Chasing the Famous Demon Prince

Chapter 11: Trapped with You

Nakita ko naman ang pag-iba ng expression niya na para bang he's disappointed. Inilabas niya naman ang pakpak niya.

Ewan ko ba kung anong pumasok sa isipan ko pero hinatak ko siya palapit sakin tsaka ako kumapit sakanya. Malakas lakas din yung paghatak ko sakanya.

I even bumped my chest sa katawan niya kaya napamura ako sa isipan ko sa sakit. Feel ko nga uubo ako ng dugo. Call me shameless pero ayaw ko pang mamatay dahil lang sa pagbagsak.

So kakapalan ko na ang mukha ko para naman hindi ako mamamatay in an embarrassing way.

"Pasensya kana, my wings were hit by an arrow." Mas lalo kong hinigpitan ang pagkapit ko sakanya. Bumuntong hininga nalang siya as a sign of defeat.

Aba dapat lang na hindi niya akong hayaan mahulog mag-isa ano? Pag talagang hinayaan niya ako, mumultuhin ko talaga siya.

Bakit nga ba ang tigas ng katawan niya? Is his body made of steel or something? I gazed at his white wings... why didn't he flap it?

"Bakit hindi ka lumipad?" akala ko talaga lumilipad kami pero he didn't flap his wings pataas para makaalis.

"I can't." I realized na ang ginagawa niya ay yung pagbalanse ang katawan para hindi mabilis ang paghulog.

Since malaki ang pakpak niya, his pace was slower than mine. Looks like pati siya ay apektado din, akala ko may mali sa pakpak ko.

Pero seeing him having the same experience as mine, it means na may mahika na pumigil saamin na makalipad.

I haven't heard of that kind of magic pero I'm curious to learn it of course. Napansin ko naparang super awkward-

I also don't want to speak kasi masakit pa ang dibdib ko dahil sa lakas ng impact ng paghatak ko sakanya kanina. God that sh*t hurts.

Teka, gaano ba kalalim ang butas na to? For some reason madilim dito kesa sa itaas. It's getting darker as we flew down, so wala kaming makita sa baba.

May nakita naman akong kung anong papel sa may chest niya. So I grabbed it naman. "You don't mind naman siguro kung susunugin ko to diba?"

Mukhang naintindihan naman niya ang sinasabi ko, pero hindi naman sumagot or tumango man lang. kaya I pointed my fingers sa papel na kinuha ko.

Nagsimula naman itong nasunog kaya binitawan ko na sabay sinundan kung gaano kalalim. Instead na makita namin yung sahig-

May iba kaming nakita, "Dafuq is that?" hindi ko masyadong nakita dahil nawala na yung apoy. So, I grabbed another one without asking.

This time marami rami ang kinuha ko, bakit andaming dala na papel ng prinsipe na to? What's he gonna do with this? Pero whatever at least its helpful.

I dropped all of them together, nanlaki naman ang mata ko when I realized what it is... CORRUPTED SPECIES!?

Pero teka! Bat andami?! Not only that, mas malaki ito kesa sa normal na palagi naming nakakalaban. Actually, di naman ako takot sakanila.

Kaso they're larger than before, not to mention marami. So I can't really do anything, pag bumaba kami dyan. We'll be killed without a doubt.

Nagulat naman ako ng bigla silang tumunog. Like they were wailing, napaka-ingay talaga. "F*CKINGSH*T ANG INGAY, POTA-"

"Stop cursing, you're an angel." Napanganga naman ako, may oras pa talaga niyang ipaalala iyan?! Hindi ba siya nabahala sa sitwasyon namin ngayon!?

"The heck are you saying!? Mas may malaking problema tayo bukod sa pagmumura ko ok!?" natatarantang sigaw ko.

Hindi ko na siya pinansn at napalinga linga, we're sooo gonna die pag wala akong naisip na paraan. Atsaka I can't bother Lyford with this?!

Busy siya sa pagbabalanse and he can't do anything, pag gumalaw siya baka mawalan kami ng balance at tuluyan na talaga kaming mahulog.

Napatingin ako sa gilid gilid, baka may makita na naman akong malaking butas? Pero wala, so I looked up- AH! AN EDGE!

Malaki laki ito, though walang butas at least hindi kami mahuhulog at mamamatay sa mga corrupted species.

We can wait till we get rescued since hindi naman kami makakalipad. I summoned my rope again, bago ko ito tinapon pataas ay may sinabi muna ako sa lubid ko.

"I swear to God pag kumapit ka ulit sa tao o hayop at hindi sa mga matitigas na bato. Susunugin na talaga kita at gagawa ako ng mas masunurin pa sayo."