Secretly Loving Mr. Lazzaro (COMPLETED)

Kabanata 17

Isang tulak ang nagpatigil sa akin, marahan lamang iyon pero dahil sa nanghihina kaagad akong napabalik sa upuan. Hiningal din ako sa sariling nagawa, halos hindi na mapigilan.

"We should stop, I'm sorry." He said, hindi ako nakapagsalita kaagad. Tila nagloading ang utak ko, masyado pang nakakalula ang nangyari.

Talaga bang..... Dumantay ang labi niya sa akin? Talaga bang napasadanan ng halik, talaga bang naramdaman ko ang mga haplos niya.

"Iyah.... I'm sorry, I crossed the line." Hindi pa rin nakakabawi kaya hindi ko siya matugunan.

Narinig ko na lang ang malakas na hampas niya sa manibela, tumunog din ang makina ng sasakyan. Bumuntong hininga ako bago siya binalingan ng tingin, hindi sa akin nakatutok ang mga mata niya kung hindi nasa kalsada.

I think we're heading home now, after getting drowned from our unfiltered feelings. Silence wasn't hard to keep, it was the sound that keep us wondering. Well for me, because I still can't get a hold of what happened earlier. An hour has passed by when his car stopped.

Walang kumikibo sa aming dalawa, ang kaninang basang katawan ko ay unti-unti na ring natuyo. Kung paano, hindi ko alam. Ayoko nang tumagal sa sasakyan na ito, habang tumatagal lalo akong nahihirapang huminga.

Tahimik pa rin si Dexter nang binalingan ko ng tingin, hawak ang sariling sentido na animo'y may iniisip na malaking problema, akala mo ba'y nalugi sa isang investment. Hindi ko pinutol ang titig ko sakanya, habang kinakapa ko ang pintuan.

Kung nagkaganyan siya dahil sa nangyari sa amin, ano pa bang kwenta ng pagpanatili ko rito? Should I prove anything? What should I prove anyway? Na gusto ko siya? At dahil nangyari ito dapat gusto niya rin ako? O iniiisip ko na gusto niya rin ako?!

One clicked, I withdraw myself from his car. Padarag kong sinarado ang sasakyan. Galit ako, oo! Sinong hindi diba? Hindi naman ako magkakalakas ng loob na humalik kung hindi niya sinimula! At para saan ba ang halik?

Hindi ako pinanganak kahapon, I've been opened to any related issues about it, we even talk about it in school. Hindi na dapat maging bulag-bulagan para masabing inosente, marami nang paraan para magkaroon ng kaalaman sa bagay bagay, at dahil kuryoso ako sa mga ito kaya nalalaman ko.

Walang pumigil sa aking pumasok ng gate, walang Dexter na inakala kong hahabol sa akin, walang Dexter na kaklaruhin ang mga nasa isipan ko. Since we've eaten already, kaagad na akong dumiretso sa kwarto.

Laying on my bed, staring at the ceiling. Thinking about how stupid I was in that moment, by then I should know that men has the same nature when it comes to desires.

Walang pinagkaiba si Dexter doon, una sa lahat bakit niya ako hinalikan? Bakit niya ako sinagip kahit hindi naman ako nalulunod? Bakit niya ako hinalikan! Pangalawa, bakit hinayaan niya dumantay ang labi niya sa akin?! Para saan?! Para baliwin ako?! Kasi ano?! Anong meron? Alam niya ba? O plano niya na talagang baliwin ako?!

Gulong-gulo sa sariling kaisipan, nakatulugan ko na ang pag-iisip. Nagising ako nang mabigat ang puso, biglang naisip ang nangyari kagabi.

I wake up in the middle of the night, hindi ko napansin na iniyak ko ang nangyari. Masakit pala, masakit pala sa puso iyong akala mong pareho kayo ng nararamdaman. Masakit pala talaga mag-aasume. I looked for my phone, it was drained when I get a hold of it. Mabilis ko namang chinarge at mas pinili nang bumangon, alas dos nang madaling araw ayon na rin sa orasan ng aking kwarto.