MÂHİ (Tamamlandı)

44. BÖLÜM

Merhaba ❤️❤️

Üzüleceğimiz bir bölüm olacak. Umarım bu bölümü beğenirsiniz ❤️

Biliyorum çok kısa bir bölüm oldu. Ama yeni bölümde telafi edeceğim. Hepinize iyi okumalar bebeklerim ❤️❤️❤️

Medyaya bakarsanız sevinirim ❤️😘

44. BÖLÜM

BARAN ÖZDEMİRHAN'IN ANLATIMINDAN

"Seni çok seviyorum…"

Bade nefes alarak gözlerini kapatırken yüzümdeki elleri karnının üzerine düştü.
"Bade..."
Yüzünü ellerimin arasına alıp fısıldadım.
"Aç gözlerini güzelim."
Kollarımın arasında cansız bir şekilde yatarken onu kollarımın arasında sıkıca tutup ayağa kalktım.
"Hayır Badem aç gözlerini!"
Hareketsiz bir şekilde kollarımın arasında yatarken Emre'ye baktım.
"Emre bir şey yap!"
Emre hiçbir şey yapmadan öylece bize bakarken Bade'ye bakıp bağırdım.
"Biri bir şey yapsın! Badem ölüyor!"

Herkes şok içinde bize bakarken Bade'nin bacaklarından aşağıya akan kanı görmemle onunla birlikte yere diz çöktüm. Gözlerimi bacaklarından aşağıya akan kandan alamazken fısıldadım.
"Hayır…"
Başımı çevirip yüzüne baktığımda daha fazla dayanamayıp başımı göğsüne bastırdım.
"Hayır lan! Hayır!"
Kokusunu içime çekip fısıldadım.
"Daha bu sabah kokunu içime çekerek uyandım..."
Başımı göğsünden kaldırıp kanlı ellerimle yüzünü avuçladım.
"Badem yapma bunu bana. Yapma…"
Alnımı alnına dayayıp fısıldadım.
"Aç gözlerini güzelim."
Bade hareketsiz şekilde yatmaya devam ederken elimi karnın üzerine koyup fısıldadım.
"Bizim için aç gözlerini."

Başımı yavaşça kaldırıp yüzüne dokunduğumda içeriye sağlık çalışanları girip benim kollarımın arasında yatan Bade'nin nabzına baktı.
"Nabzı çok yavaş ve kanaması var."
Söylediği şeyle başımı göğsünden kaldırdığımda onu benim kucağından alıp sedyeye koydular. Bade hızla evden çıkarılırken arkalarından gidip ambulansa bindim. Bade karşımdaki sedyede kanlar içinde yatarken ellerini ellerimin arasına alıp fısıldadım.
"İyi olacaksın güzelim."
Hemşire kurşun yarasının üzerine baskı uygularken diğer hemşireye seslendi.
"Kanaması var. Sadece ilaç ver ve hastaneye gidene kadar başka hiçbir şey yapma."
Söylediği şeyle öfkeyle bağırdım.
"Ne demek bir şey yapmıyorsun?"
Hemşire korkuyla bana bakarak konuştu.
"Üzgünüm efendim ama karınız hamile ve sanırım düşük yapıyor. Şu an önemli olan bu kanamayı durdurup göğsündeki kurşunu çıkarmak."
"Dü-düşük mü?"
"Evet."

Hemşirenin söylediği şeyle gözlerim karnına kayarken acıyla fısıldadım.
"Hamile... Badem hamile."
Acıyla gözlerimi sıkıca kapatıp ellerini tuttuğumda ambulans durdu. Hemşire ambulansın kapısını açıp Bade'yi çıkarıp hızla acilden giriş yaptılar. Karşımızdan doktor hızla yanımıza geldiğinde hemşire Bade'nin göğsüne baskı yapmaya devam ederek konuştu.
"23 yaşlarında bayan. Göğsünden yaralanmış. Yolda gelirken tansiyonu düştü. Çok fazla kanaması var ve sanırım düşük yapmış."
"Tamam o zaman hemen ameliyata alalım."
Doktor diğerlerine bakıp bağırırken arkalarından koşarak bağırdım.
"Karım iyi olacak mı?"
Doktor bana hiç bir şey söylemeyip asistanlarını yönlendirdiğinde öfkeyle bağırdım.
"Karım iyi olacak mı!"

Bade'yi ameliyathaneden içeriye aldıklarında kapı yüzüme kapandı. Elimi yumruk yapıp kapıya sert bir yumruk attım.
"Bade!"
Emre kollarımdan tutup beni çekiştirirken onu itip kapıyı yumrukladım.
"Bade!"
"Baran kendine gel!"
Beni çevirip yüzüme sert bir yumruk atıp bağırdı.
"Özdemirhan kendine gel!"
Yüzüme yediğim yumrukla sersemleyip yere düştüm. Emre yanıma oturup yakamdan tutup beni kaldırdı.
"Kendine gel lan!"