Part 18

818 29 2
                                    


"ပြွတ်...အား...အာ..အင်း..."

အနမ်းတွေက တဖြည်းဖြည်းနဲ့ နက်ရှိုင်းလာသည်။
အနမ်း ကနေမှ လည်တိုင်...
လည်တိုင် ကနေမှ ပန်းနုရောင်ပွင်းဖတ်...
ပွင့်ဖတ် ကနေမှ အနည်းငယ်သာဖုထစ်နေတဲ့
ဗိုက်သား...
ဗိုက်သား ကနေမှ အား....????

"ဦး ခနနေအုံးလေ...."

" ခဏပါပဲ ငယ်ရယ်...ငယ်ကျောင်းသွားရမှာပါ..
  ဒီဟာလေးပဲ စားမှာပါ...နော်.."

"အွန်း....အား...ဟာ...."

ဦးက မနက်စောစောစီးစီးသူကို သာယာမူ့တွေ အပြည့်အဝပေးစွမ်းနေသည်။

"အား...ငယ်ပြီးတော့မယ်..ဖယ်ပေးအုံး..အား..."

လရောင် ထိန်းမနိုင်တော့တဲ့ အဆုံး လွှတ်ချလိုက်လေသည်။ လရောင် ခြေပစ်လက်ပစ် အမောပြေနေတုန်း ဦးကတော့ မျက်နှာမှာအဖြူရောင် အရည်ကြည်တွေ လက်ဖြင့်တို့ထိလိုက်ပြီး ကြည့်နေလေသည်။

"ဟာ...ဦး!!! ညစ်ပတ်ကုန်ပြီး...လာ..မျက်နှာသစ်မယ်"

လရောင် ဦးကို ဆွဲကာ မျက်နှာသစ်ပေးလေတော့ သည်။

"ကျွန်တော်ပြောတယ်မလား..?ဖယ်ပေးပါလို့..ကြည့်!!
အခုညစ်ညစ်ပတ်ကုန်ပြီး..."

"ကိုယ်ကြိုက်တယ်လေ ချွဲချွဲလေး..."

​ဗုန်း........

ပေါက်ကရတွေပြောနေတဲ့ဦးရဲ့ လက်မောင်းကို
ရိုက်ပစ်လိုက်​လေကာ...

"ဦးနော်...ငယ်ရှက်တက်တာသိသိကြီးနဲ့..စမနေနဲ့... ရေချိုးရအောင်..."

"ဟုတ်ကဲ့ပါဗျ...ကိုယ်ရေစပ်ပေးမယ်...ခဏ"

ဒေါင်း ရေနွေး ရေအေးစပ်ပေးလိုက်ကာ....

"ရပြီ ဝင်စိမ်လိုက်တော့...ငယ်"

"ဟုတ်..."

ဦး စပ်ပေးထားတဲ့ ရေထဲစိမ်ခံနေလေ၏။ ထို့နောက်ဦးက သူ့နောက်ကနေ ဝင်ထိုင်လိုက်ကာ...

"ငယ်...အောက်က နာသေးလား?? ရေချိုးပြီးရင် ဆေးလိမ်းပေးမလို့...ဆေးတော့ သောက်ရအုံးမယ်နော်..."

"ထပ်ပြီးတော့လား...?ဟွန်...."

ဆေး သောက်ဖို့ကို အကြောင်အငမ်းငြင်းတော့ ကလေးကိုနားဝင်အောင်ချော့မော့ပေးရအုံးမည်။

 Redress Where stories live. Discover now