KÖY İŞİ AŞK 1 (+18)

20.BÖLÜM🔥

Yeşim&Mehmet çok özlendi biliyorum ama bu bölüm bir değişiklik yapalım mı 😂😂

Leyla

"Leyla içerde dikiş bekleyen hasta var sen hallediver, sabahtan beri her işe ben koştum."

Yüzüme doğru dik dik konuşan Selva ile göz devirerek kalktım yerinden. Geldiğimden beri benden bir tane fazla iş yapsa kafama kakıyıp üstüne bana on tane fazla iş kitliyordu.

"Tamam hallederim ben."

El mecbur pansuman odasına doğru gittim. İçeriye girdiğimde sedirde oturur vaziyette beni bekleyen adam ile karşılaştım. Bir yerden ısırıyordu gözüm.. Ah tabi yaa.. Esma'nın dayısıydı bu. Gülümseyerek konuşarak varlığımı belli etmeye çalıştım. Zira bakışlarını karşı duvara dikmiş durumdaydı, içeri girdiğimi bile hissetmemişti.

"Geçmiş olsun.."

Sert bakışları doğrudan yüzümü bulmuştu. Gülümsememe rağmen hödük gibi suratıma bakıyordu. Ne nezaketsiz adam diye geçirdim içimden."

"Eyvallah."

Malzemeleri alıp yanına doğru gittim. Kaba herif öyle bir oturuyordu ki koca sedirde, yüzüne rahatça pansuman yapmak için bacaklarının arasında kalınca utanmıştım doğrusu..

"Kavga mı ettiniz.."

Elimi kaşına götürecekken bileğimden yakaladı elimi.

"Oldu bir şeyler.. o mühim değil, elimi sar yeter."

Hah! Bir de işimi öğretiyor bana.. Elimi sağlam elinden kurtarıp bayağı kesilmiş vaziyette olan eline götürdüm.

"Ne fena olmuş öyle.."

Yarayı temizlerken bir yandan ona hitaben konuşmuştum ama cevap alamamıştım. Kavganın sebebi her ne ise epey canını sıkmışa benziyordu.

"Sen bir de karşı tarafı gör."

Söylediğine karşı göz devirmekle yetindim.

"Kaşınıza da bakayım, buraya kadar gelmişsiniz."

Yüzüne doğru eğilip kaşını temizlemeye çalışırken o konuştukça sıcak nefesi akıyordu suratıma.

"Oturup çay içmişliğimiz var nihayetinde, böyle sizli bizli ayıp olmuyor mu hemşire hanım.."

"İş yerinde hastalarla muhattap olurken resmi olmamız gerekiyor."

Zaten yeterince yakın değiliz gibi suratı biraz daha yukarı doğru meyletmişti.

"Normal zamanda nasıl muhattap olursunuz merak ettim şimdi.."

Kaşına dikiş atmaya devam ederken zar zor konuştum. Amma yakındı yüzüme.. bir değişik olmuştum.

"Çay içmişliğimiz vardı ya? Unuttunuz her halde.."

Alayla konuşmama karşılık kısık bir sesle gülmüştü.

"Ben baş başayken nasılsın.. onu kastetmiştim."

Sesi iyice kısılıyor muydu? Biran dikiş yapan elim durunca göz göze geldik.. dudağının kenarı yukarı doğru kıvrılacak gibi duruyordu. Adem elmasının hareketini gördüm. Ağır ağır yutkunmuştu. Engel olamadan yanaklarımın allandığını hissetmiştim. Bana kur mu yapıyordu bu adam yoksa.. Boğazımı temizleyerek açıktaki kaşının dikişini hızlıca halletmiştim. Dudağının kenarındaki ufak yaraya bir bant yapıştırmış ve geri çekilmiştim.

"Geçmiş olsun.."

Hızlıca atmıştım kendimi pansuman odasından dışarı. Gereksizce kurduğu yakınlıktan rahatsız olmam gerekirken nedense etkilenmiştim. Hoş bir adamdı doğrusu.. Kim olsa etkilenir diye kendimi rahatlatmaya çalışmıştım. Diğer bekleyen hastaların yanına gidecekken o da üzerini toplamış çıkıyordu pansuman odasından. Sağlık ocağından çıkmadan önce baştan aşağı  süzmüştü bir de utanmadan.. Ne oluyordu yahu...