Ufak Tefek Karışıklıklar (Tamamlandı)

42. BÖLÜM

42. Bölüm;

Koşarak abimin yanına gidip arkasından sarıldığımda elimdeki çiçeği önünde görebileceğini düşündüğüm bir şekilde tuttum.

"Abilerimin an zarif, en anlayışlı olanıııı. Ben geldiiiim." Dediğimde elimdeki çiçek alınmıştı.

"Hoş geldin." Dediğinde sesi ılımlı geliyordu.

Sırıtarak yüzünü görmek için arkasından çıktığımda karşımda gördüğüm kişiyle yüzümdeki gülümseme dondu.

Çünkü karşımda o vardı.

O kim mi?

Gürkan...

"Defne güzelim. İyi misin?" Abim bana bakarak konuştuğunda gözü arada sırada Gürkan'a kayıyordu. Bir şeyler mi çakmıştı yoksa?

"İyiyim abiciğim." Boğazımı temizleyerek ifademi toplamaya çalışırken konuştum.

Bu Allah'ın cezası burada mı çalışıyordu?

"Neden gelmiştin?" Abim tebessüm ederek konuştuğunda ona baktım tam karşısındaki Gürkan'ın varlığını unutmaya çalışarak.

"Kendimi affettirmeye." Dediğimde güldü ve bana sarıldı.

"Ben sana kırgın ya da küs değilim ki güzelim. Fark etmiştim zaten Adar ile sevgili olduğunu. Bize söylemeni bekliyordum. Hem belliydi en başından tekrar birlikte olacağınız." Dedikten sonra benden ayrıldığında sırıtmaya çalıştım.

İşte boşuna mı anlayışlı abi diyorum ben?

"Kardeşin mi?" Gürkan'ın sesi kulağıma dolduğunda yutkunup ona baktım. Abim onu onaylar mırıltılar çıkardı.

"Tanıştırayım sizi. Bu Gürkan meslektaşım. Gürkan bu da kardeşim Defne." Abim ikimizi tanıştırdığında tekrar yutkundum.

Biz birbirimizi tanıyorduk ki zaten. Hem de çok iyi bir şekilde. Çocukluktan beri.

Gürkan elini bana uzattığında ellerimi yumruk yaptım. Ona tek dokunma sebebim dövmek olurdu.

"Ah müvekkilim. Siz bekleyin tanışın ben geliyorum." Derken elindeki buketi elime tutuşturup yanımızdan gitti.

"Nasılsın?" Gürkan konuştuğunda ona bakmak yerine her yere bakmaya başladım.

"Görüşmeyeli daha bir güzel olmuşsun ya da sana özlemim büyüdüğü için bana daha bir eşsiz geldin." Dediğinde dişlerimi sıkmaya başladım.

Bu tarz cümleler sadece Ares söylediğinde güzel oluyordu sen söylediğinde değil iğrenç varlık.

"Hediyemi beğendin mi? Ekrem'i." Dediğinde bu sefer kayıtsız kalamadım ve o mide bulandırıcı yüzüne baktım.

Gözlerim sizden özür dilerim bunun gibi bir şeye bakmak zorunda kaldığınız için...

"Ne yapmaya çalışıyorsun sen!?" Dediğimde sırıttı.

"Aslında onu aileye sokmaktaki asıl amacım seni bana getirmesiydi ama başaramadı. Neyse çok geç de olmadan sen geldin buraya. Kendi ayaklarınla. Bana." Söylediği şeyler sertçe nefes aldım.

"Ben buraya senin için falan gelmedim. Abimi görmek için geldim. Ben senin burada çalıştığını bile bilmiyordum!" Dediğimde kendimi dövmemek için zor durdum. Niye açıklama yapıyordum ki !? Kendini önemli biri zannedecekti şimdi.