Bölüm gecikmesi için üzgünüm,iyi okumalar✨
"Geçmişin yaraları bu kadar derin olmasaydı yine acırmıydı kalbimiz?"
Zaman kavramı neydi? Sevgi ve heyecanla beklediğin bir şeyin gelmeyişimi yoksa mutluluğunun zaferimi? Zaman;birçok açıklaması olan ama aslında olmayan,hani bazen yediğin bir şeyin tadını anlatmak istersin ama anlatamazsın ya aynen o şekilde bir şey.Zamanımızın çoğu boş geçiyor aslında,o yüzden bu kavramın açıklamasını yapmak zordur.Fakat zamanı yaşamaya karar vermek ile bu kavramın gerçek anlamını herkese anlatabilirsin.
Binlerce insan bugün sessizliğe büründü,dünya hiç olmadığı kadar karanlıklaştı ve yıldızlar olduğundan daha parlak yanmaya devam ettiler.Çünkü yıllar önce yazılan bir kader bugün yerini bulmuştu,gerçek aşkın sahipleri en sonunda kavuşmuştu ve kaderin en güzeli bugün yaşanmıştı.Dünya onlar için artık çok güzeldi,her ne olursa olsun.
"Okul çıkışı gittiğimiz o pizzacıya mı gitsek bir ara?" Dedi Onur heyecanla eskileri hatırlatıyordu.
"Eski günleri anmak için güzel fikir," dedim söylediğini onaylayarak.
"Özledim o günleri ya,dersteki şakalaşmalar,gülüşmeler asla unutamayacağım kadar güzeldi!" Dedi Onur ardından büyük bir heyecanla.
"Özlenmez mi! Tabii bu şakaların başı yanımda olduğu için eskileri çok özlememe gerek yok," Dedim onun ardından.
"Onur farkı işte! Kimse benim yerimi tutamaz bunu kastediyorsun değil mi?" Dedi Onur,büyük bir itinayla.
"Başka kimi diyeceğim!" Dedim ona karşılık.
"Alemsin Manas!" Dediğinde güldüm.
"Sen daha çok," dedim onun gibi,sanırım okul zamanlarında beraber saçmaladığımız günlerin özlemliğini şuan çıkarıyorduk.
"Hayır sen!" Dedi Onur daha çok gaza gelerek.
"Peki hadi benim," dedim daha fazla uzatmak istemediğim için.
"Uyumuş,hem de senin omzunda!" Onur'un cümlesi ile bir an afallandım ardından kendime gelerek ne kastettiğini anlamaya çalıştım.
Bakışlarım yanımdaki Maris'e kaydığında bir anda başı omzuma düştü,uyuduğunu daha yeni fark etmiştim.Kendimi biraz daha geriye itip rahat uyumasını sağladım,fakat biraz sonra Onur'un bakışların maruz kalmıştım.
"Başlama sakın!" Dedim çok yüksek sesle konuşmadan.
"Ne diyorsun Manas,bu konu hayat memat meselesi," dedi ciddi bir ifade ile.
"Ne alaka şimdi?" Dedim onun gibi ciddi bir ifade ile.
"O alaka,ben Aslı'ya evlenme teklifi ederken bir şeyler konuşuyordunuz fark ettim ama kulak asmadım rica ediyorum anlat! Ya da ipucu ver bir şey yap kurbanın olayım!" Onur'un cümleleri ardından göz devirmeden edemedim.
"Onur saçmalıyorsun şu anda,ve bir şey söylememe gerek yok ne anladıysan artık." Dedim ciddi ifademi koruyarak.Onur elini ağzına doğru götürüp kapattığında kaşlarım çatıldı.
"Ay bana bir şeyler oluyor! Benim ne anladığım ortada o zaman.....Yok komşular yetişin ben rüyadayım galiba," tekrardan gözlerimi devirdim.
"Onur! Adam gibi dur yerinde kıvranıp duruyorsun," dedim kaşlarım hala çatıkken.Onun bu hareketleri gayet normaldi fakat bu kadar uzun sürmesi canımı sıkıyordu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
MARİS
Teen Fiction........ Gözlerim her zamanki gibi onu arıyordu.Ama bugün yoktu , onu görememiştim. Tam güvenimi toparlayıp ona olan hislerimi açıklayacakken onun olmaması ne gibi bir şanstı? Gözlerim dolu dolu ayrıldım ordan içimden fısıldadım. "Elvada yeşil gözlü...
