KÖY İŞİ AŞK 1 (+18)

25.BÖLÜM🔥

Mehmet

Paketten yeni bir sigara daha alıp yaktım. Eve geldiğimizden beri aklımdan Yeşim'in sözleri çıkmıyordu. Dediklerinin şoku ile ağzımı açıp bir şey diyememiştim, peşinden gittiğimde çoktan evine dönmüştü. Hesap sormak, dediklerini sorgulamak istiyordum deli gibi. Sözlerimi yanlış anlamıştı.. İlle birlikte olmak gibi bir isteğimin olmadığını, onunla gezip tozmayı, eğlenmeyi istediğimi söylemeye çalışmıştım. O ise.. çok başka anlamıştı, çok..

Demek ki o ite evet diyecekti.. Neydi bu kızın evlenme aşkı anasını satayım..! Acelesi varmış gibi.. daha yeni yeni kadınlaşmışken, her türlü duyguda bu kadar toyken niyeydi bu isteği ..  sözleri yankılandı kulaklarında.

Hakan'a evet diyeceğim.

Sikerler! Sabır çekerek geçtim odama, gün doğmadan neler doğar..

•

Arabayı evin önüne bırakıp bahçeye geçtiğimde annemi tek başına bahçede otururken buldum.

"Esma nerde?"

"Yeşimlere gitmişti, gelir birazdan. Hayırdır sen? Yine dellenmişin.."

"Allah Allah ya!.. niye evde durmuyor bu kız hiç!"

"Canımı sıkma Mehemet, başka yere gittiği mi var kızın? Gitcek tabi! Günlerdir ateş püskürüyon zaten, benim sabimden çıkarma hıncını."

Masaya oturup tabaktaki böreklerden yedim biraz. Haklıydı.. daha önce hiç olmadığım kadar sabırsız bir adam olmuştum. Her şeye bağırıp çağırıyordum, anam da farkındaydı.

"Ne derdin senin.. söyle bakayım anana."

Bacağım stresle sallanırken annem durmadan konuşuyordu.

"Evlenecem ben."

"Ne?!"

"Duydun.."

Annem ağzı hayretle açılmış bir şekilde bana bakıyordu. Eh.. kadın yıllardır bu lafımı bekliyordu .

"Mehmet.. sahi mi diyon oğlum.. gelin mi geliyo şimdi bana?"

Göğsüme denk gelen başından tutup alnına bir öpücük bıraktım. Mutluluktan gözleri dolmuştu kadıncağızın.

"Aynen öyle fıstığım."

"Kim peki? Ben tanıyo muyum? Bak.. düzgün bi kız buldun di mi.."

Gülümseyerek kalktım yerimden. Yanağından makas alıp annemi hayrete düşürecek cümleyi söyledim.

"Yeşimi alıcam sana gelin."

"Yeşim?"

"Evet.. Yeşim.."

Annem az önceki mutluluğuna gölge düşmüş bir şekilde kalkmıştı oturduğu yerden.

"Oğlum.. Yeşim küçük kız daha.. istemez annesi, büyüksün ondan.."

Sözleri ile kaşlarım çatıldı, sesim yükseldi istemeden.

"Ana.. seni de gören 15'lik kız istiyoruz sanır! 20 yaşında kocaman kız! 12 yaş zarar etmez.."

"A-ama.."

"Aması falan yok.."

Arkamı dönüp kapıya giderken seslendi.

"Nereye?"

"Esma'yı almaya.."

•

Arabayı Yeşimlerin küçük evinin önüne bırakıp geçmiştim bahçeye. Kapıyı çaldığım da Ayşe Teyze açmıştı kapıyı. Beni de pek sever..

"Mehmet? Hayırdır oğlum..?"

"Esma'yı almaya gelmiştim, hava karardı yürümesin bu saatte tek başına. Sizdeymiş dedi annem."

Ayşe teyze cevap verecekken Yeşim'in yumuşacık sesini duydum.

"Kimmiş anne?"

Ayşe teyze yan bir bakış atmıştı bana. Denk gelmemizden rahatsız olmuştu sanki.. Biliyor muydu yoksa aramızda geçenleri..

"Mehmet abin.."

Çenemin kasıldığını hissettim sinirden.

"Esma çıkalı oldu bi 45 dakika. Hay Allah... varmamış mı eve daha? Merak ettim bak şimdi."

Yeşim'in varlığını görmezden gelmeye gayret ederek Ayşe teyzenin laflarına dikkat kesildim.

"Bir yere uğrarım dedi mi?"

Ayşe teyze ağzını açamadan Yeşim atlamıştı lafa.

"Ş-şey.. Güle uğrarım belki diyordu .. oraya gittiyse demek.."

Yeşim'in yüzündeki telaşlı ifade dikkatimden kaçmamıştı. Vardı bir iş ama..

"İyi madem.. Esma işin bahanesi.. ben aslında seninle konuşmak istiyordum Ayşe teyze, eğer vaktin varsa.."

Ayşe teyzenin gözleri Yeşim ve benim üstümde gidip geliyordu . Biliyordu kesin.. iyi, işim kolaylaşırdı.

"Var oğlum da.. hayırdır?"

"Hayır hayır.."

Bahçedeki küçük yuvarlak masaya gidip kenardaki tabureyi alarak oturmuştum.

"Yeşim kahve yapıver kızım."

Yeşimin gözlerindeki endişe ve paniği görmüştüm. Burada ne işim olduğunu, annesiyle neyi konuşacağımı düşünüyordu kesin..

"Ayşe teyze.. biliyosun, Esmayla Yeşim yıllardır arkadaşlık ediyolar. Yeşim bizim eve girip çıkıyo yıllardır.. evin kızı gibi. Nasıl girilir lafa.. bilmiyorum .  Öncelikle şunu deyim, için rahat olsun.. bu zamana kadar hiç bakmadım yan gözle ona."

Kısa bir süre durup bekledim. Ayşe teyzenin suratındaki ifade bu konunun nereye varacağını anladığını gösteriyordu.

".. ama Yeşim büyüdü, yanı başımda çok güzel bir kız oluverdi, sana söylemem doğru mu bilmem ama, onun da bende gönlü olduğunu biliyorum.. evlenecek yaşa geldim çoktan, ne zamandır anamı erteleyip duruyorum. Ama artık vaktidir, eğer senin de rızan olursa.. ben Yeşimle evlenmek istiyorum."

Sözlerim bittiği zaman kendimi dünyanın en hafif adamı gibi hissetmiştim. Beklentiyle Ayşe teyzenin yüzüne bakarken ikimizin başı yan taraftan gelen gürültülü ses ile o tarafa doğru dönmüştü.

Yeşim elindeki kahveleri düşürmüş , dehşet içinde bize bakıyordu.

Mehmet neler yapıyor böyle djsmmdsm
Düşünceleri alalımmm❤️