Final Chapter ~30

3.7K 459 307
                                    

Six Month Later

ජන්කුක් හිටියේ සිහිය නැතිවෙලා... හිමින් කෙදිරියක් එක්කම ඇස් ඇරිය ජන්කුක් වටපිට බැලුවා... "අහ්හ්හ්" ඔලුවෙන් දැනුන දරුණු වේදනාව නිසා ඔලුව බිමට බර කරගෙන ජන්කුක් එහෙමම ටිකක් වෙලා හිටියා... වටපිට බැලුවම කිසිම දෙයක් පේන්න තිබ්බේ නෑ... හැමතැනම කලුවරයි... පොඩිම එලියක්වත් තිබ්බේ නෑ... ඇගෙන් දැනුන වේදනාව නිසා ජන්කුක් එහාට මෙහාට හැරුනම දැනුනේ ඇග ගැට ගහලා වගේ... ජන්කුක් දැගලුවා... ඒත් ජන්කුක්ට හැරෙන්නවත් බැරිවුනා...

"අහ්හ්හ් ඇයි මේ හිරවෙලා" ජන්කුක් දැගලුවත් කිසිම දෙයක් වුනේ නෑ... ජන්කුක්ව පුටුවකට තියලා ගැට ගහලා තිබ්බේ...

"අහ්හ්හ් මේ කොහෙද?? කවුද ඉන්නේ" ජන්කුක් කෑගැහුවම කිසිම ප්‍රතිචාරයක් තිබ්බේ නෑ... ජන්කුක්ට තේරුනා මේ ඉන්නේ ගෙදර නෙමෙයි කියලා... ඒ වගේම තමන්ව පුටුවකට තියලා තදින් බැදලා කියලා... ඊයේ රෑ ක්ලබ් එකේ ඉන්නවා විතරක් ජන්කුක්ට මතක් වුනා...

"කවුද ඉන්නේ කියනවා" ජන්කුක් හයියෙන් කෑගැහුවම දොරක් ඇරෙන සද්දයක් ඇහුනම ජන්කුක් වටපිට බැලුවා... එකපාරටම දොර ඇරිලා එලියක් ආවම ජන්කුක් ඇස් වහාගත්තා...

"අහ්හ්හ් බොස් ඔයා නැගිටලා" අහලා පුරුදු කට හඩක් ඇහෙනකොට ජන්කුක් ඒ පැත්ත බැලුවා... ඇස් බොදවෙලා තිබ්බත් ජන්කුක් ඒ රූපේ අදුර ගත්තා...

"උබ, උබ ඇයි මාව මෙහෙට ගෙනාවේ, උබට මම හැමදාම කිව්වා කෙලින්ම මගේ මූණට එන්න කියලා ඇයි මේ වගේ ගෑනු වැඩ කරන්නේ ශිහක්"

"කෑගැහුවට වැඩක් නෑ මිස්ටර් ජොන් ඔයා දැන් ඉන්නේ මගේ ලග"

"උබට මොනාද ඕනේ මගේ හැමදේම නැති කරාට පස්සෙත් උබට තව මොනාද ඕන"

"හැමදේම නැති කරා, විහිලු කරන්න එපා ජන්කුක්, මට ඕන හැමදේම තාම ඔයා ලග"

"මොනාද ඕනේ කියලා කෙලින්ම කියපන්" ජන්කුක් කෑගැහුවම ශිහක් හිනාවුන... හයියෙන් හිනාවුනා...

"එන්න ඇතුලට" ශිහක් කිව්වම ජන්කුක් බලන් හිටියේ එන්න කියන්නේ කාටද කියලා... ඒ එක්කම ඇතුලට ආව කෙනාව දැක්කම ජන්කුක්ට හුස්ම ගන්නත් අමතක වුනා... මේ තරම් බොරුවක්... ඒ කෙනා දිහා ජන්කුක් බැලුවේ කිසිම හැගීමක් නැතුව...

innocent seduce ||vkook||Where stories live. Discover now