PS. Do watch the video as you read Arah's POV :) HAPPY READING! -ayhen
Arah
Nakalipas na ang ilang linggo mula nung umalis kami sa bahay nila Trey. As expected, hindi na ako nakapag aral at nagsisumula na ngayon na humanap ng trabaho. Alam ko, oo. Malaki ang utang na loob namin sa pamilya ni Trey at kailanman ay hindi ko makakalimutan ang mga tulong nila sa amin.
Pero masakit na eh.
Gabi gabi umiiyak ako dahil naiisip kong, hindi kami pwede ni Trey, na kapatid lang ang turing nya sakin. At hindi kailanman magiging sentro ng kanyang atensyon, hindi kailanman nya First choice.
Because it is surely Sharah. It will always be Sharah. The gorgeous Sharah. Ang tanging babae sa mga mata niya.
Tingin niya siguro ang babaw ko. Kasi iniwan lang niya ako sa restaurant for a minute or two, nagalit na ako.
But no.
I know na hindi lang yun ang dahilan ko, that situation really hit me though. Im hurt.
Kasi Sharah is something different for Trey. Pag siya na ang pinag usapan, taob na lahat.
Even me.
And that's the sad part of it. Papasok na naman ang gasgas nang linya ng mga umiibig, "When will it be me?"
And I guess. It will never be me. Mahirap magtago ng nararamdaman lalo na kung yung lalaking yun kasama mo sa iisang bubong, nakakasabay sa pagkain araw araw, nakakausap bago matulog at kasakasama kahit saan magpunta.
Kaya it will be better for the both of us to be apart... I guess.
"Arahlena Nola Concepcion." napatango ako ng matawag ang pangalan ko sa isa sa mga iinterviewhin ngayon, I fortunately passed the exam. Kaya ngayon, interview naman. Pang apat ko na itong application sana naman makalusot na ako.
"Have a seat please." Ngiti sa akin nung interviewer. Sinunod ko naman sya, at ngayom nakaupo na ako sa isang comfortable na upuan. Sa loob ng isang fully airconditioned na silid.
"Goodmorning, my name is Luisa, I will be the one conducting your initial interview and can I please have a brief background about you? " ngumiti ako ng todo at tumingin sa kanya ng may magandang tingin. This is it, tanggalin ang kaba. Huminga ng malalim! I need a job... That's what I know.
"Hi Ma'am, good day, I am Arahlena Nola Concepcion, 19 years of age, resident of Brgy. Goodlife, an undergraduate of Bachelor of Science in Information Technology major in Management at a Public school here at QC, I stopped because of some financial reasons, and yes that is the reason why I am here. Trying my luck if I can have the opportunity to work in a BPO company."
Then the interview goes on. After nun, pinagantay ako for about 15 mins. Ngayon ko na din malalaman kung... Pasado ba for final interview. Hayys. Nakakaba, I hate this feeling.
"Arahlena."
Tinawag ako, lumapit ako. Kinakabahan, nanginginig ng kaunti dala na din ng lamig na nararamdaman ko. Tanggap ba ako?
"Go back on monday for the client validation." with a smile on my face I bid good bye to the approachable staff of the company. Ang gaan sa feeling! Finally, after ng ilang "rejections" na natanggap ko, this is it!
"Bye kuya guard! See yah around!"
Nang makalabas ako, ay biglang nag ring ang phone ko.
Unknown Number
"Sino naman kaya 'to?"
"Uhm, hello?"
Nakakatatlong hello na ako wala pa ding nasagot. Papatayin ko na sana nang may biglang nagsalita.
BINABASA MO ANG
Sumpa ng Kagwapuhan (Slow Update)
Ficção Geral♫ DIARY NG POGI BEFORE ♫ NOT RATED SPG! Ewan ko ba kay wattpad, bakit ginawang PG-13. ♫ Enjoy Once upon a time there was a prince-like man named Trey Tenorio who has this undeniably charms and irresistible looks, what would happen if fate would turn...