Part 17

1.2K 38 4
                                    


ညနေက အချစ်ကြမ်းမူ့ကြောင့် ဒေါင်းရော
လရောင်ပါ ပင်ပန်းကာ အိပ်ပျော်သွားကြကာ ည ၇နာရီ မှသာ နိုးထလာခဲ့ကြလေသည်။
အတူတူနိုးလာတယ်မထင်ပါနဲ့.... ။
အနည်းငယ်မျှသာပင်ပန်းထားတဲ့ သူကပဲ အရင်ဆုံး နိုးထလာခဲ့ခြင်းပါ။
လရောင် ကိုယ့်မျက်ခွံကို ဧရာမကျောက်တုံးကြီးကို
မ နေရသလို အလွန်းတစ်ရာမှ လေးလံလှသည်။
ခါးကိုလဲ ကျိုးမတက် ဖက်ထားခံရတာသေး၏။
ကျန်ပါသေးသည်။
အောက်ပိုင်းကလဲ လှုပ်မရတော့ဘူး။ ဒုက္ခပဲ.....။
အောက်ပိုင်းသေသွားပြီး ထင်ပါရဲ့..။
အောက်ပိုင်းသေရတဲ့ အထိ ချစ်တင်းနှောရလား??
ဆိုပြီး နာမည်ကြီးတော့မှာပဲ....။
ထိုသို့ ဖြစ်အောင် လုပ်တဲ့ လူကြီးကတော့
ပါးစပ်လေးဟပြီး အိမ်မက်ကမ္ဘာမှာ ​ငြိမ်းချမ်းနေတယ်ပေါ့..ရတယ် ။

ဗုန်း...ဗုန်း...ဗုန်း...။

ဒေါင်း အိပ်မောကျနေစဉ် ရင်ဘက်ကိုသုံးကြိမ်မက
ထုထောင်းခံနေရတာကြောင့် လန့်၍ကာ နိုးလာလေ
၏။ အိပ်ချင်မူးတူးနှင့် ကြည့်လိုက်ကာ သူကို မျက်ထောင့်နီဖြင့် ကြည့်နေတဲ့ သူ့ရဲ့ အချစ်ဆုံးလေး။

"အင်း....ကိုယ့်ကလေးလေး..ထပ်အိပ်အုံး.."

ကျိုးမတက်ဖက်ထားတဲ့ ခါးကို ပြန်၍တိုးကာ အဖက်ခံလိုက်ရကြောင့် နာကျင်လွန်းလို့ သေတာသေလိုက်ချင်မိ။

"ဘာ...ကိုယ့်ကလေးလေးလဲ!!! ဒီမှာနာလို့ သေတော့မယ်...ငီး...အောက်ပိုင်းသေသွားပြီးလာမသိဘူး...
ဟီး......ကျွန်တော်နဲ့ ခင်ဗျားနဲ့ ပြတ်ပြီး!!!!.ငီး..."

ဒေါင်း မေ့နိုင်လွနိးတဲ့ သူ့ခေါင်းကို ရိုက်တောင်ခွဲ
လိုက်မိ။ ညနေက ပွဲကြမ်းထားပြီး ဆေးလိမ်းပေးဖို့
မေ့ကာ သူပါ အိပ်ပျော်သွားတော့ အခုကလေးက
နာလို့ ငိုပြီးပေါ့။

*ချော့ပေတော့ပဲ ဒေါင်းရေ....*

"အာ....Sorry...ကလေးလေးရယ်.. မငိုနဲ့နော်..
တိတ်..တိတ်..ပြွတ်"

ဒေါင်းကလေးကို နဖူးမှာ အနမ်းပေးတာ ချော့နေလေသည်။

"အောက်က လှုပ်မရတော့ဘူး..အင့်...ငီး...
အောက်ပိုင်းသေသွားရင် ခင်ဗျားကို ကျွတ်တော် ပြတ်မှာ"

 Redress Where stories live. Discover now