47. BÖLÜM

10.8K 901 228
                                    

47. Bölüm;

Konuşarak, gülerek ve eğlenerek eve geldiğimizde ona döndüm.

"Görüşürüz." Dedikten sonra parmak uçlarımda kalkıp iki yanağına birer öpücük bıraktım o da aynı benim gibi yanağımı öptü.

"Görüşürüz güzelim." Dediğinde birbirimize el salladık. Ben evin demir kapısından bahçeye girdim o da kendi evinin yolunu tuttu ve böyle güzel bir günün daha sonuna gelmiş olduk çünkü ben bundan sonra iftara kadar uyuyacaktım.

👨‍👩‍👧‍👦👨‍👨‍👦‍👦

2 AY SONRA

"Defne dön önüne şu çocuğa bakıp bakıp durma. Abinin yanındasın bak ben kıskanıyorum." Kuzey abim homurdanarak konuştuğunda gülerek önüme döndüm arabada.

Ne mi oluyordu? Ares, Erim, Emir, Aras ve beni Kuzey abim birkaç ay önce iddiaya girdiğim Bora abinin yanına daha doğrusu iddiayı gerçekleştirmeyi kararlaştırdığımız mekana götürüyordu.

Hatırlamıyor musunuz? Hani yılbaşı gecesi evden kaçmıştık sonra bizimkilerin yanına giderken Bora abi ile karşılaşmıştık o da bizi gideceğimiz yere bırakmıştı ki o da orada arkadaşları ile buluşacaktı zaten. Aynı yere gitmiş olmuştuk. Babamlar onları tanıdığı için ve bizim de bir tanışıklığımız olduğu için aynı masada oturmuş ve Bora abi ile ' buranın menüsündeki bütün yemekleri bir oturmaya yerim' diye iddiaya girmiştik ya.

Heh işte onu gerçekleştirmek için yılbaşında gittiğimiz mekana Kuzey abim bizi götürüyordu.

"Hem lan Ares sen pedofili misin oğlum?" Dediğinde kaşlarımı çattım. Ne alâka lan ?

"Ne? Ne alâka?" Dediğimde abim bana baktı.

"Ares 18 yaşında sen 17 yaşındasın. Ares yetişkin sen çocuksun. Yetişkin birinin bir çocuğa ilgi duyması olayına pedofili denilir." Yaptığı açıklamayla elimi alnıma vurdum.

"Oha abi oha. Saçmalama daha fazla. Battın iyice battın ya." Dediğimde arabadakiler gülmüştü.

Pedofili diye Ares'e değil Gürkan gibi pezevenklere denirdi.

"Abiye oha denmez kız sus bakayım." Dediğinde gözlerimi devirdim. E haklı olunca tabi.

"Haklıyım ya hemen sustur zaten. " Dediğimde bizimkiler gülüyordu.

"Geldik." Abim dediğim şeyi duymamış gibi yapıp arabayı durdurduğunda konuştu.

"Sağ ol. Görüşürüz." Dedikten sonra kapıyı çarpıp çıktığımda arkamdan kıkırdamasını duydum.

Bizimkiler de yanıma geldiğinde hep beraber içeri girdik. Bora abiler bizden önce gelmişti.

"Nereden kaldınız be Defne!? Açlıktan öldüm burada öldüm. Bir an açlıktan midem kendi kendini yok edecek ve bir daha yemek yiyemeyeceğim diye çok korktum." Bora abi ellerini yukarıya doğru kaldırıp konuştuğunda güldüm. Allah'tan restorant fazla kalabalık değildi.

Bu çocuk manyaktı ya. Ama biz manyak severiz yani böyle tatlı manyak olanları severiz acımasız manyak değil.

Ben ne diyorum ya?

"Ulan ben komite diyorum toplantı diyorum sen hâlâ yemek diyorsun ya." Demir abi sinirle konuştuğunda tebessüm ettim.

"Geldik işte çatladın mı ?" Bora abiye hitaben gülerek konuştuğumda o da sırıttı.

Ufak Tefek Karışıklıklar (Tamamlandı)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin