MÂHİ (Tamamlandı)

30. BÖLÜM

Merhaba ❤️❤️

Biliyorum daha bölümü yayınlayalım iki gün oldu ama bu bölümü daha fazla bekletmek istemedim. Ve hemen paylaştım. Umarım hoşunuza gider ❤️😍

Birazcık ağlamalı birazcık mutluktan gülümseyeceğimiz bir bölüm gibi ama umarım beğenirsiniz. Hepinize iyi okumalar bebeklerim ❤️❤️❤️

Medyaya bakarsanız sevinirim ❤️😘

30. BÖLÜM

Baran sevdikleri için canını veren adamdı. Baran sevdikleri için ölebilecek bir adamdı. Baran benim için canını verecek kadar çok seven bir adamdı...

...

"Sözümü tuttum ve seni buldum Badem..."
Baran acıyla gülümseyerek tekrardan fısıldadı.
"Sözümü tuttum ve seni buldum can yakanım."

Can yakanım, tam da bana uygun bir kelimeydi. Çünkü ben hep Baran'ın canını yakıyordum. Tam da şu anda olduğu gibi...

Baran'ın belimdeki ellerinin baskısı azalırken Baran'a sıkıca sarılıp fısıldadım.
"Sen hep sözünü tutarsın Baran."
Belimdeki elleri boşluğa düştüğü anda başı da yavaşça boynuma düştü. Birkaç adım sendelerken Baran'ın bedeni üzerime yığıldı ve onunla birlikte ben de dizlerimin üzerine yere düştüğümde ağlayarak fısıldadım.
"Sen gelip beni bulacaksın diye o adamın benim canımı yakmasına izin vermedim ve o adamdan hiç korkmadım biliyormusun..."
Acıyla inleyerek başını omzumdan kaldırıp yüzüme baktı.
"Biliyorum çünkü benim karım çok güçlü..."
Ağlamalarım hıçkırığa dönüştüğünde Baran kollarımın arasında yatarken yüzünü ellerimin arasına alıp fısıldadım.
"Evet çok güçlüyüm ama seni böyle görünce ben çok çaresiz oluyorum Baran..."

Baran acı ile inlerken başını göğsüme koyup eliyle gözümden akan yaşı silerek gülümsedi.
"Benim için ağlıyorsun... Ama ağlama."
Hıçkırarak ağlarken başımı salladım.
"Senin için ağlıyorum. Çünkü şu an sana bir şey olacağını biliyorum ve ilk defa bu kadar çok korkuyorum. Ama sana söz veriyorum ağlamayacağım."
Acıyla gözlerini kapatıp mırıldandı.
"Korkma bana hiçbir şey olmayacak..."
Başımı sallayarak fısıldadım.
"Olmayacak değil mi? Sana hiçbir şey olmayacak."
Gözlerini açıp acıyla inleyerek mırıldandı.
"Bana hiçbir şey olmayacak."
Gözlerinin içine bakarak fısıldadım.
"Baran bana söz vermeni istiyorum. Beni hiç bırakmayacaksın söz mü?"
Acıyla inleyerek başını salladı.
"Söz Badem."

Verdiğin sözü tutacağını biliyorum ama bu sefer zor olacak Baran. Çok zor...

Gülümseyerek gözlerinin içine bakarak fısıldadım. "Baran ben sana bir şey söylemek istiyorum."
Acıyla gülümseyerek gözlerimin içine bakarken konuştum.
"Ben seni..."
Ağlamaktan konuşamazken gözlerimi sıkıca kapadığımda Baran gülümseyerek konuştu.
"Beni seviyorsun değil mi? Benim seni sevdiğim gibi sen de beni seviyorsun."
Ağlayarak başımı sallarken acıyla mırıldandı.
"Hissediyorum beni sevdiğini hissediyorum..."

Elimle ağzımı kapatıp hıçkırarak ağlarken Baran'ın gözleri yavaşça kapandı. Ne yapacağımı bilmeden korkuyla ona bakarken yüzümdeki eli bacaklarımın üzerine düştü ve başı da göğsümden kaydı. Korkuyla yüzünü avuçlayıp fısıldadım.
"Baran..."
Baran bana cevap vermezken yavaşça yutkunup yüzüne dokundum.
"Baran..."
Gözleri kapalı bir şekilde hareketsizce kucağımda yatarken acıyla bağırdım.
"BARAN!"

Baran gözlerini açmazken korkuyla onu kucağıma çekip başımı boynuna koydum ve ona sıkıca sarılarak kulağına fısıldadım.
"Seni seviyorum..."