Z pamiętnika lesbijki...

5 grudnia

David codziennie przychodzi do mnie, przeprasza, prosi o wybaczenie. Nie słucham go, nie umiem. Czyje się zdradzona. Chodź byłam tylko jego przyjaciółką. David mówił że mnie kocha. Czemu tego nieodwzajemniłam? Wszystko było by inaczej, gdybym nyła normalna. Leżę w łóżku. Obok mnie na fotelu siedzi śpiący Michel. On jest moim przyjacielem. David żuca kamieniami w okno.

Adi, dlaczego mu tego nie powiedziałam, chyba przeniosę się do babci w Perth. Nikt mi nie będzie wypominać że jestem lesbą. Mam tam przyjaciółkę Hill. Ona jest Hetero. Ale i tak ją lubie. Nie wytyka mnie palcami. Zaczełam myśleć o dawnych czasach, sprzed 2 miesięcy. Kiedy się tu wprowadziłam. Wszystko było inaczej.

Chłopcy nękali mnie na każdym kroku, teraz wyzywają, szykanują, zamykają w łazience lub w sali. David mnie kochał, ja tego nie chciała. Teraz jest chyba na odwrót. Przeprowadzka do niego, zniszczyła naszą przyjaźń.

Miałam przy sobie mamę i tatę. Teraz mam tylko ciebie. I przyjaciół z Sydney : Weronik i Michela.

Miałam dziewczynę, którą kochałam, nie chcę wypowiadać jej imienia. Ona mnie zdradziła. Wykorzystała dla zrobienia "beki".

W głowie mam tylko jedno Samobójstwo.