KÖY İŞİ AŞK 1 (+18)

40.BÖLÜM🔥

Merhabalar.. sizleri çok özledim gerçekten.. yoğun bir dönemi geride bıraktım.. pek çok mesaj gelmiş , merak etmişsiniz inanın bu beni çok mutlu etti ve duygulandırdı... bir daha arayı bu kadar açmak yok söz ❤️
Keyifli okumalar..

Leyla

Esma'nın nişanı üstünden 2 gün geçmişti. Ali ile o geceden beri görüşememiştik. Ve.. kendime bile itiraf etmeye cesaret edemesem de özlemiştim.. Aslında bu akşam onunla görüşmeyi çok isterdim.. ama maalesef ki Ankaradan iki arkadaşım beni ziyarete gelmek istemişlerdi. Geri çevirememiştim, zaten görüşmeyeli de epey zaman olmuştu, özlemiştim onları da.

Aslında.. Belki Ali de bize katılmak isteyebilirdi. Ocaktaki çorbanın altını kısıp içeri geçerek telefondan Ali'yi aradım.

"Alo?"

"Ali.. napıyorsun?"

"Dükkanı kapatıyorum yavrum, hayırdır?"

Arkadan gelen gürültüden zor duyuluyordu sesi.

"Ee ben sana şey dicektim. Ankaradan iki arkadaşım geliyor, sabah çıktılar yola birazdan burada olurlar."

"Hmm.. bir şey mi lazım etti?"

"Yok.. hayır. Ben düşündüm ki.. belki sen de gelmek istersin?"

Dudaklarımı stresle dişleyip vereceği cevabı bekledim.

"Bilemedim ki şimdi.. uygun olur mu? Kim bu adam demezler mi?"

"Desinler, ben de erkek arkadaşım derim."

"Yaa.. öyle dersin demek.. gelinir o zaman.."

Onun da sesi aldığı cevapla daha bir keyifli çıkmaya başlamıştı.

"Geç kalma ama tamam mı? Yemek hazırladım hem.."

"Vay vay vay.. hemen geliyorum.."

•

Aynada aksime bakarak Üzerime geçirdiğim bluzu düzeltirken çalan kapı ile hızlıca parfüm sıkıp kapıyı açmaya gitmiştim. Saçlarımı da biraz dağıttırıp hemen kapıyı açmıştım. Ali.. heybetli vücudu ile karşımdaydı. Onu görmeyeli çok özlemiştim.

"Alii.. hoş geldin.."

"Hoşbulduk yavrum.."

İçeri girdiği gibi yanağıma uzun ve güzel bir öpücük bırakmıştı. Ellerim sakallı yanağına yaslayıp aynı şekilde ben de onu öpmüştüm.

"Ooo.. mis gibi kokular geliyor.."

Elini tutup peşimden mutfağa doğru sürükledim. İçeri geçip özenle yaptığım yemekleri tek tek kapaklarını açarak göstermiştim.

"Hepsini ben yaptım, nasıl?"

"Ona tadına bakınca karar vericez.." diyerek gülmüştü. Gözü kenardaki tepsiye kayınca yanaklarım biraz yaranacak allandı.

"Börek de yaptım deme, düşüp bayılırım şuraya.."

"Hiç bayılmana gerek yok çünkü onları ben değil komşum Safiye Teyze yaptı."

Ricada bulunmuştum sağolsun kırmadan yapmıştı.

"Of onun da böreği meşhurdur ya.. yesem bi parça.."

"Ali ya.. hayır! Gelirler şimdi.. birazcık bekle bakalım.."

Oturma odasındaki küçük masaya masa örtüsü serip tabakları taşımaya başladığımda Ali de bardakları taşımama yardımcı oluyordu. Bu yüzümde istemsizce bir gülümseye neden olmuştu. Salatayı yapmaya başladığım zaman içerden kapının sesinin gelmesi ile Ali'den bakmasını rica etmiştim.. Tabii gelenin arkadaşlarım olduğunu sanmıştım..