MÂHİ (Tamamlandı)

23. BÖLÜM

Merhaba ❤️

Neyse sizi daha fazla tumayayım. Sadece bu bölümün diğer bölümün ikinci partı olarak bilin. O zaman hepinize iyi okumalar ❤️

Umarım bölümü beğenirsiniz. Oy vermeyi unutmayın lütfen ❤️❤️

23. BÖLÜM

BARAN ÖZDEMİRHAN'IN ANLATIMINDAN

Ben korku nedir bilmeyen, cesur, gözü kara ve kimseye güvenmeyen adam. Ben hayatı hiçbir zaman kolay olmamış ve bugüne kadar dişiyle tırnağıyla kazıya kazıya cesur ve korkusuz bir şekilde gelen adam. Ben annesini kaybetme korkusunu yüreğinde taşıyan ama yinede güçlü görünen adam. Ben bugüne kadar aşk nedir bilmeyen ama bir çift mavi gözle aşkı öğrenen adam. Ben Baran Özdemirhan...

Sıkıntıyla nefes alıp Bade'nin gittiği arabanın arkasından baktım. Bugün ilk defa iliklerime kadar korkuyorum ve ne yapacağımı bilmiyorum. Ben bu duygulara alışık bir adam değilim. Kaybetmek, korkmak ne demek bilmezdim ben. Ama Bade bu duyguların hepsini bana yaşattırıyordu. O bu duyguları isteyerek bana yaşatmıyor olabilirdi. Ama onu kaybedecek olmak beni ister istemez korkutuyordu.

Biliyorum bir gün Bade'yi kaybedecektim. Biliyorum bir gün o benden gidecekti. Beni bırakıp sevdiği adam ile gidecekti. Sonuçta biz mecburiyetten evlenmiştik ve elbet bir gün onlar tekrardan birlikte olacaktı. Ama ben Bade'den ayrılmak istemiyorum.

Biliyorum bu istediğim çok fazla ama kendime engel olamıyorum. Onunla geçirdiğim iki yıl nefes gibiydi o giderse nefesim gidecekti. Nefesim gitsin istemiyorum.

Bade'nin benden gitmesini istememek günah mıydı? O hep benim olamaz mıydı? O hep benim karım olamaz mıydı? Sadece benim olamaz mıydı? Hep birlikte yaşayamaz mıydık?

"Baran Bey ne yapacağız?"
Başımı çevirip karşımda dikilen adama baktım.
"Hepiniz eve gidin."
"Ama efendim siz yalnız mı kalacaksınız?"
Sinirle kaşlarımı çattım.
"Benim iki canım evde onlar yalnız mı kalsın? Şimdi gidin ve annemi, eşimi koruyun!"
"Tamam efendim."
Adamlar geri çekilirken bende arabama bindim.

Yaman'ın yanına gidecektim. Bizi takip edip ve Bade'yi korkuttuğu için bunun hesabını soracaktım. Ona bu kadar iyi kalpli kadına neden böyle yaptığını soracaktım. Gerekirse bunu yaptığı için onu gebertecektim.

Telefonumu cebimden çıkarıp Yaman'ı aradım. Telefonumu çok geçmeden açılırken sinirle bağırdım.
"Neredesin lan sen?"
"Ne diyorsun sen?"
Arkada çalan müzik sesiyle yüzümü buruştururken tekrardan bağırdım.
"Neredesin?"
"Ne yapacaksın?"
"Bugün yaptığın şeyin hesabını soracağım."
Gülüp konuştu.
"Kendi barımdayım. Gel bekliyorum. Hem ne yapmışım öğreneyim."
"Bekle geleceğim."
Telefonu arabamın içine fırlatıp arabamı bara sürdüm.

Yarım saat sonra barda olurken sinirle arabamdan inip bara girdim. İçerisi leş gibi içki ve sigara kokarken yüzümü buruşturdum. Dans eden insanların arasından geçip Yaman'ı aradım. Onu tam karşımdaki locada görürken koşarak üzerine doğru yürüyüp yüzüne sert bir yumruk attım. Yaman yeri boylarken insanlar çığlık atıp yanımızdan uzaklaştı.
Yerde yatan Yaman'ın yakasını tutup kaldırdım ve masanın üzerine yatırdım.
"Neden lan? Neden yaptın bunu?"
Yüzüne yumruk atarken Yaman öfkeyle konuştu.
"Ne yaptım lan ben?"
"Bizi öldürmek mi istiyorsun? Lan hadi beni anladım da Bade yanımdayken neden arabayı üzerimize sürdün? Ölebilirdi lan ölebilirdi."
Yüzüne yumruk atıp bağırdım.
"Lan hiç mi acımıyorsun? Bade'ye birşey olacak diye hiç mi korkmuyorsun? Lan nasıl bir adamsın sen? O her gece senin yüzünden ağlarken sen ona neler yapıyorsun? Dün ağzına geleni sayıp bugün onun canını yakıyorsun."
Yaman yumruk yaptığım elimi tutup itti.
"Ne saçmalıyorsun lan sen? Ne ölmesi? Bade'ye ne oldu?"