........
Gözlerim her zamanki gibi onu arıyordu.Ama bugün yoktu , onu görememiştim. Tam güvenimi toparlayıp ona olan hislerimi açıklayacakken onun olmaması ne gibi bir şanstı? Gözlerim dolu dolu ayrıldım ordan içimden fısıldadım. "Elvada yeşil gözlü...
Geçen hafta bölüm atamadığım için üzgünüm,umarım bu bölümü seversiniz. İyi okumalar dilerim💓
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Off," dedim tüm sıkıntımın birazı bile kaybolsun diye ancak bir sonuç yoktu ortada.
Saatlerdir odamda oturmuş Manas'ın yeni aldığı iş üzerine proje çizimi yapmaya çalışıyordum ancak her ne kadar iyi yapsam da içime bir türlü sinmiyordu.Bunun dışında zaman geçtikçe canım sıkılmaya başlıyordu çünkü yapmadıkça hevesim kırılıyordu.
"Benden bu kadar," diyerek bilgisayarımı kapattığımda aynı anda odamın da kapısı açıldı. "Manas?"
"Yaptın mı bir şeyler?" Diye sordu odama girdiğinde projeyi kastettiğini anlamıştım.
"Yaptım,yapıyorum da ama benim içime sinmiyor bir türlü ve sıkıldım saatlerdir aynı yerde oturmaktan." Dedim başımı geriye yaslayarak.
"Ya sen yaptıysan güzeldir,fazla iyisine gerek yok." Dedi,kapıyı kapatıp karşımda ki koltuğa oturdu.
"Öyle de sonuçta adamlar bize güvendiğini söyledi ki bu kadar uğraşıyorum.Sen birine güvensen ve o kişi kafasından bir şeyler yapıp önüne sunsa hoşuna gider mi?" Diye sordum,Manas biraz düşünür gibi oldu ve bir şey diyecekken ona izin vermeden ben cevapladım. "Gitmez!"
"Gitmez," dedi beni taklit ederek.
"Ay neyse sanırım bugünlük iş bana bu kadar yeter." Dedim,gerçekten boğulduğumu hissediyordum burada.
"Dışarı çıkalım mı?" Diye sordu Manas ve bunun üzerine heyecanla ona döndüm.
"Nereye gideceğiz?" Diye sordum merakla.
"Şuan aklımda bir yer yok,hatta Onur'ları da çağıralım hep beraber bir yer bulup gideriz." Dediğinde bu fikir hoşuma gitmişti. "Olur,Sara'da gelsin mi? Zaten birkaç güne gidecek oda." Dedim üzüntülü bir ses tonuyla.
"Tabii olur,sen ara o zaman bende bizimkilere haber vereyim bakalım."Dediğinde ayaklandı.
"Tamam,"dediğimde odamdan çıkıp ardından kapıyı örttü.
Masamın üzerinde duran telefonumu alarak mesaj kısmına girdim ve Sara'nın ismini bularak bir yere gideceğimize,onun da gelmesini istediğime dair bir mesaj attıktan sonra telefonumu tekrardan kapatarak masada eski yerine koydum.
Bilgisayarımın şarjını alt dolap çekmeceye,masamın üzerinde dağılmış olan dosyaları ise bir poşete koyarak kenara kaldırdım.Bunları yapmak bir nebze de olsun beni rahatlatmıştı sanırım,bunun üstüne dışarı çıkmakta daha iyi olabilirdi benim için.
Odam öncesinde çok dağınık olmadığı için toparlanıp iyi bir görünüm sağlaması çok zor olmamıştı.Koltuğumdan kalkmak üzere doğrulacağım sırada telefonuma gelen bildirim ile durdum,sanırsam Sara mesaj atmıştı ve ekrana baktığımda onun mesajı ile karşılaşmam büyük bir tahmin oldu.
