KÖY İŞİ AŞK 1 (+18)

46. BÖLÜM 🔥

1 milyonu geçmişizzz ❤️❤️❤️
Finale doğru adım adım yaklaşıyoruzz ..
Sizce gidişat nasıl olurr?

Yeşim kahvaltı masasında dönen sohbeti dalgın bir şekilde dinlemeye gayret ediyordu. Ancak alt üst olan sinirleri, hem de kendi iştahsızlığına karşı Mehmet'in bütün masadakilerden büyük bir iştahla hızlı hızlı yiyor olması sinirlerini daha da bozuyordu.

"Güzel kızım sen niye yemiyorsun?"

Müstakbel annesinin sözleri ile gülümsemeye çalışarak elindeki çayından bir yudum aldı.

"Yiyorum anne.."

Mehmet kolunu yanındaki Yeşim'in sandalyesine atıp çayını içerken alaylı bir şekilde konuştu.

"Ben beğenmem diye mi yemiyorsun yoksa?"

Yeşim Mehmet'e sinirle bakarken, anneleri kendi aralarında sohbet edip bu lafları duymadığı için şükretti.

"Of Mehmet.. bazen hakikaten zevzek oluyorsun.."

Genç kız kollarını bağlayıp küskünce önüne dönünce, Mehmet keyifli bir şekilde yemeğine devam etti. Yeşim'in son zamanlarda olan nazlı ve asabi tavırları Mehmet'i usandırmak yerine daha da eğlendiriyor, her bulduğu fırsatta nişanlısı ile uğraşıyordu.

"Valla iki ayağımız bir pabuca girdi ayolum.."

İki düğün üst üste gelip işler yığıldı diye anneler söylenip duruyordu.

"Biz müsaadenizle bugün Yeşim ile birkaç çarşı işini halledelim."

Mehmet'in sorduğu soru ile Yeşim'in annesi istemeden de olsa gerilmişti.

"Şimdi bilemedim.. görülmemiş şey daha evlenmeden gezip tozmak.."

Mehmet peçete ile ağzını temizlerken konuştu.

"Bunda düşünecek ne var.. nişanlım ile bizzat halletmek istiyorum işlerimizi."

Yeşim annesine izin ister gibi bakıp konuştu.

"Aslında daha iyi olur anne, müsaade edin de çıkalım?"

Dünürler kararsız kalsalar da en sonunda gençleri kırmak istememiş ve işlerini birlikte halletmeleri için müsaade vermişlerdi. Yeşim ve Mehmet kahvaltılarını ettikten sonra oyalanmadan işlerini halletmek için yola çıkmışlardı.

Akıp giden yolda teyipten bir şarkı arabadaki sessizliği öldürüyordu. Mehmet , Yeşim'in durgunluğunun farkında olsa da sesini çıkartmıyordu.

"Mehmet?"

Sonunda Yeşimden duyduğu kelam ile hemen dikkatini ona verdi.

"Hm?"

"Seninle konuşmamız gereken çok önemli bir konu var."

Mehmet arabaya odaklanmaya çalışsa da içine bir huzursuzluk düşmüştü.

"Bir yerlere oturalım konuşuruz."

"Hayır olmaz, bu konu bekleyemeyecek kadar önemli."

Mehmet arabayı tenha yolda kenara çektiğinde kalbi hızla atıyordu. Aklına ilk gelen şey elbette Yeşim'in onu bırakacağı olmuştu. Böyle bir şeye dayanamazdı. Yeşimi el üstünde tutmaya çalışıyor, eski günleri hatırlamasın diye tüm gayretini gösteriyordu. Ama Yeşim onu bırakacak olsa elinden ne gelebilirdi? Zorla tutamazdı ya..

Arabadan inip sırtını kaputa yasladı.

"Seni dinliyorum."

"Ama kızmak yok tamam mı.."