiyorsun.Sana sadece bekle diyebiliriz ve burada sana destek olmak için bizde ağlıyoruz dedi yağmur damlaları.
Ama etrafta ki insanlar sadece sonbaharın gelişi diye yağmur yağdığını sandılar ama değildi.Yağmur damlaları,genç kıza destek olmak için gelmişti.
Ve geldiklerinde yanlarında yıldızlarında desteğini getirmişlerdi.Gökyüzünde ki her bir yıldız doğmak için sabırsızlanıyordu ama onların doğmasına daha çok vardı.
Yağmur hızını arttırdığı sırada içeriden Ebru geldi.Genç kızı gördüğü gibi ağlamaya başladı.Daha az önce gördüğü arkadaşını bu şekilde cansız bedenini yerde görmek onu mahvetmişti.
Güvenliklerden biri elinde yeşil bir şemsiye ile gelip kızın üzerine doğru tuttu.Genç kız ıslanmaktan korunmuştu,ama yanında ki genç adamın kuru diyebilecek bir yeri kalmamıştı.
Ambulans yüksek siren sesleri ile şirketin önüne geldiğinde sağlık ekipleri hızlı bir şekilde araçtan inip genç kızın yanına ulaştı.
Ve az sonra genç kızı sedyeye koyup ambulansa götürdüler.Genç adam derin nefesler alarak ayağa kalktı.Arkadaşı ile kendi arabalarına geçip ambulansı takip etmeye başladılar.
Manas'ın aklında ki düşünceler çok karışıktı,anlaşılması çok zordu. Sadece genç kıza olan bu olayda kendini suçlu buluyordu.
Hayatımızda bize bağlı olan bir parça nedeniyle kendimizi çok fazla suçluyorduk.Bu hata benim yüzümden oldu diyerek kendimizi yeriz.Ama hayat insanların yanlışları ile devam ederdi.Buda doğru bir şeydi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
MARİS
Dla nastolatków........ Gözlerim her zamanki gibi onu arıyordu.Ama bugün yoktu , onu görememiştim. Tam güvenimi toparlayıp ona olan hislerimi açıklayacakken onun olmaması ne gibi bir şanstı? Gözlerim dolu dolu ayrıldım ordan içimden fısıldadım. "Elvada yeşil gözlü...
