KÖY İŞİ AŞK 1 (+18)

14.BÖLÜM🔥

"Hii Civan.. Ne işin var bu saatte burada.."

Elini belime sarıp iyice karanlığa doğru çekti bedenimi.

"Özledim seni.."

Ben de çok özlemiştim.. hem de çok.

"Ama bir gören olur.."

Gözlerini gözlerimden çekmeden dudaklarını dudaklarıma sürttü.

"Göremeyecekleri bir yer buluruz öyleyse."

Gözüm istemeden de olsa ilerideki samanlığa kaymıştı. Yanaklarım utançla yanarken konuştum.

"Şey.. oraya mı gitsek?"

"Sen git arkandan gelicem."

•

Civan da peşimden içeri girdiğinde özlemle sarılmıştım bedenine. Burnum yakası açık gömleğinden göğsüne sürtüyordu. Parmakları belimi okşarken yanağına uzanıp uzunca öpmüştüm.

"Seni çok özledim Civan, hiç görüşemedik."

Dudağına uzanıp özlemle öpmüştüm. Ama onun hareketleri durağandı. Yüzüme özlemle bakıyordu ama bana karşılık da vermiyordu .

"Bir şey mi oldu?"

Başını sallayıp ilerdeki üst üste duran balyanın üzerine oturdu. İçime huzursuzluk çökmüştü.

"Yarın abinle konuşucam."

"Nasıl yani? Ne için konuşucaksın ki?"

Anlamıştım aslında ama anlamaza yatıyordum. O da bunu anlamış gibi terslemişti beni.

"Neyi olucak Esma? Aramızdaki durumdan bahsedicem."

Gözlerim korkuyla kıpraştı. Abim son günlerde çok sinirliydi. Bir de üstüne bu eklenirse patlardı. Şimdi doğru zaman değildi..

"Olmaz Civan, şimdi hiç sırası değil."

Kaşlarını çatarak baktı bana.

"Sebep?"

"Çünkü.. neden bilmiyorum ama abim çok sinirli son zamanlarda. Canını sıkan bir şey var. Olur olmadık şeylere patlıyor. Bizden çıkartır sinirini."

"Umrumda değil, bu durum canımı sıkıyor artık."

Yerinden kalkıp eliyle etrafını gösterdi.

"Şu duruma baksana, ben bu hale girecek adam mıyım? Kardeşim dediğim adamın evinde gizli saklı köşelerde kardeşiyle.."

Lafını bitirmeden sinirle soluklandı.

"Yarın olmazsa öbür gün, en kısa süre de bu iş görülecek."

Gözlerim telaşla dolmuştu. Ellerini tutup beni anlamasını bekledim.

"Civan.. anlamıyor musun dediğimi. Zaten sinirleneceği bir şey, bir de bu kadar gerginken söylersek asla kabullenmez.. işi zora sokmayalım lütfen.."

Başıyla onayladı beni nihayet .

"Sen de beni anla Esma. Her gün abinle aynı yerdeyim. Aklımda da sen varsın her an.. utanıyorum adamın yüzüne bakmaya. İnsanın kardeşi en kıymetlisi. Böyle bir şeyin benim başıma gelmesini düşününce bile deliriyorum."

Ellerimi beline dolayıp başımı da göğsüne yasladım.

"Anlıyorum.. ama dediğim gibi yapalım tamam mı.. lütfen."

Dudağıma uzanıp nazik bir şekilde öptü.

"Tamam.. senin istediğin gibi olsun."

Bölüm biraz geçiş bölümü gibi oldu🙏🏻 ama bu gece 2 güzel bölüm yazmaya çalışıcam birisi hazır gibi zaten.
Yorumları okumayı çok seviyorumm her türlü düşüncenizi paylaşabilirsiniz.
Kitapta neler görmek sizi mutlu eder yazın lütfen..
Bir dahaki bölüm kimleri okuyalım..
Gidişattan memnun muyuz..😅
❤️❤️❤️