Chapter (23)Zgy

39 5 0
                                    

"Hello တာကီရို.. အေရးအေၾကာင္းမရွိရင္ ဖုန္းမဆက္ပါနဲ႕ေျပာထားတယ္ေလ"

"လိုင္နီယာ..ရႈံးလာခဲ့တယ္ အဲရစ္ကာ.."

တဖက္က တာကီရို..ရဲ႕စကားကို အဲရစ္ကာ..မအံ့ဩပါဘူး။ ဒီလိုျဖစ္မယ္ဆိုတာကိုႀကိဳျမင္ၿပီးသားေလ။ လိုင္နီယာ..ရဲ႕ အရမ္းတိုက္ခိုက္ခ်င္ေနတဲ့စိတ္ကို ထိန္းဖို႔ခက္ေနတာေၾကာင့္သာ ခြင့္ျပဳခ်က္တခ်ိဳ႕ကန့္သတ္ၿပီး ယူရီ..နဲ႕မိမိကိုယ္တိုင္ေပးေတြ႕လိုက္တာပါ။

"အခု သူ႕အေျခအေနဘယ္လိုရွိလည္း တာကီရို.."

"သူျပန္ေတာ့မယ္ေျပာေနတယ္ ငါလည္းဘာလုပ္ရမွာလည္း မစဥ္းစားနိုင္လို႔ အဲရစ္ကာ့..ကို အခုလိုဆက္သြယ္လိုက္ရတာပါ"

"ေနပါဦး အခုသူ႕အေနအထားကိုေျပာျပပါလား ဒဏ္ရာမ်ားလား ဘယ္လိုျဖစ္ေနတာမ်ိဳးလည္း"

"သာမာန္နာက်င္တာနဲ႕ေယာင္တာကိုင္းတာေလာက္ရွိတာပါ ငါယုံေတာင္မယုံဘူး ဒီဒဏ္ရာေလးေတြဆိုတာက သာမာန္လို႔ေျပာလို႔ရတာေလးေတြပါ အဲရစ္ကာ့..လူကို သူဘယ္လိုအရႈံးေပးခဲ့ရလည္း ငါေတြးၾကည့္လို႔ကိုမရဘူး"

"က်မနားလည္ၿပီ သူတို႔က လက္ရည္စမ္းတဲ့သေဘာမ်ိဳးေလာက္တိုက္ခိုက္ၾကတာပဲ ဒါေပမယ့္ ဒီတိုက္ခိုက္မႈမယ္ရႈံးရတာကိုက လိုင္နီယာ..ရဲ႕မာနက်ိဳးပ်က္သြားတဲ့အထိျဖစ္သြားေစတယ္"

"ဘယ္လိုမ်ိဳးလဲ လက္နက္မဲ့လား"

"ဟုတ္တယ္ ေျပာခ်င္တာက လက္နက္မဲ့ အေနအထားမ်ိဳးမယ္ေတာင္ ယူရီ..ရဲ႕တိုက္ခိုက္နိုင္စြမ္းကအရမ္းျမႇင့္တယ္ ဘာလို႔လည္းဆိုေတာ့ သူကိုယ္တိုင္ကိုက လက္နက္တခုျဖစ္ေနတာေလ"

"သူက ငါတို႔အတြက္ အတားဆီးျဖစ္လာနိုင္တယ္ေနာ္ သူ႕ကိုဘယ္လိုလုပ္မလဲ ၿပီးေတာ့ လိုင္နီယာ့..ကို ငါဘယ္လိုေဖ်ာင္းျဖရမလဲ"

"လိုင္နီယာ့..ဆႏၵကို သူ႕သေဘာအတိုင္းသာ
ခြင့္ျပဳေပးလိုက္ပါ"

"ဘယ္လို အဲရစ္ကာ.. သူရႈံးတယ္ဆိုေပမယ့္ သူ႕အစြမ္းအစေတြကို ငါတို႔လိုအပ္ေနေသးတယ္မလား"

"လိုင္နီယာ..က အရမ္းစြမ္းေပမယ့္ ေရွ႕ေလွ်ာက္ကိစၥေတြမယ္ ရွင္ထင္ထားသေလာက္ အသုံးဝင္တဲ့သူမဟုတ္ဘူး တာကီရို.."

Love Then LoveWhere stories live. Discover now