17 yıl önce yapılan bir hata iki ailenin hayatını zehir etmişti.
17 yıl önce olan karışıklık sonucu iki aile mutlu olamamıştı.
17 yıl önce karışan kız çocuklarından birine ailesi çektirmiş ötekisi de ailesine çektirmişti.
Peki ya karışıklık olduğu...
"Geceler iyi değildir ama senin her gecenin iyi her uykunun güzel olması dileğiyle, iyi geceler ve iyi uykular meleğim." Fısıldar bir şekilde konuştuktan sonra benden uzaklaşıp geri yattığını yataktaki hareketlenme sayesinde anlamıştım.
"Sana da iyi uykular ve iyi geceler Erim." Ben de onun duyabileceği derecede kısık bir tonda konuştum.
İkimiz de hiçbir şekilde konuşmazken bir süre sonra ikimiz de uykunun bedenimizi ele geçirmesine izin verdik.
Gördüğüm kabus yüzünden titreyerek uyandığımda birkaç saniye nerede olduğumu algılamaya çalıştım.
Başımı sağ tarafıma çevirdiğimde gördüğüm Erim ile dün gece olanları hatırladığımda derin bir nefes alıp yatakta oturur pozisyona geçtim ve elimle yüzümü sıvazladım.
Erim'e hissettirmeden odadan çıkıp kendi odama gittim ve tuvalete girip işimi hallettikten sonra evden çıkma saatimize daha bir buçuk saat kaldığını görünce derin bir nefes aldım.
"Yooo, Erim varken ben niye hazırlayayım canım?" Munzur bir şekilde sırıtırken dar kot pantolonumu, beyaz gömleğimi ve örgü kalın mavi cropumu elime alıp hemen giyindim.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Saçlarımı da salık bırakıp odamdan çıktım ve direk Erim'in odasına gittim.
Yatağa yayılmış hâlâ mışıl mışıl uyuyan Erim'in kolunu parmağım ile deşerken sürekli ismini söylemeye başladım.
"Ne var? Ne, ne , ne?" En sonunda isyan eder gibi bir ses tonuyla konuşup gözlerini açtığında sırıttım.
"Kalk, kahvaltı hazırlayacağız."
"Ne yapacağız, ne yapacağız?" Uyku mahmuru sesiyle konuştuğunda göz devirdim.
"Uyanırken beyin fonksiyonlarını rüyanda mı unuttun? Çok açık konuştum Erim. Kalk kahvaltı hazırlayacağız. He dersin ki, hazırlamıyorum sen ne yaparsan yap. Beni affetmeni de istemiyorum. Git başımdan, dersen anlarım ve giderim." Dediğimde oflayarak yüzünü sıvazladı ve bana baktı.
"İyi tamam kalkacağım."
Sırıtıp ellerimi cebime sokup açık olan kapıya ilerlerken konuştum.
"İyi, 5 dakika içinde mutfakta ol."
Erim'in odasından çıkıp asansöre bindim ve mutfağın katına indim.
Bakın bu sefer asansöre bindim, geçen ki gibi merdiven ile inmedim.
Oğlum evde asansör var niye merdiven kullanayım? Enerjimi Erim'i bezdirmek için kullanmak daha cezbedici.
